دونالد ماسينتاير در شهر غزه
ايندپندنت، دوشنبه ۴ آگوست ۲۰۰۸
ترجمه: فريبا صالح زاده
ايندپندنت، دوشنبه ۴ آگوست ۲۰۰۸
ترجمه: فريبا صالح زاده
ايندپندنت، دوشنبه ۴ آگوست ۲۰۰۸: بنا بر گزارشى كه امروز دريافت كرده ايم، فلسطينى هايى كه به سختى بيمارند براى دريافت مجوز خروج از غزه جهت معالجات پزشكى زير فشارقرار مى گيرند تا با دادن اطلاعات در مورد فعاليتهاى مبارزه جويانه فلسطينى ها و غيره با دستگاه اطلاعاتى اسرائيل همكارى كنند.
انجمن پزشكان مدافع حقوق بشر اسرائيل (Physicians for Human Rights in Israel- PHR) معتقد است كه سازمان امنيت داخلى معروف به «شين بت» نقش هرچه مهم ترى در تصميم گيرى براى تعيين موعد ديدار با پزشك و معالجه در بيمارستان هاى اسرائيل يا در ساحل غربى [كه به اصطلاح زير نظر تشكيلات خودمختار فلسطين است ـ م.] بازى مى كند.
پى اچ آر اظهارات بيش از ۳۰ بيمار با مريضى حاد، منجمله سرطان را جمع آورى نموده است كه معتقدند در پاسگاه توقف اصلى "ارتز" (Eretz) بين اسرائيل و غزه، توسط بازجويان تحت فشار قرار گرفته اند. در بين كسانى كه شهادت داده اند مرد ۳۸ ساله يى هست كه قرار ملاقات با پزشك و مداوا در بيمارستان آچيلوو تل آويو را داشته و به او گفته شده است "تو سرطان دارى و به مغزت سرايت خواهد كرد. تا وقتى به ما كمك نكنى منتظر عبور از رَفَح بمان" [يعنى از مرز اسرائيل نمى توانى عبور كنى بلكه بايد از شهر رفح، راه عبور به مصر، بگذرى كه به ندرت باز است].
در اين گزارش كه شين بت را به "مجبور كردن" بيماران و" اخّاذى" از آنان متهم مى كند آمده است كه اين امر به رغم شرايطى ست كه در آن، شمار بيماران محروم از كسب اجازه براى معالجه در اسرائيل، پس از قدرت گيرى حماس در ژوئن ۲۰۰۷، ناگهان افزايش يافته است.
خوددارى از دادن مجوّز خروج كه در سال ۲۰۰۷ شامل ده درصد از متقاضيان مى شد، در سال ۲۰۰۸ شامل ۳۵ درصد شده و اين همراه است با تشديد محدوديت ورود قطعات يدكى مربوط به تداركات پزشكى، و نيز ممنوعيت ورود سوخت و برق كه خود بخشى ست از بايكوتى كه اسرائيل عليه ورود كمك هاى انسانى مورد نياز غزه اعمال مى كند. فقدان وسايل لازم در غزه به نوبهء خود، بر شمار متقاضيان خروج از غزه براى معالجه افزوده است.
گزارش ادامه ميدهد كه طبق نظر شين بت، هدف اين بازجوئى ها "ارزيابى ميزان خطرى است كه متقاضى ممكن است باعث شود" و اضافه ميكند كه "اين نهاد (شين بت)، عملاً از اين طريق، اطلاعاتى را كه امنيتى تشخيص مى دهد گردآورى ميكند."
بيشتر كسانى كه شهادت داده اند ازترس اينكه مبادا شانس معالجه شان را در خارج ازغزه از دست بدهند حاضر به دادن نام خود نشده اند. ولى كسى كه اسمش را گفته، روزنامه نگارى ست ۲۸ ساله به نام بسام الوحيدى. وى اظهار داشت كه در اواخر آگوست ۲۰۰۷ او را در «مرز ارتز Eretz» بيش از شش ساعت بازداشت و بازجوئى كرده اند. در نتيجه، او به قرار پزشكى اش در بيمارستان سنت جان [يوحنّاى قديس] در بيت المقدس شرقى جهت نجات چشم راستش از ضايع شدن قرنيه نرسيد. وى گفت كه پس از ورود به اسرائيل، او را به اتاق بازجوئى فراخواندند. در آنجا مردى كه بخوبى عربى صحبت ميكرده و خودش را به نام موشه معرفى نموده به او گفته بود: "ميخواهم كارى برايم انجام دهى. من با افسران عاليرتبه در نيروى دفاعى اسرائيل صحبت خواهم كرد و ميگويم كه تو فرد خوبى هستى و ما بايد به تو كمك كنيم."
او گفت موشه از او خواست كه با استفاده از شغل روزنامه نگارى اش به نواحى مرزى برود و ببيند چه كسى و كجا موشك پرتاب مى كند، و همچنين در كنفرانس هاى مطبوعاتى جناح هاى نظامى سازمانهاى فلسطينى حضور يابد. به او يك چيپ موبايل اسرائيلى داده شده و از او خواسته ميشود كه براى دادن اطلاعات خود با شماره معينى تماس بگيرد. اگر در طى ۱۰ روز كارايى خود را نشان دهد، وى ميتواند بدون مجوز از «مرز ارتز» عبور كند و به بيمارستان آچيلوو تل آويو برود. موشه همچنين غيرمستقيم به او وعده كمك مالى و غيره داد. آقاى الوحيدى- كه قبلا مجوز خروج گرفته بود- مى گويد كه وى به پيشنهاد همكارى جواب رد داده، و افزوده است كه سازمانهاى حقوق بشر، صليب سرخ و مطبوعات را درجريان قرار خواهد داد. آقاى الوحيدى تصريح ميكند كه موشه، كه پيش از آن براى قبول همكارى با آنها اصرار مى ورزيد و مى گفت ديگر صبرش بسر آمده، خنديد و گفت:" چنين حرفهايى كه تو مى زنى در قاموس ارتش دفاعى اسرائيل وجود ندارد."
آقاى الوحيدى ميگويد كه وقتى از موشه خواستم كه يا دستگيرم كند يا بگذارد براى مداواى پزشكى بيرون بروم، پاسخ داد: " تو را به غزه برميگردانم تا بقيه عمرت را كور زندگى كنى چون احمق هستى."
عملاً هم آقاى الوحيدى را به غزه برگرداندند و از آن پس، به وى اجازه خروج براى معالجه داده نشده است. او ميگويد كه وى حالا ديد چشم راستش را از دست داده و به معالجه فورى نياز دارد تا بتواند چشم چپش را نجات دهد و اينكه پزشكان يكماه پيش به او گفته اند كه براى كمتر كردن فشار بر چشم چپش، از خواندن يا نوشتن خوددارى كند.
شين بت به «پى اچ آر» گفته است كه از سال ۲۰۰۵ سه نفر كه احتمالا بمبگذار بودند خود را بعنوان بيمار معرفى كرده بودند، و منكر اين امر شد كه مجوز عبور براى رفتن به بيمارستان، مشروط به دادن اطلاعات توسط بيمار باشد، "مگر اطلاعات موثق درمورد وضعيت پزشكى اش". يك منبع نظامى ميگويد كه در سال ۲۰۰۷ شمار افرادى كه از نوار غزه جهت معالجات پزشكى خارج شدند از ۵۲۳ ۸ به ۸۴۱، ۱۵ تن افزايش پيدا كرد. راى دادگاه عالى اين است كه " اين از حق حاكميت دولت است كه تصميم بگيرد چه كسى از دروازه هايش وارد شود و اينكه اختيار و صلاحيت تعيين شده براى مقامات مقياسى بسيار وسيع دارد." (پايان)
منبع:
http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/tell-us-who-the-terrorists-are-if-you-want-the-doctor-884245.html
يادداشت ويراستار:
شمار گفتارهايى از اين نوع و افشاگرى هايى كه ملاحظه كرديد از سوى اشخاص و انجمن هاى دموكرات اسرائيلى كه با رفتار تبعيض آميز دولت اسرائيل مخالف اند خوشبختانه كم نيست ولى سركوب مبارزان و اهالى فلسطين در عرصه هاى مختلف سياسى و اجتماعى و غيره به قدرى گسترده و فراوان است كه اين گونه سخنان به گوش كسى نمى رسد.
