رادیو دمکراسی شورائی: مصاحبه با تراب حق شناس

 

در باره مقاومت در غزه
و نیز در بارهء درگذشت ژرژ حبش

 

 

 


رادیو دمکراسی شورائی: گفت و گو با تراب حق شناس


در بارهء شصتمين سال تشكيل دولت اسرائيل و فاجعهء فلسطين

رادیو صدای نو-استرالیا: متن كامل سخنان تراب حق شناس


در رابطه با ۶۰ سال مقاومت در فلسطين


رادیو برابری: مصاحبه با تراب حق‌شناس

دربارهء تهاجم اسرائيل به غزه و ويرانى‌ها و كشتار فلسطينى‌ها


رادیو دمکراسی شورائی: مصاحبه با تراب حق‌شناس


درباره مسئله فلسطين و حملات ارتش اسرائيل به مردم فلسطين


ويدئوهايى را كه روى Youtube به آدرس زير مشاهده مى كنيد انجمن فلسطينى رواد Rowwad در يك پست بازرسى اسرائيلى يا Check-point در دروازهء شهر بيت لحم واقع در ساحل غربى رود اردن (فلسطين) تهيه كرده است.
هزاران كارگر زحمتكش فلسطينى هر روز از ساعت ۴ صبح منتظر مى مانند تا اجازهء عبور به سوى محل كار، مزرعه، مدرسه، بيمارستان و... به دست آورند. آنها بايد سرما، انتظار، سيم هاى خاردار، ديوار، و نيز تكبر و بداخلاقى سربازان اسرائيلى و تحقير را تحمل كنند.
لحظاتى به اين دو ويدئو نگاه كنيد:

http://fr.youtube.com/watch ?v=d1FaWE1SIZk&feature=related

http://fr.youtube.com/watch?v=bt_TTZc7-sU&feature=related

برگرفته از سايت همبستگى صداها براى صلح عادلانه در خاورميانه
http://www.paixjusteauprocheorient.com
در روزهاى آخر دسامبر ۲۰۰۹ در نخستين سالگرد تجاوز اسرائيل به مردم مقاوم فلسطين در غزه، يك كاروان انترناسيوناليستى از ۴۲ كشور جهان متشكل از قريب ۱۴۰۰ نفر با مبالغى كمك غذائى و دارويى به سوى غزه حركت كردند. دولت مصر در همدستى با آمريكا و اسرائيل از عبور آنها و رسيدن به غزه جلوگيرى كرد. آنها در قاهره دست به اعتصاب غذا و تظاهرات در برابر مقر ملل متحد زدند و افشا گريها كردند. سرانجام ابتدا به صد نفر كه همه آمريكايى بودند اجازه داده شد به غزه بروند. پس از چند روز ۵۰۰ نفر توانستند به غزه وارد شوند ولى بقيه ناگزير به كشورهاى خود برگشتند.

مصاحبه تلويزيون برابرى را با منيژه صبا، ايرانى مقيم آمريكا، كه در اين كاروان انساندوستانه، جانبدار آزادى فلسطين و ضد محاصرهء غزه شركت داشته در لينك زير ملاحظه مى كنيد:
http://www.rahekaregar.com/video/tvbarabari128c.html


از اول تا سوم ماه مارس آينده، نخستين اجلاس دادگاه راسل دربارهء فلسطين در شهر بارسلون (اسپانيا) تشكيل مى شود.
خانم رانيا برّو عضو ناظر جلسات اين دادگاه در مصاحبه اى با راديو اوريان در ۲۲ فوريه ۲۰۱۰ مى گويد:
در سال گذشته، در ۴ مارس ۲۰۰۹، در بروكسل اعلام شد كه يك دادگاه راسل دربارهء فلسطين تأسيس شده است. هدف عبارت است از محاكمهء كسانى كه در اسرائيل، مرتكب جنايات جنگى عليه مردم فلسطين، به ويژه در غزه شده اند. نمونه و سرمشق اين دادگاه، دادگاهى ست به همين نام كه در سال ۱۹۶۷ برتراند راسل، فيلسوف انگليسى، و ژان پل سارتر، فيلسوف فرانسوى براى محاكمهء ايالات متحده به علت تجاوز و جنگ در ويتنام برپا كردند. هدف از دادگاه راسل دربارهء فلسطين احقاق حقوق فلسطينى ها برپايهء موازين حقوقى بين المللى ست، موازينى كه مى تواند پايهء هر گونه تلاش براى حل نزاع فلسطين ـ اسرائيل باشد؛ برپايى اين دادگاه تأكيد بر اين مسأله است كه نقض حقوق مردم فلسطين توسط اسرائيل و رنجى كه فلسطينيان طى ساليان دراز برده اند اجراى قوانين مزبور را ضرورى مى سازد.
اجلاس بارسلون كه از اول تا سوم مارس منعقد خواهد شد يك كميتهء دادرسى تشكيل خواهد داد، متشكل از ۹ شخصيت حقوقى جهانى كه در قانون بين المللى مرجع به شمار مى روند. براى مثال، مايريد كوريگان ماگوير برندهء نوبل ۱۹۷۶ از ايرلند شمالى، خوان تاپيا گوسمان قاضى شيليايى، خانم ژيزل حليمى وكيل دعاوى و سفير اسبق فرانسه در يونسكو، خوزه آنتونيو قاضى اسپانيايى، خانم سينتيا ماك كينى سياستمدار آمريكايى از حزب سبزها، رونه كاسريل نويسنده از آفريقاى جنوبى،خانم آميناتا ترائوره نويسنده و سياستمدار از كشور آفريقايى مالى و ...
كميتهء سازماندهى و تدارك عبارتند از: استفان هسل سفير فرانسه و يكى از نويسندگان بيانيهء حقوق بشر و شهروند مصوب ۱۹۴۸، پى ير گالان سناتور سابق بلژيكى، فرانسوا ماسپرو نويسنده و ناشر سابق در فرانسه، مارسل فرانسيس كان شركت كننده در دادگاه سابق راسل دربارهء ويتنام، كوستاگاوراس سينماگر، اريك كانتونا فوتباليست سابق و بازيگر سينما، ايلان پاپه نويسنده و مورخ اسرائيلى، ميشل ورشوفسكى مبارز صلح طلب اسرائيلى، ژان زيگلر جامعه شناس و نويسنده و نمايندهء مجلس در سويس...
كسان ديگرى هم هستند كه از نظر بين المللى مشهورند و از تشكيل دادگاه حمايت مى كنند. تا كنون بيش از صد نفر از شخصيت هاى جهانى در اين كميته عضويت دارند مانند بطرس بطرس غالى دبير كل اسبق ملل متحد، خانم دومينيك شوميليه ژاندرو استاد حقوق بين المللى در پاريس، نوآم چامسكى انديشمند و زبان شناس، احمد بن بلا نخستين رئيس جمهورى الجزاير، سوزان جرج شهروند آمريكايى ـ فرانسوى نويسنده و فعال مشهور آلترموندياليست، ادواردو گاليانو نويسندهء اوروگوئه يى، خوزه ساراماگو برندهء نوبل ادبيات از پرتغال...
بايد توجه داشت كه اين دادگاه جنبهء سمبليك دارد كه مصوباتش لازم الاجرا نيست، بگذريم كه مصوبات دادگاه بين المللى لاهه هم كه رسمى ست، اسرائيل حكم آن را در مورد غير قانونى بودن «ديوار جداسازى» در فلسطين، به هيچ گرفته است. از آنجا كه ارادهء سياسى در غرب به ويژه در اروپا براى محاكمهء جنايتكاران جنگى وجود ندارد، دادگاه راسل دربارهء فلسطين كار خود را از بروكسل كه مركز اتحاديهء اروپا ست آغاز كرد. بدين منظور كه مقامات دولتى اتحاديهء اروپا را از طريق فشار توده اى و شهروندى به انجام وظايفى كه براى اجراى قوانين بين المللى دارند وادارد.
اجلاس بارسلون نيز مباحث روز اول خود را به نقش اتحاديهء اروپا كه شريك و همدست اسرائيل در ادامهء اشغال فلسطين است متمركز خواهد كرد.
۲۲ فوريه ۲۰۱۰

جنبش مردمى در ايران و فلسطين: يك سنگر
اسرائيل در سالگرد تجاوز به غزه باز هم كشتار كرد

