هیچ توجیه "فرهنگی، سینمایی، فستیوالی!" برای تأیید نژادپرستی، اشغالگری و نفی حقوق مردم فلسطین کارآیی ندارد. هستند کسانی که 60 سال مبارزه عادلانه فلسطین را نادیده می گیرند و فراموش می کنند که به گفته شلومو ساند، نویسنده و مورخ اسرائیلی: طرفی که صلح نمی خواهد اسرائیل است. آنان حمایت از نیروی جنگ افروز و نژادپرست را برگزیده اند. اما...
ما با نویسنده و سینماگر اسرائیلی، آریلا آزولای، همصدا هستیم که در متنی شعرگونه می نویسد:
زمانى نه چندان پيش، در آفريقاى جنوبى، اگر از سفيدان بوديم،
كشتار شهروندان سياه و خشونتى كه در تخريب خانه هاشان به كار مى رفت،
حتماً ما را به خشم مى آورد،
بسيارى از شهروندان يهودى بدون شك، رژيم آپارتايد را افشا مى كردند
و نداى براندازى آن را سر مى دادند،
برخى هم چه بسا به سياهان مى پيوستند تا جبهه اى متحد بر ضد قدرتِ حاكم برپا دارند.
حتماً فرياد مى زديم: «ما همه سياه هستيم»!
امروز وقت آن رسيده كه بگوييم: «ما همه فلسطينى هستيم»!
زمانى نه چندان پيش، در آفريقاى جنوبى، اگر از سفيدان بوديم،
با آپارتايد مبارزه مى كرديم
كه در سراسرِ كشور سد و حصار بر مى افراشت و براى نژادهاى ديگر گتو مى ساخت.
شك نيست كه ما در پيشاپيش صف مى ايستاديم و خواستار بايكوت مى شديم،
لابد جان خويش را به خطر مى انداختيم تا مبادا خون كسانى ريخته شود كه
مى توان خونشان را بدون ترس از كيفر ريخت به بهانۀ منشأ قومى شان.
حتماً به مبارزه مى پيوستيم
عليه رژيمى كه تبعۀ خود را
از جامعه طرد مى كند.
اما چرا چنين امرى در اسرائيل رخ نمى دهد؟
زيرا ما كه شهروندانش باشيم قربانىِ كارزارى ديگر هستيم
به نام پروپاگاند...
http://www.peykarandeesh.org/felestin/164-ma-felestini-hastim-ariella-azoulay.html
اکنون متن زیر را در باره کارزار "بایکوت، عدم سرمایه گذاری و مجازات" از سایت پراکسیس نقل می کنیم:
http://praxies.org/
آنچه می‌خوانید ترجمه متنی است که از سوی گردانندگان کارزار «بایکوت، عدم سرمایه گذاری، و مجازات» علیه اسرائیل، برای معرفی این کارزار، در وبسایت رسمی BDS منتشر شده است:
کارزار جهانیِ بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم علیه اسرائیل (تا زمانی که اسرائیل به قوانین جهانی و حقوق فلسطینیان تن دهد) از سوی جامعه‌ی مدنی فلسطین در سال ۲۰۰۵ راه اندازی شد و «توسط کمیته‌ی ملی فلسطینیِ BDS» (با نام مخفف BNC) اداره می‌شود. BDS یک استراتژی است که به مردم آگاه جهان امکان می‌دهد تا در مبارزات فلسطینیان برای عدالت نقش ایفا کنند.
برای چندین دهه اسرائیل حقوق بنیادین فلسطینان برای آزادی، برابری و خود تصمیم گیری را از طریق پاکسازی نژادی، سیاست‌هایِ استعماری، تبعیض افراطی و اشغال نظامی انکار کرده است. به رغم محکومیت‌های فراوان سیاست‌های اسرائیل توسط سازمان ملل متحد، سایر مجامع بین‌المللی و نهادهای برجسته‌ی حقوق بشری، جامعه‌ی جهانی در پاسخگو ساختن اسرائیل و مجبور کردن آن به برآوردن اصول اولیه‌ی قانونی شکست خورده است. جنایت‌های اسرائیل با معافیت از مجازات تداوم یافته است.
