بیاینه مشترک سندیکاها، اتحادیه ها و دیگرتشکل های کارگری پیرامون بی توجهی به زندگی کارگران وکودکان
حوادث ناگوار مرگ کارگران و کودکان در چند هفته ی اخیر یکی پس از دیگری بیانگر بی توجهی مسوولان و کارفرمایان به جان انسان هاست .
5 کارگر افغانی به هنگام کار در منطقه خاک سفید تهران پارس زیر آوار رفتند. به دنبال آن، فاجعه کشته شدن کارگران در معدن زغال سنگ طبس و فاجعه های دیگری که هر روزه در جای جای ایران رخ می دهد... بنا بر آمار منتشره، هر روز به طور متوسط 5.5 کارگر در اثر حوادث کار و نبود شرایط ایمنی جان خود را از دست می دهند.
با توجه به آنکه حکومت کلیه مسوولیت های خود را در قبلا مردم و نظارت بر ایمنی و بهداشت و بهروزی مردم و به خصوص کارگران و خانواده هایشان را فراموش کرده است، هر روز شرایط بدتری بر زندگی اقشار متوسط به پایین سایه می افکند و هر روز اخبار وحشتناک تری از نابودی انسان ها در محل کار و زندگی و سفر و جاده و خیابان ها پخش می شود.
همچنین کنار ناایمنی شرایط کار، خبرها حاکی از آن است که جان کودکان در مدارس مخروبه و غیر ایمن نیز در خطر است. قربانیان حریق مدرسه ی روستایی شین آباد در پیرانشهر ارومیه در آذربایجان به 37 نفر رسیده است که دو نفر از آنان فوت کرده اند. متاسفانه مسوولان به جای آن که امکانات رفاهی، گرمایشی و شرایط ایمنی وگرمایشی کلاس های درس روستاها و شهرستان ها را افزایش دهند، معلم، مستخدم یا بخاری مدرسه را محکوم کرده اند تا شانه از زیر بار مسوولیت خود کنار کشند. آینده ی این دانش آموزان سوخته شده ، زخمی و ترسیده و معلم زحمتکش آنها چه می شود که باید با نقص عضو به زندگی در شرایط سخت ادامه دهند؟
ما تشکل های کارگری امضا کننده، ضمن حمایت از بیانیه انجمن صنفی معلمان، یادآوری می شویم که مسوولان مملکتی باید به وظایفشان عمل کنند و از کارگران وخانواده های آسیب دیده این حوادث می خواهیم یکدیگر را دریابند، به هم بپیوندند و برای درمان این دردهای مشترک تشکل های خود را تشکیل دهند. برای رسیدن به آینده ای بهتر برای زندگی و کار، چاره ای جز وحدت، تشکیلات و اتحاد سراسری نداریم. پیش به سوی تشکل مستقل و سراسری کارگران ایران.
دی ماه 1391
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران وحومه
هیات موسس سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمانی
اتحادیه کارگران پروژه ای
سندیکای کارگران فلزکار ومکانیک
اتحادیه آزاد کارگران ایران
کانون مدافعان
حوادث ناگوار مرگ کارگران و کودکان در چند هفته ی اخیر یکی پس از دیگری بیانگر بی توجهی مسوولان و کارفرمایان به جان انسان هاست .
5 کارگر افغانی به هنگام کار در منطقه خاک سفید تهران پارس زیر آوار رفتند. به دنبال آن، فاجعه کشته شدن کارگران در معدن زغال سنگ طبس و فاجعه های دیگری که هر روزه در جای جای ایران رخ می دهد... بنا بر آمار منتشره، هر روز به طور متوسط 5.5 کارگر در اثر حوادث کار و نبود شرایط ایمنی جان خود را از دست می دهند.
با توجه به آنکه حکومت کلیه مسوولیت های خود را در قبلا مردم و نظارت بر ایمنی و بهداشت و بهروزی مردم و به خصوص کارگران و خانواده هایشان را فراموش کرده است، هر روز شرایط بدتری بر زندگی اقشار متوسط به پایین سایه می افکند و هر روز اخبار وحشتناک تری از نابودی انسان ها در محل کار و زندگی و سفر و جاده و خیابان ها پخش می شود.
همچنین کنار ناایمنی شرایط کار، خبرها حاکی از آن است که جان کودکان در مدارس مخروبه و غیر ایمن نیز در خطر است. قربانیان حریق مدرسه ی روستایی شین آباد در پیرانشهر ارومیه در آذربایجان به 37 نفر رسیده است که دو نفر از آنان فوت کرده اند. متاسفانه مسوولان به جای آن که امکانات رفاهی، گرمایشی و شرایط ایمنی وگرمایشی کلاس های درس روستاها و شهرستان ها را افزایش دهند، معلم، مستخدم یا بخاری مدرسه را محکوم کرده اند تا شانه از زیر بار مسوولیت خود کنار کشند. آینده ی این دانش آموزان سوخته شده ، زخمی و ترسیده و معلم زحمتکش آنها چه می شود که باید با نقص عضو به زندگی در شرایط سخت ادامه دهند؟
ما تشکل های کارگری امضا کننده، ضمن حمایت از بیانیه انجمن صنفی معلمان، یادآوری می شویم که مسوولان مملکتی باید به وظایفشان عمل کنند و از کارگران وخانواده های آسیب دیده این حوادث می خواهیم یکدیگر را دریابند، به هم بپیوندند و برای درمان این دردهای مشترک تشکل های خود را تشکیل دهند. برای رسیدن به آینده ای بهتر برای زندگی و کار، چاره ای جز وحدت، تشکیلات و اتحاد سراسری نداریم. پیش به سوی تشکل مستقل و سراسری کارگران ایران.
دی ماه 1391
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران وحومه
هیات موسس سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمانی
اتحادیه کارگران پروژه ای
سندیکای کارگران فلزکار ومکانیک
اتحادیه آزاد کارگران ایران
کانون مدافعان
منبع:
