جنبش‌های اجتماعی

از: کميته پيگيری ايجاد تشکلهای آزاد کارگری در ايران
به: سازمان جهانی کار و همه سازمانهای کارگری در سراسر جهان
موضوع:
جلب توجه و رسيدگی به نقض گسترده حقوق پايه ای کارگران در ايران
۱/۹/۱۳۸۴

با درودهای فراوان
همانگونه که اطلاع داريد طی سالهای گذشته در مجامع بين المللی کارگری، کشور ايران به دفعات به عنوان يکی از کشورهای ناقض حقوق کارگران شناخته شده و بارها دولت جمهوری اسلامی ايران مورد اعتراض سازمانهای کارگری واقع شده است. با اينحال در طول دو سال گذشته نه تنها هيچ بهبودی در رعايت حقوق کارگران ايران صورت نگرفته، بلکه عمق و دامنه نقض حقوق پايه ای کارگران به نحو دهشتناک و بی سابقه ای گسترش يافته است. از جمله نقض آشکار و انکار نا پذير حقوق پايه ای کارگران در سطحی گسترده، که روز بروز بر شدت و دامنه آنها افزوده ميشود به موارد زير ميتوان اشاره کرد:
۱- تبديل قراردادهای موقت کار (در موارد زيادی با برگه های سفيد امضا ) به تنها نرم بکار گيری کارگران.
۲- قطعه قطعه کردن مراکز بزرگ کارگری مثل صنايع خود روسازی و صنايع نفتی از جمله پتروشيمی ماهشهر و ميدانهای نفتی عسلويه و غيره، و واگذاری آنها به پيمانکاران مختلف با سياست بکارگيری کارگران در گروههای کم تعداد، جهت تحميل هر چه بيشتر بی حقوقی مطلق بر کارگران. تحت اين سياست در کارهای با ماهيت دائمی کارگران پيمانکاری در دسته های کم تعداد با قراردادهای موقت در کارخانه های بزرگ با يک پيمانکار قرارداد بسته و کارفرمای آن مرکز صنعتی در قبال مسائل و خواستهای کارگران مسئوليتی بعهده نميگيرد و آنها را به پيمانکاران احاله ميدهد.
۳- بيکار سازيهای اجباری در ابعاد وسيع و وجود ميليونها کارگر بيکار، بدون پرداخت بيمه بيکاری. اين بيکار سازيها در شرايطی صورت ميگيرد که در مراکزی مثل ايران خودرو در طی يک سال گذشته سه نفر از کارگران اين شرکت بر اثر اضافه کاری اجباری و شدت کار، جان باخته اند.
۴- عدم دخالت نماينده های واقعی کارگران در تعيين دستمزدها و به اين ترتيب تحميل دستمزدهای زير خط فقر به کارگران، بطوری که حداقل دستمزدها در سال ۸۴ ، ۱۲۲۵۰۰ تومان به تصويب رسيده و خط فقر از طرف خود ارگانهای رسمی دولتی ۲۵۰۰۰۰ تومان و در مواردی ۳۰۰۰۰۰ تومان اعلام شده است.
۵- عدم پرداخت به موقع همين دستمزدهای زير خط فقر و تبديل آن به نرم پرداخت دستمزد کارگران و وقيحانه تر اينکه، امروزه در برخی مراکز توليدی و بويژه در بخش خدمات که ميليونها کارگر در آن مشغول به کار هستند کارگران را به شرطی بکار ميگيرند که پيشاپيش ، پرداخت هر چند ماه يکبار دستمزد از طرف کارگر پذيرفته شود. در بسياری از موارد دستمزد کارگران در مدت بيش از يک سال پرداخت نشده و دولت اعتراضات کارگران در اين رابطه را سرکوب ميکند.
اين در شرايطی است که از يک طرف تاکنون هيچ کارفرمايی به دليل عدم پرداخت به موقع دستمزد کارگران محاکمه و يا مورد مواخذه قرار نگرفته و اما از سوی ديگر کارگران معترض به اين وضعيت را بارها مورد هجوم قرار داده و به نهادهای امنيتی فرا خوانده و بازداشت کرده اند. يکی از نمونه های اخير چنين برخوردهايی فراخواندن مکررخالد سواری و فرشيد بهشتی زاده از نماينده های کارگران کارخانه نساجی شاهو و نساجی کردستان به نهادهای امنيتی و حمله به کارگران شرکت فرش البرز و ضرب و شتم آنان ميباشد که در اعتراض به ۸ ماه عدم پرداخت دستمزدهايشان به همراه خانواده های خود راهپيمايی کرده بودند. اين مسئله امروزه در ايران چنان حاد و فراگير شده است که در مواردی برخی از کارگران به علت فقر و تنگدستی ناشی از عدم پرداخت به موقع دستمزدهايشان دست به خودکشی ميزنند. ليست شرکتها و کارخانجات با مدت تاخير در پرداخت دستمزد کارگران از اول سال ۸۴ تا آخر مهر ماه همين سال که تا کنون در يکی از روزنامه های رسمی منتشر شده و در صد کمی از اينگونه موارد ميباشد ضميمه اين نامه است.