با نظر به این شکست مستمر، جامعه‌ی مدنی فلسطین فراخوانی به شهروندان جهان برای واکنش [به این وضعیت] داده است. در تاریخ نهم جولای ۲۰۰۵، یک سال پس از صدور تاریخیِ رای مشورتی دادگاه بین‌المللیِ عدالت (International Court of Justice)، مبنی بر غیرقانونی بودن دیوار حایل اسرائیل در قلمروهای فلسطین اشغالی، اکثریت آشکاری از نهادهای جامعه‌ی مدنی فلسطین به مردم آگاه و همتایان خود در سراسر جهان فراخوانی دادند برای شروع بایکوت گسترده، عدم همکاری و سرمایه‌گذاری و درخواست تحریم علیه اسرائیل، تا زمانی که حقوق فلسطینیان در توافق کامل با مصوبات جهانی [از سوی اسرائیل] به رسمیت شناخته شود.
کارزار برای «بایکوت، عدم همکاری و سرمایه‌گذاری و تحریم» بر مبنای رویکردی حقوق-محور بنا نهاده شده است و بخش‌های وسیع سه گانه‌ی مردم فلسطین را برجسته می‌سازد: پناهندگان، ساکنین مناطق تحت اشغال نظامی در کرانه‌ی باختری و نوار غزه و فلسطینی‌های ساکن اسرائیل. این فراخوان مشوق شکل‌های مختلف بایکوت علیه اسرائیل است تا زمانی که اسرائیل به تعهدات خود تحت مصوبه‌های بین المللی در حوزه‌های زیر تن دهد:
۱. پایان دادن به اشغال و مستعمره‌سازی همه‌ی سرزمین‌های عربیِ اشغال شده در ژوئن ۱۹۶۷ و از میان برداشتن دیوار حایل؛
۲. به رسمیت شناختن حقوق بنیادی شهروندان عرب فلسطینی ساکن اسرائیل؛
۳. پذیرش، حفاظت و ارتقای حقوق پناهندگان فلسطینی برای بازگشت به خانه‌ها و املاک‌شان، همجنانکه که در مصوبه ۱۹۴ سازمان ملل متحد درج شده است.
فراخوان BDS از سوی بیش از یکصد و هفتاد حزب سیاسی، سازمان مدنی و اتحادیه‌ها و جنبش‌های کارگری امضاء شده است. این امضاء‌ها معرف [خواست] پناهندگان فلسطینی، فلسطینیان ساکن مناطق اشغالی و نیز شهروندان فلسطینی اسرائیل است.
بایکوت‌ها محصولات و کمپانی‌های (اسرائیلی و بین‌المللی) را هدف قرار می‌دهند که از نقض حقوق فلسطینیان سود می‌برند، همچنانکه موسسات ورزشی، فرهنگی و آکادمیک اسرائیل را در بر می‌گیرند. هر کسی می‌تواند با اطمینان از اینکه محصولات تولیدی اسرائیل یا شرکت‌های اسرائیلی را خریدیداری نمی‌کند در این بایکوت‌ها شرکت کند. گرو‌ه‌های بنیان‌گذار این کمپین از مصرف‌کنندگان دعوت می کنند تا کالاهای اسرائیلی را خریداری نکنند و از شرکت‌های تجاری و بازرگانان می‌خواهند که با شرکت‌های اسرائیلی داد و ستد نکنند.
از آنجا که اسرائیل ماهرانه می‌کوشد چهره‌ی جهانی خود را از طریق همکاری‌های فرهنگی و آکادمیک تقویت کند، موسسات فرهنگی و آکادمیک اسرائیل مستقیما در تداوم، دفاع یا سرپوش‌نهادن بر سرکوب فلسطینیان مشارکت دارند. با مشارکت در این بایکوت‌ها، اصحاب دانشگاهی، هنرمندان و نیز مصرف‌کنندگان علیه چنین بازی ماهرانه و جعلیات مبارزه می‌کنند. تا کنون گروه فزاینده‌ای از هنرمندان از نمایش آثار یا اجرای برنامه‌های خود در اسرائیل امتناع کرده‌اند.
عدم سرمایه‌گذاری به معنای هدف قرار دادن شرکت‌هایی است که در نقض حقوق فلسطینیان همدستی دارند و اطمینان از اینکه (مشابه سرمایه‌گذاری دانشگاهی) تخصیص منابع در تربیت نیروی انسانی و غیره صرف حمایت مالی از چنین شرکت‌هایی نمی گردد. این کوشش‌ها آگاهی عمومی درباره‌ی واقعیت سیاست‌های اسرائیل را ارتقاء می‌دهد و شرکت‌ها را تشویق می‌کند که نفوذ اقتصادی خود را برای اعمال فشار بر اسرائیل در جهت پایان دادن به انکار سیستماتیک حقوق فلسطینیان به کار گیرند.
