شش ملاحظه در بارۀ انتخابات اخیر اسرائیل
یک: پیروزی روشنِ نتانیاهو
نتانیاهو نه تنها برندۀ این انتخابات شد بلکه حزب او، لیکود، تعداد نمایندگان خود را در مجلس (کنست) جدید از ۳۰ به ۳۶ رساند، یعنی یک نماینده بیشتر از لیست رؤسای نیروهای دفاعی اسرائیل (ای د اف) که "لیست آبی-سفید" نامیده میشود. این پیروزی چشمگیر با جذب آرای دیگر گروههای راست افراطی ممکن شد، بهطوریکه لیست وزیر سابق آموزشوپرورش او "نفتالی بِنِت"و وزیر سابق دادگستری "آیلت شاکد" (راست جدید).هیچکدام موفق نشدند حتی حداقل رأی لازم برای ورود به کنست را به دست آورند. پس دیدیم که استراتژی کارزار انتخاباتی نتانیاهو که آنرا حول شخص خود سازمان داده بود، ("یا من یا چپ") برای او بسیار کارآمد افتاد.
تمام بلوک راست، یعنی تمام آنهایی که از بدو کارزار انتخابات اعلام کرده بودند که به هر صورت جزئی از ائتلاف نتانیاهو خواهند بود، به ۶۵ کرسی از ۱۲۰ کُرسی دست یافتند؛ اکثریتی روشن و قاطع که نقداً، قبل از هرگونه مذاکرهای بدست آمده است.
دو: اسرائیل قطعاً دست راستی شد
دیگر نمیتوان انکار کرد که اکثریتی قاطع از جامعۀ یهودیان اسرائیل بر سر ارزشهای راستروانه، ناسیونالیستی و نژادپرستانه با یکدیگر اتفاق نظر دارند. رأی آنها به حزب لیکود دیگر نه بیان یک "رأی معترضانه"، بلکه گزینشی سیاسی و ایدئولوژیک است. تمام ظن دستگاه قضایی نسبت به دست داشتن نتانیاهو در چندین پرونده اختلاس، مانع از این حمایت گسترده نشد .
سه: پایان حزب کار
حزب کار با ۶ نمایندۀ منتخب در مجلس جدید، سقوط خویش را به سمت پایان برنامهریزیشدهاش ادامه میدهد. حزبی که بنیانگذار دولت اسرائیل بود و رهبری آن را تا سال ۱۹۷۷ بهعهده داشت، اکنون فقط سایهای در مسیر تاریخی خویش است. حزب کار در انتخابات پیشین با ۲۴ نماینده، هنوز میتوانست خود را بدیلی در مقابل حزب لیکود تصور کند. اما این امر دیگر ممکن نیست و سقوط این حزب برگشتناپذیر به نظر میرسد.
چهار: نتیجهای مطلوب برای لیست "رؤسای نیروهای دفاعی اسرائیل"
طی چندین ماه، یک لیست انتخاباتی موسوم به "لیست آبی-سفید" از طرف رؤسای سابق نیروهای دفاعی اسرائیل به رهبری ژنرال بنی گانتز شکل گرفته بود. تنها برنامۀ آنها خلاص شدن از دست دولت فاسد نتانیاهو بود . اگر در طول انتخابات هرگز آنطور که میتوانستند به حزب لیکود حمله نکردند، شاید از آن جهت بود که امکان شرکت در یک ائتلاف آتی با حزب لیکود را حفظ کنند. لیست ژنرالها در ائتلاف با وزیر سابق دارایی یایر لاپید، توانست ۳۵ نماینده در کنست به دست آورد یعنی یک نماینده کمتر از حزب لیکود. بدون تردید این برای آنها یک موفقیت است، اما موفقیتی بیفایده؛ اکثر احزاب چپ میانه (مثال حزب کارگر) رأی دهندگان خود را به نفع لیست "آبی-سفید" از دست دادند، در نتیجه برخلاف نتانیاهو، گانتز مؤتلفیین بالقوهای نداشت که با آنها یک آلترناتیو احتمالی برای ائتلاف تشکیل دهد.
پنج: برآمد احزاب مذهبی افراطی
دو حزب مذهبی افراطی "پرچم تورات" و "حزب شاس" متفقاً ۱۵ کرسی در کنست به دست آوردند (از ۱۳ کرسی در مجلس قبلی) و شاید تلاش موفقیتآمیزشان در این عرصه موجب افزایش ثقل مذهب در فضای عمومی شود. بهنظر میرسد نتانیاهو آماده است تا حداقل بخشی از خواستههای آنان را برآورده سازد. (تعطیل اعلام کردن تعداد بیشتری ازمغازهها در روزهای شنبه و همینطور کاهش حملونقل عمومی در این روز).
شش: امتناع وسیع اقلیت فلسطینی از شرکت در انتخابات
گانتز و طرفدارانی از او که به جریانهای میانهرو چپ گرایش دارند، رأیدهندگان عرب را متهم میکنند که عدم شرکت فعال آنها (۵۰ در صد) در انتخابات، عملاً به پیروزی نتانیاهو کمک کرده است. عجب! گویا گانتز فراموش کرده است که خود او از افشای قاطعانۀ قانون "دولت ملت یهود" امتناع کرد؛ یعنی قانونی که به تبعیض نژادی در مورد شهروندان عرب اسرائیل رسمیت بخشیده است. حال چرا اقلیت فلسطینی میبایست برای حمایت کردن از "بدل" نتانیاهو بسیج شود؟!
علاوه بر این،احزاب فلسطینی تصمیم به شکستن اتحادی گرفتند که در انتخابات گذشته به آنها اجازه داده بود که صدا و بانگ رسا و روشن مقاومت در مقابل نژادپرستی و تبعیض باشند. این تصمیم که زیرِ سرِ احمد تیبی، نماینده مجلس و فرصت طلب مشهور بود با پذیرش حزب کمونیست و رهبر آن، آیمان عوده روبهرو شد. اما این شلیک کردن گلولهای به پای خود بود: احمد تیبی و کمونیستها به اتفاق فقط ۶ کرسی بدست آوردند بهطوریکه کلاً جناح نمایندگان اعراب اسرائیل همراه با بلوک ملی-اسلامی، از ۱۳ به ۱۰ نفر تقلیل یافت.
نیمی از رأیدهندگان فلسطینی تصمیم گرفتند انتخابات را تحریم کنند و از این طریق هم مخالفت خود را با قانون جدید دولت-ملت یهود اعلام کردند و هم نشان دادند که از کند شدن وحدت احزاب عرب اسرائیل ناراضی هستند.
میشل وارشاوسکی
۱۳ آوریل ۲۰۱۹
برگرفته از:
http://alter.quebec/5910-2/
و یا:
Facebook-In solidarity with GAZA-Michael Warschawski
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
میشل وارشاوسکی : روزنامهنگار و فعال سیاسی و مبارز صلح. وی همچنین از بنیانگذاران مرکز اطلاعاتی آلترناتیو اورشلیم و رئیس سابق لیگ کمونیستهای انقلابی مارکسیست اسرائیل بود. در کتاب "چهل مقاله از یهودیتباران ضداستعمار فلسطین"۱ (انتشارات اندیشه و پیکار) نیز مقالهای از او به فارسی برگردانده شده است.
----
۱ http://peykar.org/files/pdf/book/yahuditabarane_zede_estemar.pdf
ص ۱۸۵-۱۷۱.