www.peykarandeesh.org
فلسطین
انتشارات اندیشه و پیکار
آيا دست روی دست خواهيم گذارد
تا فلسطين را نابود کنند؟

اتی ين باليبار و مادلن روبريو*

دولت اسرائيل،‮ ‬دلگرم از حمايت بی قيد و شرط رئيس جمهوری آمريکا که سياست اش در خاور ميانه در نوعی فرار به جلو نظامی و امپراتوری خلاصه می شود،‮ ‬وارد مرحلهء تازه ای از نقشهء خود گرديده که هدف آن درهم شکستنِ‮ ‬مقاومت فلسطين و نابود کردنِ‮ ‬هرگونه فرآيند صلح است و سرانجام آن تشکيل‮ ‬اسرائيل بزرگ؛ اسرائيلی که دربرگيرندهء نسبت کمابيش مهمی از اعرابِ‮ ‬دست نشانده و فرمانبر و بانتوستان های فلسطينی باشد‮. ‬دولت اسرائيل آشکارا حقوق بين المللی و افکار ملت های همسايه را به چالش گرفته است،‮ ‬و با اين باور که نيرويی جاودانه در اختيار دارد،‮ ‬در پراکندنِ‮ ‬تخم کينه و گستردنِ‮ ‬ويرانی و تحقير هيچ ترديدی به خود راه نمی دهد‮. ‬حال آن که در برابرش،‮ ‬تنها نيرويی که وجود دارد تشکيلات خودمختار فلسطين است که تمام قدرت را خود از او سلب کرده و به عبارت ديگر جامعه ای که آن را به فقر مبتلا کرده،‮ ‬اموالش را‮ ‬غصب نموده و آن را تک تک و اتميزه کرده است،‮ ‬اما از آنجا که اين جامعه هنوز زنده است باران ضربات را هرچه بيشتر بر او می بارد و او را به انجام عملياتی که از نوميدی بر می خيزد می کشاند‮.‬
در چنين وضعی از اپوزيسيون دمکرات آمريکا که کانديدای رياست جمهوری اش،‮ ‬در اوج گزافه گويی های انتخاباتی،‮ ‬صريحاً‮ ‬پشتيبانی خود را از سياست دولت بوش اعلام می دارد،‮ ‬چه انتظاری می توان داشت؟ بيم آن می رود که هيچ‮. ‬ظاهراً‮ ‬از چپ اسرائيل هم که‮ - ‬به استثنای گروه های کوچک شجاع‮ - ‬سياست مستعمراتی اسرائيل رادنباله روی و تأييد کرده است نمی توان هيچ انتظاری داشت‮.‬
از دولت های عرب هم شايد نتوان چندان انتظاری داشت،‮ ‬چرا که بيش از هر زمان ديگر،‮ ‬از يک سو بين افکار عمومی ملت های خود که از آن وحشت دارند و تضادهای ملی و ايدئولوژيک و منافع ديپلماتيک و مالی که می خواهند برای خود تدارک ببينند،‮ ‬و از سوی ديگر،‮ ‬وابستگی شان به حمايت آمريکا دست و پا می زنند‮. ‬در عوض،‮ ‬می توان روی شبکه های تروريستی حساب کرد که به منظور بهره برداری از موقعيت وبه وخامت کشاندنِ‮ ‬آن هرچه از دستشان بر می آيد می کنند‮.‬
شک نيست که ملل متحد قدرتی ندارد جز قدرت دولت هايی که عضو آن هستند و اغلب آنان هنوز تصميم ندارند وتوی آمريکا در شورای امنيت را همچون مانعی از پيش پا بردارند و دست کم اجرای قطعنامه های خود را محترم بشمارند‮. ‬با وجود اين،‮ ‬واقعيت اين است که ملل متحد پس از پذيرش حملهء آمريکا به عراق که بدون اجازهء بين المللی صورت گرفت و عدم تقارن مطلق و سياست يک