از ادبيات و هنر

جنگل می شوند
میدان ها و خیابان ها را می پوشانند
شاخه در شاخه
                  سبز در سبز
باغ در باغ
             غرقه در رؤیا
شاداسر،
چشمی به امروز
                    چشمی به فردا
در سبدی بوسه
                    درسبدی فریاد
گردونه یِ زمین را می گردانند

**

ازپارک ِسبز و رنگارنگ ِ«زوکوتی »
تا حلبی آباد های شهر جنگلها
ومیادین ِ سرخ فام «التحریر»
راه
    کوتاه می شود
چادرنشینان جنبش ِ فتح
چنگ در چنگ ِنفرین شدگان ِبه یغما رفته ،  
خشت
       بر
           خشت
                  می نهند
تا جهان زیبا شود
از انفجار بارور داد
در دلِ بیداد

**
دراین بازی ِ سودایی
شبتازان ِ طنّازِ میدان هایِ توفان و رقص
شادمانه و بی توقع
سر،
    هم می بازند   
هیبتی ندارد اینجا مرگ
هیچ است و پوچ است
حتی
تگرگ هم که ببارد
ازتانک ها وتفنگ ها،
باکی نیست!
باران می آید
میدان های ِ خونین را می شوید
مرگ،
       زندگی می شود
در پرچم ها و چادرهای دوباره برافراشته
در شوق شادمانه یِ رقصندگان میدان ها
رقصندگان بی شماره یِ وال استریت
به سرتاسرِ جهان                      


۱۹/نوامبر/۲۰۱۱
پا ریس