رفیق تراب حق شناس! قلب مهربان و گرم تو از تپش باز ایستاد، اما ندای پر شور تو، « ندای تغییر جهان» هرگز خاموش نخواهد شد.
از سی و پنج سال پیش تاکنون، ما تو را رفیق «صفا»ی سازمان پیکار خود، رفیق «فواد» سالهای مبارزه در تبعید و «عاموتراب» همدلی‌هایمان میشناسیم، و می‌دانیم که تو همواره حافظی بودی به مفهومی گسترده: سال‌ها در تلاش برای حفظِ جان رفقای در نبرد با رژیم های سلطنتی و جمهوری اسلامی بودی، و تا آخرین لحظه‌ی زندگی‌ات و با تمام توانی که داشتی، به جمع‌آوری و حفظ اندیشه‌ها، اندوخته‌ها و پیکار رفقای از دست رفته‌مان پرداختی.
تو همواره بر آرمانت: رهائی انسان از استثمار و نابرابری پایدار ماندی. همواره آینده را پیش روی خود داشتی و در این راه استوار به پیش رفتی. کلام توأمانِ اول و آخر تو مبارزه و تشکیلات بود. همراهی تو با مبارزه‌ی مردم فلسطین با زندگی ومبارزه‌ات در پنجاه و پنج سال گذشته عجین شده بود. فاصله‌ی کنگره‌های مارکس در پاریس تا کنفرانس‌های این‌کریت InkriT در برلین (برای انتشار مجموعه‌ی وسیع واژه‌نامه‌ی تاریخی- انتقادی مارکسیسم) را طی می‌کردی تا راهی بگشایی، خوشه‌ای بچینی و اثری بر جای بگذاری.
در هر ملاقات جمعی و فردی و در کنار و ادامه‌ی هر بحث و جدلی - که همیشه هم با روی گشاده پذیرایش بودی - شورِ کنش، شوقِ آفرینش را بر می‌‌انگیختی. بسته به بحث، بسته به موقعیت می‌گفتی: بنویس! سازمان ده! ترجمه کن! بحث کن! مشاعره کن! از پا ننشین. آموختن (با دفترچه‌ای همیشه در دستت)، نوشتن، بحث، ترجمه، شعر برای تو ابزارهای اجتماعی گوناگونی بودند برای رهایی انسان از ستم و استثمار. دستانت اگرچه با بیماری از حرکت بازماندند، اما قلمت با تلاش و امکانات کامپیوتری، همچون پرچمی در اهتزاز باقی ماند و هرگز بر زمین نیافتاد. بیماری حتا شور تو را به حرکت و مبارزه دو چندان هم کرده بود.
تو مملو از امید همیشگی‌ات به این که زندگی و مبارزه‌ات تاثیری در زندگی و مبارزه دیگران داشته باشد، بودی و با وجود پرکاری‌هایت تا آخرین لحظه، همچنان نا خشنود از «ناکافی‌ها» دیده از جهان فرو بستی. رفیق تراب رفتی، اما زمزمه‌‌ی همیشگی تو از فروغ که «من شبدر چهارپری را می بويم كه روی گور مفاهيم كهنه روئيده است» هنوز هم در گوش‌مان طنینی خوش دارد.
شور دگرگونی و تغییر جهان نه تنها تو را به مبارزه‌ای تشکیلاتی علیه دو رژیم شاه و خمینی برانگیخت، بلکه به گسستن از زخم دین و اسلام و روی آوردن به کمونیسم در مسیر مبارزه برای رهایی انسان‌ها رهنمون کرد.
رفیق جان، با قدردانی بی پایان از تمامی تلاش‌هایی که کردی و با سپاس از همه‌ی رفقای اندیشه و پیکار و سایر رفقا و دوستانی که بویژه در طول سالهای بیماری، روز و شب یار و پرستار تو بودند، یادت را گرامی میداریم.
رفقای تراب حق شناس از فرانکفورت
***
مراسم یادمان رفیق تراب حق‌شناس در فرانکفورت روز شنبه ۲۷ فوریه ساعت ۱۹ در سالن اوکو هاوس برگزار خواهد شد.
Kasseler Str. 1A, 60486 Frankfurt