بام و دو هوايی که در اجرای تصميمات شان وجود دارد،‮ ‬هيچ مفری برای خود باقی نگذارده اند‮. ‬اگر ملل متحد مجدداً‮ ‬حق فلسطينی ها را در تعيين سرنوشت خويش تأکيد نکند و بالاخره پس از انتظار طولانی،‮ ‬قتل های هدفمند،‮ ‬کشيدن ديوار و الحاق عملی‮ ‬ساحل‮ ‬غربی به اسرائيل را به نحوی مؤثر محکوم نکند و بر ضرورت خروج کامل اسرائيل از سرزمين های اشغالی و بر اجرای طرح حمايت از مردم فلسطين پای نفشارد،‮ ‬هرگونه فرصتی برای اعادهء حيثيت به اين نهادِ‮ ‬بين المللی به احتمال قريب به يقين از دست خواهد رفت‮.‬
ملت های اروپايی همچنان تاوان‮ ‬غفلت زدگی و شانه خالی کردن خود از بار مسؤوليت و وجدان را می پردازند‮. ‬آن ها پس از آنکه به درجات متفاوت،‮ ‬در نابودی يهوديان در جريان جنگ دوم جهانی شرکت ورزيدند و مستعمره کردن فلسطين را‮ »‬ناديده انگاشتند‮«‬،‮ ‬امروز‮ - ‬به رغم ادعای به رسميت شناختنِ‮ ‬حق موجوديت و حاکميت خلق فلسطين‮ - ‬خود را آماده می کنند که اين خلق را قربانی کنند،‮ ‬چون به درستی نمی توانند بين يهود ستيزی و انتقاد از سياست اسرائيل فرق بگذارند،‮ ‬چون نمی خواهند روابط خود را با جهان عرب و اسلام بازسازی کنند و فضائی اروپا ـ مديترانه ای بر پايه های عدالت و برابری بنا کنند،‮ ‬چون قادر نيستند در برابرِ‮ ‬هژمونی نظامی و باجگيری‮ ‬اقتصادی ايالات متحده مقاومت کنند‮. ‬چون در چارچوب اتحاديهء اروپا جويای چيزی جز منافع صنفی و بوروکراتيک خود نيستند و برای ابداع سياستی جهانی که در خدمت حق و عدالت باشد نمی کوشند‮.‬
باری،‮ ‬فاجعه بسيار نزديک است‮. ‬خلق لگدمال شدهء فلسطين بهای آن را پرداخته و خواهد پرداخت‮. ‬عواقب سوء اين امر به گونه ای پايان ناپذير در عرصهء روابط بين المللی و امنيت همگانی و وجدان بشری احساس می گردد‮. ‬اما اين را نمی شود ناشی از نبودِ‮ ‬هشدارها و دلايل و شواهد و اعلام خطرها دانست‮. ‬ما به نوبهء خود ازاين خسته نخواهيم شد که هشدار دهيم و قبل از هرچيز از دولت فرانسه که صاحب قدرت است و خود را کشوری مديترانه ای می داند و عضو شورای امنيت است می خواهيم که هرچه در امکان دارد به کار گيرد و مانع از آن شود که جنايت به هدف خود برسد‮.‬

از لوموند‮ ‬۲۸‮ ‬آوريل‮ ‬۲۰۰۴،‮ ‬ترجمه برای انديشه و پيکار

‮----------------------------‬
*‮ ‬اتی ين باليبار(Etienne Balibar)،‮ ‬فيلسوف و استاد دانشگاه و صاحب تأليفات فراوان در مسائل تئوريک مارکسيستی و عموماً‮ ‬چپ‮. ‬برخی مقالات او را روی اين سايت می يابيد‮.‬
خانم مادلن روبريو (Madeleine Rebérioux)،‮ ‬مورخ و رئيس انجمن‮ »‬ديگر از حد گذشته است‮!« ‬(Trop c’est trop)‮ ‬که برای پشتيبانی از حقوق مردم فلسطين تأسيس شده است‮.‬

بالای صفحه