چه كسى مى تواند باور كند كه تصادفى ست؟ صبح شنبه ۲۶ دسامبر، در آستانهء نخستين سالگرد يورش مرگبار عليه غزه، اسرائيل شش فلسطينى را به قتل رساند. سه تاى اول عبارتند از: بشير سليمان موسى، محمود جمعه ابراهيم و هانى سالم ابوغزال در حالى كه هيچ سلاحى با خود نداشتند در روستاى بيت حانون در نزديكى «مرز» اسرائيل هدف خمپاره اى اسرائيلى قرار گرفتند و كشته شدند و سه تن ديگر: غسان ابوشيخ، رائد زرقى و عنان زربق اعضاى گروه الاقصى بودند كه به رغم بخشوده شدن قربانى «اعدام هاى هدفمند» قرار گرفته پيش چشم خانواده شان در نابلس (ساحل غربى) كشته شدند. خانوادهء آنها مى گويند اسرائيلى ها مى توانستند آنها را دستگير كنند ولى آنها را به گلوله بستند [آخر اسرائيل «تنها دموكراسى» خاورميانه است و خيلى متمدن است و مجازات اعدام هم ندارد بنابر اين حتى نصف شب در خانه ها را مى شكند و افراد را تيرباران مى كند!] ايالات متحده از اسرائيل توضيح خواسته و از اينكه مأمورين اسرائيلى بدون اطلاع «مقامات فلسطينى» وارد مناطق آنان شده اند ابراز تعجب و نگرانى كرده است. [توجه كنيد به ميزان استقلالى كه اسرائيل براى تشكيلات خودمختار فلسطين قائل است كه هر وقت خواست در خانه ها را مى زند يا مى شكند و وارد مى شود براى بازجويى، دستگيرى يا قتل] در واقع، اين قتل ها كه با خونسردى و با زيرپا گذاردن قوانين بين المللى انجام شده تأييدى ست بر گزارش كميسيون حقوق بشر ملل متحد به رياست گلد استون كه صريحاً گفته بود: «اسرائيل به منظور تحميل قوانين خود بر فلسطينى ها هيچ ترديدى به خود راه نمى دهد كه به «جنايات جنگى و ضد بشرى» دست بزند». قاضى گلد استون فرستادهء ملل متحد براى بررسى وضعيت حقوق بشر در غزه پس از تجاوز اسرائيل در سال گذشته خود يهودى تبار و حتى صهيونيست است، با وجود اين، گزارش تكان دهنده اى نوشت كه اسرائيل را صريحاً به ارتكاب جنايات جنگى متهم كرد [و البته براى اينكه «عدالت و ابژكتيو بودن و بى طرفى» هم رعايت شود طرف فلسطينى يعنى حماس را هم به جنايت جنگى متهم نمود هرچند تناسبى بين دو طرف كه يكى اشغالگر و ديگرى اشغال شده است وجود نداشته باشد]. اين گزارش كم نظير را كميسيون حقوق بشر و نيز مجمع عمومى ملل متحد تأييد و تصويب كردند (البته بدون مشاركت فرانسه در رأى دادن)، اما اسرائيل، معاف از هر مجازاتى، همچنان به اشغال، مستعمره سازى و كشتار فلسطينى ها ادامه مى دهد. همچنين به رغم اينكه شوراى وزيران امور خارجهء اروپا در قبال سياست اسرائيل سخنان قاطعانه اى گفته اند، اما نتانياهو نخست وزير اسرائيل كوچكترين اعتنائى بدان ندارد. برخى مى گويند با بسيج مردمى در اروپا و آمريكا براى واداركردن دولتهاشان جهت فشار آوردن بر اسرائيل، مى توان آن را مجبور كرد حقوق ملى فلسطينى ها را به رسميت بشناسد؛ اما مصالح دول غربى و اسرائيل چنان ماهيت واحدى دارد و در هم تنيده است كه فشار آوردن بر اسرائيل دور از تصور به نظر مى رسد. شاهدش احتمالاً تلاش اوباما در اين زمينه باشد كه ناگزير شد عملاً از آن دست بردارد، تلاشى كه هدفش قبل از هرچيز حفظ منافع آمريكا ست نه حمايت از فلسطينى ها كه مثل همهء ملت ها و آدم هاى ضعيف «مرغ عروسى و عزا» هستند.