۶- ممنوعيت حق بی قيد و شرط اعتصاب و تشکل برای کارگران و متقابلا بر پايی نهادهای امنيتی (تحت عنوان حراست) بويژه در مراکز بزرگ توليدی و بازجويی و تهديد مکرر کارگران به اخراج و دستگيری و زندان.
۷- سرکوب اعتراضات کارگری و در مواردی کشتار آنان، مانند کشتار کارگران شهر بابک که خواهان ابقا در کارهايشان بودند.
۸- دستگيری و محاکمه کارگرانی که در سال ۸۳ در شهر سقز اقدام به برگزاری مراسم اول مه کرده بودند. اخيرا حکم محمود صالحی به مدت ۵ سال زندان و سه سال تبعيد ، جلال حسينی به مدت سه سال زندان و محمد عبدی پور، محسن حکيمی و جلال حسينی هر کدام ۲ سال زندان به آنان ابلاغ شده است.
۹- حمله به سنديکای در حال تاسيس کارگران شرکت واحد و اقدام به ضرب و شتم و بريدن زبان منصور اصانلو از فعالين اين سنديکا از طرف کسانی که به عنوان نماينده کارگران ايران از جانب دولت جمهوری اسلامی در اجلاسهای جهانی نهادهای کارگری شرکت ميکنند.
۱۰- عدم رعايت بهداشت و مسائل ايمنی در محيطهای کار که منجر به تلفات جانی کارگران ميشود. مانند فلج شدن ۱۵ کودک و نوجوان شاغل در يک کارگاه کفاشی بر اثر استنشاق گازهای متصاعد از چسبهای صنعتی و کشته شدن ۱۱ کارگر معدن باب نيزو که در هر دو مورد، علت حادثه عدم نصب دستگاههای تهويه هوا بوده است.
به اعتقاد ما موارد فوق ((که سازمانهای بزرگ کارگری از آن مطلع بوده اند)) نشان دهنده نقض آشکار حقوق بديهی و از نظر بين المللی برسميت شناخته شده کارگران در ايران است. از اين رو ما همه سازمانهای بين المللی را به اعتراض به نقض حقوق کارگران در ايران و افشای شرايط کارگران ايران در سطح بين المللی فرا خوانده و خواهان اين هستيم که اعتراض به موارد فوق به عنوان شکايت رسمی کارگران ايران از دولت جمهوری اسلامی در سازمان جهانی کار مورد بررسی قرار گيرد.
کميته پيگيری ايجاد تشکلهای آزاد کارگری در ايران، ضمن قدردانی از يکايک سازمانهای کارگری در سراسر جهان که تاکنون از مطالبات بر حق کارگران ايران و فعاليتهای اين کميته، پيگيرانه حمايت کرده اند، به همه آنان صميمانه درود فرستاده و از اين سازمانها و ديگر سازمانهای کارگری ميخواهد ضمن اعتراض شديد و يکپارچه به نقض حقوق پايه ای کارگران در ايران، از مطالبه بر حق ما جهت رسيدگی فوری به شکايت اين کميته ، مبنی بر نقض مسلم حقوق پايه ای کارگران ايران، در نهادهای مسئول بين المللی منجمله در سازمان جهانی کار حمايت نموده و از تحقق مطالبات زير برای کارگران ايران پشتيبانی کنند. بی شک اراده شما دوستان در سازمانهای کارگری برای حمايت وسيع و متحدانه از طرح و رسيدگی فوری به شکايت ما ، ميتواند گامی موثر در پايان دادن به وضعيت مشقت باری باشد که بر کارگران ايران تحميل شده است.
۱- پرداخت فوری دستمزدهای معوقه کارگران و جبران خسارتهای وارده به کارگرانی که دستمزدهای آنان به تعويق افتاده است.