تحریم‌ها بخشی اساسی برای اظهار مخالفت و مذمت نسبت به عملکردهای یک کشور هستند. عضویت اسرائیل در مجامع مختلف دیپلماتیک و اقتصادی هم پوشش ناسزاواری از احترام و هم حمایت مادی برای تداوم جنایت‌هایش را در اختیار آن قرار می‌دهد. با فراخوان به تحریم علیه اسرائیل، مشارکت‌کنندگان در این اقدام، به جامعه درباره‌ی نقض قوانین جهانی و راههای پایان دادن به همدستی سایر کشورها در این رویه آموزش می دهند.
کمیته‌ی ملی BDS :
تلاش‌ها برای پیشبرد کارزار BDS، که از زمان آغاز به کار در سال ۲۰۰۵ رشد سریعی داشته است، در نخستین کنفرانس BDS در نوامبر ۲۰۰۷ در شهر رام الله به نقطه‌ی اوج خود رسید. در پی این کنفرانس، «کمیته‌ی ملی BDS» (با علامت اختصاری BNC) به عنوان مجمع هماهنگ کننده‌ی کارزار جهانی BDS شکل گرفت. (صفحه‌ی اینترنتی BNC). پایان نقل قول از سایت پراکسیس.
* * *
شمار روشنفكران و وجدان هاى بيدار در اسرائيل كه در اپوزيسيون رژيم قرار دارند رو به افزايش است. علاوه بر مورخين جديد(New historians) مانند شلومو ساند (Shlomo Sand) ، ايلان پاپه (Ilan Pappe) و ديگران؛ نويسندگان، روزنامه نگاران و سينماگران متعدد سراغ داريم كه دربرابر سياست مستمر اسرائيل در ناديده گرفتن حقوق انسانى و ملى فلسطينى ها فرياد برآورده اند. از يورى آونرى (Uri Avnery) ، ميشل ورشوفسكى (Michel Warschawski) ، اميره هس (Amira Haas) ، گيدئون له وى (Gideon Levy) و ديگران مقاله ها و كتاب ها و موضع گيرى هاى شجاعانه اى به فارسى نيز ترجمه شده است كه با جستجو روى گوگل به برخى از آنها مى توان دست يافت. پیشنهاد می کنیم کتاب "چهل مقاله از یهودی تباران ضد استعمار فلسطین" را در نشانی زیر بیابید:
http://www.peykarandeesh.org/books/657-yahuditabarane-zede-estemar.html
ما با نویسنده و سینماگر اسرائیلی، آریلا آزولای، همصدا هستیم که در متنی شعرگونه می نویسد:
«ما همه فلسطينى هستيم»!
"فراخوان به همۀ آنان كه سابقاً در آفريقاى جنوبى هرگز سياهان را در مبارزه شان تنها نگذاشتندزمانى نه چندان پيش، در آفريقاى جنوبى، اگر از سفيدان بوديم،
كشتار شهروندان سياه و خشونتى كه در تخريب خانه هاشان به كار مى رفت،
حتماً ما را به خشم مى آورد،
بسيارى از شهروندان يهودى بدون شك، رژيم آپارتايد را افشا مى كردند
و نداى براندازى آن را سر مى دادند،
برخى هم چه بسا به سياهان مى پيوستند تا جبهه اى متحد بر ضد قدرتِ حاكم برپا دارند.
حتماً فرياد مى زديم: «ما همه سياه هستيم»!
امروز وقت آن رسيده كه بگوييم: «ما همه فلسطينى هستيم»!
زمانى نه چندان پيش، در آفريقاى جنوبى، اگر از سفيدان بوديم،
با آپارتايد مبارزه مى كرديم
كه در سراسرِ كشور سد و حصار بر مى افراشت و براى نژادهاى ديگر گتو مى ساخت.
شك نيست كه ما در پيشاپيش صف مى ايستاديم و خواستار بايكوت مى شديم،
لابد جان خويش را به خطر مى انداختيم تا مبادا خون كسانى ريخته شود كه
مى توان خونشان را بدون ترس از كيفر ريخت به بهانۀ منشأ قومى شان.
حتماً به مبارزه مى پيوستيم
عليه رژيمى كه تبعۀ خود را
از جامعه طرد مى كند.