«غزه را آزاد كنيد
محاصره را لغو كنيد
اسرائيل را معاف از مجازات ندانيد»


بيش از ۱۳۰۰ شهروند از ۴۸ كشور جهان از تاريخ ۲۷ دسامبر در راهپيمايى به سوى غزه شركت دارند تا بر ضرورت لغو محاصرهء غير انسانى و مرگبارى پافشارى كنند كه زمامداران اسرائيل بدون هيچ ترسى از مجازات بر يك و نيم ميليون فلسطينى تحميل كرده اند. صدها تن از فرانسه و ديگر كشورهاى اروپايى در اين كاروان هستند كه به فراخوان اتحاد سازمان هاى ملى براى صلحى عادلانه بين اسرائيل و فلسطين و نيز فراخوان كميته هاى همآهنگى اروپايى در حمايت از فلسطين پاسخ مثبت داده اند.
يك سال از تهاجم مرگبار اسرائيل عليه مردم نوار غزه مى گذرد. باران بمب عليه جمعيت انبوه اين منطقهء جغرافيايى كوچك [۳۶۰ كيلومتر مربع با يك و نيم ميليون جمعيت يعنى بيشترين تراكم دموگرافيك در جهان] باعث قتل ۱۴۰۰ فلسطينى ــ و ۱۳ اسرائيلى ــ و ويرانى صدها خانه و مغازه و كارگاه و زيربناهاى شهرى به ويژه بيمارستان ها و مدارس شد، مزارع و منابع آب با خاك يكسان گشت و هزاران نفر زخمى شدند.
يك سال بعد، شوراى حقوق بشر ملل متحد (به رغم عدم مشاركت فرانسه در رأى دادن) و مجمع عمومى ملل متحد (باز به رغم عدم مشاركت فرانسه) گزارش قاضى گلد استون را تصويب كردند و بر جنايات جنگى و احتمالاً جنايات ضد بشرى تأكيد ورزيدند و در اين باب توصيه هايى كردند. كسانى كه در راهپيمايىِ حمايت از غزه شركت دارند و صدها هزار شهروند همداستان با آنان در سراسر جهان، خواستار آن اند كه به معافيت اسرائيل از مجازات خاتمه داده شود و محاصرهء غزه توسط اسرائيل كه همچنان مردم را آزار مى دهد پايان يابد.
در اثر اين محاصره كه چندين سال است ادامه دارد و مدام سخت تر شده ۸۵ درصد از مردم غزه به كمكهاى بين المللى وابسته شده اند. اسرائيل از ورود كليهء مصالح ساختمانى كه بازسازى خانه ها و تأسيسات ويران شده را امكان پذير سازد جلوگيرى مى كند و آنان كه خانه و سرپناه خويش را از دست داده اند ناگزيرند كه در زمستان هم زير چادر بسر برند. طى يك سال، تنها ۴۱ كاميون حامل مصالح ساختمانى توانسته وارد غزه شود، حال آنكه به صدها كاميون نياز بوده است. آب و برق و گاز كم است و كفاف نيازها را نمى دهد همين طور است مواد غذائى و دارو، همچنين كفش كودكان كه زمامداران اسرائيل اجازهء ورود آن به غزه نمى دهند يا لباس. تنها از طريق تونل هاى مخفى كه بين نوار غزه و خاك مصر حفر شده بخشى از مواد حياتى وارد مى شود آنهم به بهاى جان كسانى كه از اين تونل ها عبور مى كنند و گاه با بمباران آنها زنده زير خاك دفن مى گردند. دولت مصر نه تنها در همدستى با اسرائيل و آمريكا، در محاصرهء غزه شريك است، بلكه انكار نمى كند كه مشغول ساختن ديوارى پولادين بين غزه و مصر است تا از ساختن تونل ها جلوگيرى كند و مانع عبور محصولات ضرورى زندگى از تونل ها گردد. و باز همين دولت مصر است كه اخيراً نشان داده قصد دارد از عبور كاروان همبستگى با غزه جلوگيرى كند. كاروان هم اكنون بر ضرورت لغو چنين تصميمى پافشارى مى كند. امروز غزه نه تنها يك زندان بزرگ، بلكه زندان گرسنگى هم هست، اما زندانى كه مقاومت مى كند و شهروندان جهان مصمم اند به همبستگى با مردم آن بشتابند
وقت آن رسيده كه به اين محاصرهء طاقت فرسا پايان داده شود. اتحاديهء اروپا اخيراً بيانيه اى صادر كرده و در آن خواستار لغو محاصره شده است؛ اما دول اروپا و آمريكا به رغم سخنانى گهگاه از اين دست، جرأت اجراى تصميمات خود را در اين مورد ندارند.
اسرائيل و منافع آن، طمع ورزى ها و توسعه طلبى هاى آن فراتر از قوانين بين المللى ست. در اين باره توضيحاتى را در دو مقالهء زير مى توانيد ملاحظه كنيد:
http://www.peykarandeesh.org/felestin/Lobby-or-Mekanisem.html
http://www.peykarandeesh.org/felestin/Elam-e-Esteghlal-az-Israel.html