۲- اعزام هياتی جهت بازرسی محيطهای کار و شرايط نا امن کار کارگران در ايران.
۳- لغو قراردادهای موقت و سفيد امضا و رسمی شدن کارگران قراردادی با پيمانهای دسته جمعی.
۴- بکار گيری کارگران با قراردادهای سفيد امضا بايستی جرم تلقی شده و فورا اجرايی شود.
۵ـ متوقف شدن فشارهای امنيتی و پليسی به فعالين و رهبران کارگری و لغو فوری احکام صادره در باره محمود صالحی، محمد عبدی پور، جلال حسينی ، برهان ديوارگر و محسن حکيمی.
۶- شوراهای اسلامی کار و خانه کارگر نماينده واقعی کارگران ايران نبوده و خود از عوامل حمله به سنديکای کارگران شرکت واحد تهران ميباشند. ما توافقات تا کنونی سازمانهای کارگری و سازمان جهانی کار را با شوراهای اسلامی و خانه کارگر فاقد اعتبار دانسته و خواهان اخراج آنها از سازمان بين المللی کار و به رسميت شناخته شدن نماينده های منتخب کارگران ايران از طريق رای مستقيم کارگران در مجامع عمومی کارگری هستيم.

کميته پيگيری ايجاد تشکلهای آزاد کارگری در ايران ۱/۹/۱۳۸۴



اسامی شرکتها و کارخانه هايی که از اول سال ۱۳۸۴ تا آخر مهر ماه حقوق کارگران را به موقع پرداخت نکرده اند.
رديف نام کارخانه تعداد ماههای عدم پرداخت حقوق تاريخ کسب خبر
۱ فومهای بسته بندی کرمان ۴ ماه ۱۵/۱/۱۳۸۴
۲ ايران ايما کرج ۴ ۲۹/۱
۳ کارخانه آجر و ماسه آهکی ايرانشهر ۳ ۱/۲
۴ ايران شعله نيشابور ۴ ۱/۲
۵ ناز نخ قزوين ۱۹ ۱۵/۲
۶ شهرداری گرگان ۳ ۲۰/۲
۷ نساجی بهشهر ۳۶ ۲۷/۲
۸ آسانسور سازی شيندلر قزوين ۶ ۲۷/۲
۹ ذوب رکورد مشهد ۳ ۱/۳
۱۰ شيرين نگار غرب ۲ ۲/۳
۱۱ نساجی فومنات ۸ ۳/۳
۱۲ ايران ترمه ۱۲ ۳/۳
۱۳ پوشينه بافت قزوين ۲ ۲۳/۳
۱۴ کاشی سمند ۴ ۶/۴
۱۵ بيمارستان راضيه فيروز کرمان ۵ ۹/۴
۱۶ نخ رنگ همدان ۳ ۱۲/۴
۱۷ بهکف بيرجند ۶ ۱۲/۴
۱۸ کشت و صنعت مغان ۱۲ ۲۱/۴
۱۹ کشت و صنعت گوهر کوه خاش ۴ ۲۷/۴
۲۰ توسعه منابع آبهای برازجان ۳ ۲۷/۴
۲۱ مرغداری جلالی قزوين ۶ ۲۹/۴
۲۲ نساجی کاشان ۱۴ ۲۹/۴
۲۳ شيشه ميرال ساوه ۵ ۲۹/۴
۲۴ کشباف صفا ۳ ۳۰/۴
۲۵ مرغداری درافشان قزوين ۵ ۱/۵
۲۶ پارس شيما ۵ ۴/۵
۲۷ پشم بافی آسيا (کرمان) ؟ ۶/۵
۲۸ جهان وحدت(سازمان آب) ۶ ۶/۵
۲۹ معدن قلعه رزی بيرجند ۱۷ ۸/۵
۳۰ راه سازی ماتارا(طبس) ۴ ۸/۴
۳۱ شرکت پيمانکاری شهرداری بانه ۳ ۸/۵
۳۲ شرکت خدماتی سبزشه ۸ ۸/۵