تلاش اسرائيل براى سوء استفاده از نيازهاى مبرم مردم به دارو و معالجه و هزار مشكل ديگر، به منظور كشاندن آنها به دام جاسوسى براى اسرائيل خشونت نژادپرستانهء فاحشى ست كه عليه فلسطينى ها به كار مى رود. انديشه و پيكار
انجمن پزشكان مدافع حقوق بشر اسرائيل (Physicians for Human Rights in Israel- PHR) معتقد است كه سازمان امنيت داخلى معروف به «شين بت» نقش هرچه مهم ترى در تصميم گيرى براى تعيين موعد ديدار با پزشك و معالجه در بيمارستان هاى اسرائيل يا در ساحل غربى [كه به اصطلاح زير نظر تشكيلات خودمختار فلسطين است ـ م.] بازى مى كند.
پى اچ آر اظهارات بيش از ۳۰ بيمار با مريضى حاد، منجمله سرطان را جمع آورى نموده است كه معتقدند در پاسگاه توقف اصلى "ارتز" (Eretz) بين اسرائيل و غزه، توسط بازجويان تحت فشار قرار گرفته اند. در بين كسانى كه شهادت داده اند مرد ۳۸ ساله يى هست كه قرار ملاقات با پزشك و مداوا در بيمارستان آچيلوو تل آويو را داشته و به او گفته شده است "تو سرطان دارى و به مغزت سرايت خواهد كرد. تا وقتى به ما كمك نكنى منتظر عبور از رَفَح بمان" [يعنى از مرز اسرائيل نمى توانى عبور كنى بلكه بايد از شهر رفح، راه عبور به مصر، بگذرى كه به ندرت باز است].
در اين گزارش كه شين بت را به "مجبور كردن" بيماران و" اخّاذى" از آنان متهم مى كند آمده است كه اين امر به رغم شرايطى ست كه در آن، شمار بيماران محروم از كسب اجازه براى معالجه در اسرائيل، پس از قدرت گيرى حماس در ژوئن ۲۰۰۷، ناگهان افزايش يافته است.
خوددارى از دادن مجوّز خروج كه در سال ۲۰۰۷ شامل ده درصد از متقاضيان مى شد، در سال ۲۰۰۸ شامل ۳۵ درصد شده و اين همراه است با تشديد محدوديت ورود قطعات يدكى مربوط به تداركات پزشكى، و نيز ممنوعيت ورود سوخت و برق كه خود بخشى ست از بايكوتى كه اسرائيل عليه ورود كمك هاى انسانى مورد نياز غزه اعمال مى كند. فقدان وسايل لازم در غزه به نوبهء خود، بر شمار متقاضيان خروج از غزه براى معالجه افزوده است.
گزارش ادامه ميدهد كه طبق نظر شين بت، هدف اين بازجوئى ها "ارزيابى ميزان خطرى است كه متقاضى ممكن است باعث شود" و اضافه ميكند كه "اين نهاد (شين بت)، عملاً از اين طريق، اطلاعاتى را كه امنيتى تشخيص مى دهد گردآورى ميكند."
بيشتر كسانى كه شهادت داده اند ازترس اينكه مبادا شانس معالجه شان را در خارج ازغزه از دست بدهند حاضر به دادن نام خود نشده اند. ولى كسى كه اسمش را گفته، روزنامه نگارى ست ۲۸ ساله به نام بسام الوحيدى. وى اظهار داشت كه در اواخر آگوست ۲۰۰۷ او را در «مرز ارتز Eretz» بيش از شش ساعت بازداشت و بازجوئى كرده اند. در نتيجه، او به قرار پزشكى اش در بيمارستان سنت جان [يوحنّاى قديس] در بيت المقدس شرقى جهت نجات چشم راستش از ضايع شدن قرنيه نرسيد. وى گفت كه پس از ورود به اسرائيل، او را به اتاق بازجوئى فراخواندند. در آنجا مردى كه بخوبى عربى صحبت ميكرده و خودش را به نام موشه معرفى نموده به او گفته بود: "ميخواهم كارى برايم انجام دهى. من با افسران عاليرتبه در نيروى دفاعى اسرائيل صحبت خواهم كرد و ميگويم كه تو فرد خوبى هستى و ما بايد به تو كمك كنيم."