خانمى ۸۵ ساله، از نجات يافتگان اردوگاههاى مرگ نازيها
و اعتصاب غذاى وى در حمايت از مردم غزه


قاهره ــ خبرگزارى فرانسه AFP
خانمى ۸۵ ساله از نجات يافتگان اردوگاه هاى مرگ هيتلرى و طبعاً يهودى تبار جزء گروه مادربزرگ هايى ست كه روز دوشنبه ۲۸ دسامبر در قاهره دست به اعتصاب غذا زده اند تا مراتب اعتراض خود را به دولت مصر اعلام كنند كه از عبور كاروان همبستگى با غزه جلوگيرى مى نمايد.
خانم هدى اپستاين (Hedy Epstein) فعال اجتماعى آمريكايى و ديگر مادر بزرگ هايى كه در راهپيمايى آزادى غزه شركت دارند، امروز ۲۸ دسامبر از ساعت ۱۰ صبح (به وقت گرينويچ) دست به اعتصاب غذا زده اند.
خانم اپستاين در حالى كه روى صندلى چرخدار نشسته و صدها تن از معترضين مانند او در بيرون ساختمان ملل متحد در قاهره وى را در ميان گرفته بودند به خبرگزارى فرانسه گفت: «من هرگز به چنين كارى دست نزده ام ونمى دانم كه واكنش بدنم چه خواهد بود ولى اين كار را مى كنم هرچه مى خواهد بشود»!
مقامات مصرى گفته بودند كه به هيچ يك از ۱۳۰۰ معترضى كه از ۴۲ كشور به مصر آمده اند تا در راهپيمايى به سوى نوار غزه شركت كنند اجازه نخواهد داد كه از مرز رفح (شهر مرزى مصر با نوار غزه) كه تنها راه ورود به غزه خارج از محدودهء اسرائيل است بگذرند.
اين مبارزان اميدوارند كه روز پنجشنبه (۳۱ دسامبر) خود را به فلسطينى هاى غزه برسانند تا در سالگرد تهاجم ويرانگر اسرائيل عليه غزه در كنار آنها باشند؛ جنگ و تهاجمى كه ۱۴۰۰ تن از فلسطينى ها ــ و ۱۳ اسرائيلى ــ در آن كشته شدند.
افسران عالى رتبهء مصرى و پليس ضد شورش روز دوشنبه (۲۸ دسامبر) در ساحل نيل كه مقر ملل متحد در آنجا ست، مستقر شده بودند. صدها تن از شركت كنندگان در راهپيمايى آزادى غزه، از ملل متحد مى خواهند كه بين آنها و مقامات مصرى ميانجى شود تا بتوانند كاروان خود را به غزه برسانند.
سناتور فيليپينى، والدن بلو (Walden Bello) خطاب به معترضين گفت: «ما با همآهنگ كنندهء دائمى ملل متحد در قاهره، جيمس رولى (James Rawley) ملاقات كرده ايم و منتظر پاسخ هستيم». و افزود: «تا هروقت لازم باشد منتظر خواهيم ماند».
معترضين تى شرت هايى پوشيده بودند كه روى آن اين عبارات نوشته شده بود: «گستاخى جنايت هاى جنگى» و «ما ساكت نخواهيم ماند» و پرچم بزرگى از فلسطين برافراشته بودند در حالى كه جمعى ديگر با آواز و رقص و فرياد به زبان هاى مختلف شعار مى دادند: «غزه آزاد بايد گردد».
يك مأمور امنيتى به خبرگزارى فرانسه گفته است كه «مصر نيروهاى امنيتى خود را در طول ۳۸۰ كيلومتر تا مرز رفح (غزه) تقويت كرده و دهها پست مراقبت و كنترل برپا نموده است. اين اقدامات از اين لحاظ تشديد شده تا نگذارند مبارزان شركت كننده در «راهپيمايى آزادى غزه» در بين راه دست به تظاهرات بزنند».