اما چرا چنين امرى در اسرائيل رخ نمى دهد؟
زيرا ما كه شهروندانش باشيم قربانىِ كارزارى ديگر هستيم
به نام پروپاگاند...
http://www.peykarandeesh.org/felestin/164-ma-felestini-hastim-ariella-azoulay.html
اکنون متن زیر را در باره کارزار "بایکوت، عدم سرمایه گذاری و مجازات" از سایت پراکسیس نقل می کنیم:
http://praxies.org/
آنچه می‌خوانید ترجمه متنی است که از سوی گردانندگان کارزار «بایکوت، عدم سرمایه گذاری، و مجازات» علیه اسرائیل، برای معرفی این کارزار، در وبسایت رسمی BDS منتشر شده است:
کارزار جهانیِ بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم علیه اسرائیل (تا زمانی که اسرائیل به قوانین جهانی و حقوق فلسطینیان تن دهد) از سوی جامعه‌ی مدنی فلسطین در سال ۲۰۰۵ راه اندازی شد و «توسط کمیته‌ی ملی فلسطینیِ BDS» (با نام مخفف BNC) اداره می‌شود. BDS یک استراتژی است که به مردم آگاه جهان امکان می‌دهد تا در مبارزات فلسطینیان برای عدالت نقش ایفا کنند.
برای چندین دهه اسرائیل حقوق بنیادین فلسطینان برای آزادی، برابری و خود تصمیم گیری را از طریق پاکسازی نژادی، سیاست‌هایِ استعماری، تبعیض افراطی و اشغال نظامی انکار کرده است. به رغم محکومیت‌های فراوان سیاست‌های اسرائیل توسط سازمان ملل متحد، سایر مجامع بین‌المللی و نهادهای برجسته‌ی حقوق بشری، جامعه‌ی جهانی در پاسخگو ساختن اسرائیل و مجبور کردن آن به برآوردن اصول اولیه‌ی قانونی شکست خورده است. جنایت‌های اسرائیل با معافیت از مجازات تداوم یافته است.
با نظر به این شکست مستمر، جامعه‌ی مدنی فلسطین فراخوانی به شهروندان جهان برای واکنش [به این وضعیت] داده است. در تاریخ نهم جولای ۲۰۰۵، یک سال پس از صدور تاریخیِ رای مشورتی دادگاه بین‌المللیِ عدالت (International Court of Justice)، مبنی بر غیرقانونی بودن دیوار حایل اسرائیل در قلمروهای فلسطین اشغالی، اکثریت آشکاری از نهادهای جامعه‌ی مدنی فلسطین به مردم آگاه و همتایان خود در سراسر جهان فراخوانی دادند برای شروع بایکوت گسترده، عدم همکاری و سرمایه‌گذاری و درخواست تحریم علیه اسرائیل، تا زمانی که حقوق فلسطینیان در توافق کامل با مصوبات جهانی [از سوی اسرائیل] به رسمیت شناخته شود.
کارزار برای «بایکوت، عدم همکاری و سرمایه‌گذاری و تحریم» بر مبنای رویکردی حقوق-محور بنا نهاده شده است و بخش‌های وسیع سه گانه‌ی مردم فلسطین را برجسته می‌سازد: پناهندگان، ساکنین مناطق تحت اشغال نظامی در کرانه‌ی باختری و نوار غزه و فلسطینی‌های ساکن اسرائیل. این فراخوان مشوق شکل‌های مختلف بایکوت علیه اسرائیل است تا زمانی که اسرائیل به تعهدات خود تحت مصوبه‌های بین المللی در حوزه‌های زیر تن دهد:
۱. پایان دادن به اشغال و مستعمره‌سازی همه‌ی سرزمین‌های عربیِ اشغال شده در ژوئن ۱۹۶۷ و از میان برداشتن دیوار حایل؛
۲. به رسمیت شناختن حقوق بنیادی شهروندان عرب فلسطینی ساکن اسرائیل؛
۳. پذیرش، حفاظت و ارتقای حقوق پناهندگان فلسطینی برای بازگشت به خانه‌ها و املاک‌شان، همجنانکه که در مصوبه ۱۹۴ سازمان ملل متحد درج شده است.
فراخوان BDS از سوی بیش از یکصد و هفتاد حزب سیاسی، سازمان مدنی و اتحادیه‌ها و جنبش‌های کارگری امضاء شده است. این امضاء‌ها معرف [خواست] پناهندگان فلسطینی، فلسطینیان ساکن مناطق اشغالی و نیز شهروندان فلسطینی اسرائیل است.