۳۳ Mt بتن شهريار ۳ ۱۶/۵
۳۴ بيمارستان مهديه کرمانشاه ۸ ۱۶/۵
۳۵ سد سميره ۸ ۱۷/۵
۳۶ ذوب فلزات خرمدره ۴ ۱۷/۵
۳۷ لامپ فارس ۳ ۱۷/۵
۳۸ ۱۵ شرکت پيمانکاری مستقر در طبس ۳ ۱۷/۵
۳۹ شرکتهای سد سازی ايلام ۵ ۲۶/۵
۴۰ شرکت نخ ايلام ۶ ۲۶/۵
۴۱ شرکت فراورده های گوشتی سالم ايلام ۸ ۲۹/۵
۴۲ کارخانه نوشين صنعت نيشابور ۵ ۲۹/۵
۴۳ شرکت سازمايه ۶ ۳۰/۵
۴۴ شرکت خدمات شهری ناحيه ۱، منطقه ۶ تهران ۲ ۳۱/۵
۴۵ شرکت سد سازی گذار خوش ايام ۳ ۳/۶/۱۳۸۴
۴۶ شرکت تهران نوآور ۳ ۳/۶
۴۷ گونی بافی اروميه ۲ ۷/۶
۴۸ کارخانه فرش راوند چندين ماه ۸/۶
۴۹ ناز نخ قزوين ۴ ۶/۸
۵۰ نخيلات آبادان ۵ ۱۰/۶
۵۱ کارخانه نساجی شاهو ۱۰ ۱۲/۶
۵۲ کارخانجات پوشينه بافت ۵ ۱۳/۶
۵۳ شرکت پيمانکاری خادم کيوان- نيروگاه بوشهر ۲ ۱۳/۶
۵۴ کارخانه نساجی سراب ۴ ۱۴/۶
۵۵ شرکت لوله سازی خوزستان ۲ ۱۵/۶
۵۶ کارخانه قند بردسير ۵/۲ ۱۵/۶
۵۷ شرکت فروغ قدير نيشابور ۲ ۱۹/۶
۵۸ لاستيک خوزستان چندين ماه ۱۹/۶
۵۹ کارخانه قند دزفول ۱۵ ۲۰/۶
۶۰ کارخانه نوشين صنعت نيشابور ۸ ۲۰/۶
۶۱ کارخانه نساجی بارش ۳ ۲۱/۶
۶۲ پروژه سد سميره ۵ ۲۲/۶
۶۳ شرکت حوله لاله چندين ماه ۳۱/۶
۶۴ شرکت سازمايه ۶ ۲/۷/۱۳۸۴
۶۵ شرکت ايرانيت ؟ ۵/۷
۶۶ ايران ترمه ۴ ۵/۷
۶۷ تهران پتو ۴ ۵/۷
۶۸ کارگاه آبدشت شرکت معادن کروميت ۵ ۵/۷
۶۹ شرکت توزيع نيروی آب استان گلستان ۶ ۶/۷
۷۰ شرکت راه و ساختمان ايول ۴ ۶/۷
۷۱ نساجی کاشان ۹ ۶/۷
۷۲ شرکت پيمانکاری ساختمان دی ۳ ۱۱/۷
۷۳ يخچال سازی لرستان ۸ ۱۲/۷
۷۴ شرکت پيمانکاری فضای سبز دزفول ۲ ۱۲/۷
۷۵ شرکت پيمانکاری خدماتی شهرداری ناحيه ۴ منطقه ۱۲ تهران ۱ ۱۲/۷
۷۶ شرکت واحد آبادان ۱ ۱۳/۷
۷۷ شهرداری اروميه ؟ ۱۳/۷
۷۸ نوشين صنعت نيشابور ۹ ۱۷/۷
۷۹ شيشه ميرال ۷ ۱۸/۷
۸۰ بيمارستان مهديه کرمانشاه ۱۰ ۱۸/۷
۸۱ شرکت بهکف ۵ ۱۸/۷
۸۲ شرکت پيمانکاری فضای سبز ناحيه ۵ منطقه ۵ تهران ۱ ۱۸/۷
۸۳ پوشينه بافت قزوين ۵ ۱۹/۷
۸۴ معدن سنگرود البرز غربی ۹ ۱۹/۷
۸۵ نساجی غرب ۳ ۱۹/۷
۸۶ ايران برک گيلان ۸ ۲۰/۷
۸۷ شرکت پيمانکاری ناحيه ۱ منطقه ۶ تهران ۳ ۲۴/۷
۸۸ نساجی کاشان ۹ ۲۶/۷
۸۹ فرش راوند کاشان چندين ماه ۲۶/۷
۹۰ کارخانه يخدان کار ۸ ۲۷/۷
۹۱ ناز نخ قزوين ۲۵ ۲۷/۷
۹۲ شرکت پيمانکاری خدماتی شهرداری ناحيه ۲ منطقه ۵ تهران ۲ ۳۰/۷