اين مبارزان به خبرگزارى فرانسه گفتند «مقامات مصرى ۵ اتوبوس حامل ۲۰۰ فعال فرانسوى را به بندر العريش برگردانده اند».
سازمان دهندگان يك كاروان جداگانهء كمك به نام «زنده باد فلسطين (Viva Palestine) كه تحت مسؤوليت جرج گالووى (George Galloway) نمايندهء پارلمان در مصر حركت كرده گفتند كه اين كاروان پس از پنج روز معطلى در بندر اردنى عقبه، روز دوشنبه به سوريه خواهد رفت تا از آنجا به مصر برود.
تركيه روز شنبه هىأتى به مصر فرستاد تا نزد مقامات مصرى ميانجى گرى كرده آنها را قانع كند تا اجازه دهند كاروان «زنده باد فلسطين» با عبور از درياى سرخ و بندر نُوَيبع (كه مستقيم ترين راه است) خود را به غزه برساند ولى مصر پافشارى كرده كه كاروان تنها از طريق العريش يعنى ساحل مديترانه اى مصر مى تواند عبور كند.
دست كم ۳۰۰ فرانسوى كه در راهپيمايى «آزادى غزه» شركت دارند يكشنبه شب را در چادر جلوى سفارت خودشان در قاهره به صبح رساندند و يكى از شاهراه هاى پايتخت مصر را به صورت توقفگاه درآوردند، چون پليس ضد شورش دور آنها نرده هاى ضخيم پلاستيكى كشيده بود.
سخنگوى وزارت خارجهء مصر حسّام زَكى معترضين فرانسوى را متهم به دروغگويى كرد كه مى كوشند مصر را در مخمصه بيندازند. خبرگزارى مصرى «مِنا» از قول وى نقل كرده است: «فرانسوى ها ادعا مى كنند كه حامل كمك براى فلسطينى هاى غزه هستند كه دروغ است. آنها در واقع مى خواهند با حادثه آفرينى در رسانه هاى گروهى، دولت مصر را تحت فشار و مخمصه بگذارند». برگزاركنندگان راهپيمايى گفتند كه روز يكشنبه پليس مصر ۳۸ تن از شركت كنندگان بين المللى را در شهر العريش (در شبه جزيرهء سينا) موقتاً بازداشت كرد و همان روز يكشنبه، پليس ۲۰۰ تن از معترضين انترناسيوناليست را از اجاره كردن قايق روى نيل مانع شد مبادا به بزرگداشت كسانى بپردازند كه در جنگ غزه كشته شده اند! سران رژيم هاى عرب نيز مانند جمهورى اسلامى جز به زيان مردم مبارز فلسطين قدم برنداشته اند. همه كوشيده اند از آن به سود خويش بدوشند. و از آن به دروغ سند مبارزهء ضد امپرياليستى و گواهى حسن اخلاق بجويند.
ملاحظه مى كنيد كه فلسطينى ها براى احقاق حقوق انسانى شان چقدر تنها هستند ولى ۶۰ سال است مى رزمند. اسرائيل مثل هميشه، هم از پشتيبانى امپرياليسم و سرمايه دارى جهانى برخوردار است و هم از حمايت وقيحانهء ارتجاع عرب. تنها مردمان ستمديده و آگاه جهانى هستند كه با فلسطينى ها در عمل نيز ــ چنانكه در اين كاروان ها مى بينيم ــ حمايت مى كنند. سرانجام پاسخ سركوب ها از همين مقاومت و همبستگى انترناسيوناليستى برخواهد خاست.

(تنظيم براى انديشه و پيكار ۲۹ دسامبر ۲۰۰۹)

با استفاده از سايت هاى زير:

http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5juepzZ-b۰wLkYbpEJGjlY1QhsE2g
http://europalestine.com/MarchePourGaza/
www.france-palestine.org