او گفت موشه از او خواست كه با استفاده از شغل روزنامه نگارى اش به نواحى مرزى برود و ببيند چه كسى و كجا موشك پرتاب مى كند، و همچنين در كنفرانس هاى مطبوعاتى جناح هاى نظامى سازمانهاى فلسطينى حضور يابد. به او يك چيپ موبايل اسرائيلى داده شده و از او خواسته ميشود كه براى دادن اطلاعات خود با شماره معينى تماس بگيرد. اگر در طى ۱۰ روز كارايى خود را نشان دهد، وى ميتواند بدون مجوز از «مرز ارتز» عبور كند و به بيمارستان آچيلوو تل آويو برود. موشه همچنين غيرمستقيم به او وعده كمك مالى و غيره داد. آقاى الوحيدى- كه قبلا مجوز خروج گرفته بود- مى گويد كه وى به پيشنهاد همكارى جواب رد داده، و افزوده است كه سازمانهاى حقوق بشر، صليب سرخ و مطبوعات را درجريان قرار خواهد داد. آقاى الوحيدى تصريح ميكند كه موشه، كه پيش از آن براى قبول همكارى با آنها اصرار مى ورزيد و مى گفت ديگر صبرش بسر آمده، خنديد و گفت:" چنين حرفهايى كه تو مى زنى در قاموس ارتش دفاعى اسرائيل وجود ندارد."
آقاى الوحيدى ميگويد كه وقتى از موشه خواستم كه يا دستگيرم كند يا بگذارد براى مداواى پزشكى بيرون بروم، پاسخ داد: " تو را به غزه برميگردانم تا بقيه عمرت را كور زندگى كنى چون احمق هستى."
عملاً هم آقاى الوحيدى را به غزه برگرداندند و از آن پس، به وى اجازه خروج براى معالجه داده نشده است. او ميگويد كه وى حالا ديد چشم راستش را از دست داده و به معالجه فورى نياز دارد تا بتواند چشم چپش را نجات دهد و اينكه پزشكان يكماه پيش به او گفته اند كه براى كمتر كردن فشار بر چشم چپش، از خواندن يا نوشتن خوددارى كند.
شين بت به «پى اچ آر» گفته است كه از سال ۲۰۰۵ سه نفر كه احتمالا بمبگذار بودند خود را بعنوان بيمار معرفى كرده بودند، و منكر اين امر شد كه مجوز عبور براى رفتن به بيمارستان، مشروط به دادن اطلاعات توسط بيمار باشد، "مگر اطلاعات موثق درمورد وضعيت پزشكى اش". يك منبع نظامى ميگويد كه در سال ۲۰۰۷ شمار افرادى كه از نوار غزه جهت معالجات پزشكى خارج شدند از ۵۲۳ ۸ به ۸۴۱، ۱۵ تن افزايش پيدا كرد. راى دادگاه عالى اين است كه " اين از حق حاكميت دولت است كه تصميم بگيرد چه كسى از دروازه هايش وارد شود و اينكه اختيار و صلاحيت تعيين شده براى مقامات مقياسى بسيار وسيع دارد." (پايان)
منبع:
http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/tell-us-who-the-terrorists-are-if-you-want-the-doctor-884245.html
يادداشت ويراستار:
شمار گفتارهايى از اين نوع و افشاگرى هايى كه ملاحظه كرديد از سوى اشخاص و انجمن هاى دموكرات اسرائيلى كه با رفتار تبعيض آميز دولت اسرائيل مخالف اند خوشبختانه كم نيست ولى سركوب مبارزان و اهالى فلسطين در عرصه هاى مختلف سياسى و اجتماعى و غيره به قدرى گسترده و فراوان است كه اين گونه سخنان به گوش كسى نمى رسد.
تلاش اسرائيل براى سوء استفاده از نيازهاى مبرم مردم به دارو و معالجه و هزار مشكل ديگر، به منظور كشاندن آنها به دام جاسوسى براى اسرائيل خشونت نژادپرستانهء فاحشى ست كه عليه فلسطينى ها به كار مى رود. انديشه و پيكار