بایکوت‌ها محصولات و کمپانی‌های (اسرائیلی و بین‌المللی) را هدف قرار می‌دهند که از نقض حقوق فلسطینیان سود می‌برند، همچنانکه موسسات ورزشی، فرهنگی و آکادمیک اسرائیل را در بر می‌گیرند. هر کسی می‌تواند با اطمینان از اینکه محصولات تولیدی اسرائیل یا شرکت‌های اسرائیلی را خریدیداری نمی‌کند در این بایکوت‌ها شرکت کند. گرو‌ه‌های بنیان‌گذار این کمپین از مصرف‌کنندگان دعوت می کنند تا کالاهای اسرائیلی را خریداری نکنند و از شرکت‌های تجاری و بازرگانان می‌خواهند که با شرکت‌های اسرائیلی داد و ستد نکنند.
از آنجا که اسرائیل ماهرانه می‌کوشد چهره‌ی جهانی خود را از طریق همکاری‌های فرهنگی و آکادمیک تقویت کند، موسسات فرهنگی و آکادمیک اسرائیل مستقیما در تداوم، دفاع یا سرپوش‌نهادن بر سرکوب فلسطینیان مشارکت دارند. با مشارکت در این بایکوت‌ها، اصحاب دانشگاهی، هنرمندان و نیز مصرف‌کنندگان علیه چنین بازی ماهرانه و جعلیات مبارزه می‌کنند. تا کنون گروه فزاینده‌ای از هنرمندان از نمایش آثار یا اجرای برنامه‌های خود در اسرائیل امتناع کرده‌اند.
عدم سرمایه‌گذاری به معنای هدف قرار دادن شرکت‌هایی است که در نقض حقوق فلسطینیان همدستی دارند و اطمینان از اینکه (مشابه سرمایه‌گذاری دانشگاهی) تخصیص منابع در تربیت نیروی انسانی و غیره صرف حمایت مالی از چنین شرکت‌هایی نمی گردد. این کوشش‌ها آگاهی عمومی درباره‌ی واقعیت سیاست‌های اسرائیل را ارتقاء می‌دهد و شرکت‌ها را تشویق می‌کند که نفوذ اقتصادی خود را برای اعمال فشار بر اسرائیل در جهت پایان دادن به انکار سیستماتیک حقوق فلسطینیان به کار گیرند.
تحریم‌ها بخشی اساسی برای اظهار مخالفت و مذمت نسبت به عملکردهای یک کشور هستند. عضویت اسرائیل در مجامع مختلف دیپلماتیک و اقتصادی هم پوشش ناسزاواری از احترام و هم حمایت مادی برای تداوم جنایت‌هایش را در اختیار آن قرار می‌دهد. با فراخوان به تحریم علیه اسرائیل، مشارکت‌کنندگان در این اقدام، به جامعه درباره‌ی نقض قوانین جهانی و راههای پایان دادن به همدستی سایر کشورها در این رویه آموزش می دهند.
کمیته‌ی ملی BDS :
تلاش‌ها برای پیشبرد کارزار BDS، که از زمان آغاز به کار در سال ۲۰۰۵ رشد سریعی داشته است، در نخستین کنفرانس BDS در نوامبر ۲۰۰۷ در شهر رام الله به نقطه‌ی اوج خود رسید. در پی این کنفرانس، «کمیته‌ی ملی BDS» (با علامت اختصاری BNC) به عنوان مجمع هماهنگ کننده‌ی کارزار جهانی BDS شکل گرفت. (صفحه‌ی اینترنتی BNC). پایان نقل قول از سایت پراکسیس.
* * *
شمار روشنفكران و وجدان هاى بيدار در اسرائيل كه در اپوزيسيون رژيم قرار دارند رو به افزايش است. علاوه بر مورخين جديد(New historians) مانند شلومو ساند (Shlomo Sand) ، ايلان پاپه (Ilan Pappe) و ديگران؛ نويسندگان، روزنامه نگاران و سينماگران متعدد سراغ داريم كه دربرابر سياست مستمر اسرائيل در ناديده گرفتن حقوق انسانى و ملى فلسطينى ها فرياد برآورده اند. از يورى آونرى (Uri Avnery) ، ميشل ورشوفسكى (Michel Warschawski) ، اميره هس (Amira Haas) ، گيدئون له وى (Gideon Levy) و ديگران مقاله ها و كتاب ها و موضع گيرى هاى شجاعانه اى به فارسى نيز ترجمه شده است كه با جستجو روى گوگل به برخى از آنها مى توان دست يافت. پیشنهاد می کنیم کتاب "چهل مقاله از یهودی تباران ضد استعمار فلسطین" را در نشانی زیر بیابید:
http://www.peykarandeesh.org/books/657-yahuditabarane-zede-estemar.html
