ادبيات و هنر
- توضیحات
- نوشته شده توسط محمود درویش
- دسته: ادبيات و هنر
ترجمه تراب حق شناس
علف، هوای خشک، خار و کاکتوس روی ریل.
آنجا شکلِ اشیاء در پوچی بی شکلی، سایۀ خویش را می جوَد...
آنچه آنجا ست عدم است، بسته به بند... و به نقیض اش محصور
دو کبوتر صحرایی بال گشوده اند
بر فراز سایه بان اتاقکی متروک در ایستگاه.
- توضیحات
- نوشته شده توسط حسن حسام
- دسته: ادبيات و هنر
میدان ها و خیابان ها را می پوشانند
شاخه در شاخه
سبز در سبز
باغ در باغ
غرقه در رؤیا
شاداسر،
- توضیحات
- نوشته شده توسط کارلوس لاتوف
- دسته: ادبيات و هنر
طرح از کارلوس لاتوف کاربکاتوریست برزیلی
Blue-bra woman responds to military
- توضیحات
- نوشته شده توسط Super User
- دسته: ادبيات و هنر
بیداری طبقهء کارگر
لاکانای (بی سر و پا)
ترجمهء تراب حق شناس
http://www.asar.name/1984/09/persianstat10122874-0-1871-dans-la.html
ترانه ای از ژان فرا، خوانندهء فرانسوی (1930 ـ 2010)
ترجمهء تراب حق شناس
http://www.asar.name/1984/06/1930-2010-jai-souvent-pense-cest-loin.html
- توضیحات
- نوشته شده توسط سرتوك
- دسته: ادبيات و هنر
- توضیحات
- نوشته شده توسط امیر سلیمان
- دسته: ادبيات و هنر
- توضیحات
- نوشته شده توسط اتو رنه کاستیلو
- دسته: ادبيات و هنر
- توضیحات
- نوشته شده توسط محمود درویش
- دسته: ادبيات و هنر
- توضیحات
- نوشته شده توسط مصاحبه با شمس لنگرودى
- دسته: ادبيات و هنر
زیر مجموعه ها
- شما اینجا هستید:
-
خانه
-
فهرست مطالب
-
جنبش زاپاتیستی
- ادبيات و هنر
یادداشتهایی از غزه
از زیاد مدوخ در غزه-اول ژوئن ۲۰۲۵
غزه - جایی که فریاد گرسنگی کودکان، بلندتر از صدای بمبهاست
و دولتها وجدان بشری را در گلوگاه مردمِ خود خفه کردهاند
کدام کسی درد این کودک گرسنه را تسکین میبخشد؟
کدام کسی اشکهای سنگین او را از گونه میزداید؟
کدام یک اندوه عمیقاش را اندکی سبکتر میکند؟
کدامین کس خشم عظیم او را کمی فرو مینشاند؟
کدام فرشته عاقبتْ فغان او را داد میرساند؟
آنگاه که در غزهٔ ویرانه غریوِ گرسنگی
.. ولی انقلابهای پرولتری ... مدام از خود انتقاد می کنند، پی در پی حرکت خود را متوقف می سازند و به آنچه که انجام یافته به نظر می رسد باز می گردند تا بار دیگر آن را از سر بگیرند، خصلت نیم بند و جوانب ضعف و فقر تلاشهای اولیه خود را بی رحمانه به باد استهزا می گیرند، دشمن خود را گویی فقط برای آن بر زمین می کوبند که از زمین نیروی تازه بگیرد و بار دیگر غول آسا علیه آنها قد برافرازد... مارکس، هجدهم برومر