"فلسفۀ دون کیشوت"، به یاد اسماعیل خویی
در فضای فعالیت سیاسی، به خصوص برای کسانی که رؤیای دنیایی دیگر را می‌پرورانند، خطوط قرمزی وجود دارد که عبور از آن قابل بخشش نیست. این خطوط قرمز چه نژادپرستی و میهن‌پرستی باشد، چه تطهیر جنایتکاران فرقی نمی‌کند. اما به گمان ما ارزش خدمات ادبا و فرهنگیان را همیشه نمی‌توان به خاطر آن که روزی در برابر دشمن پرچم سفید بلند کرده‌اند، نادیده انگاشت و تمام زندگی‌شان را تنها با یکی از ادوار آن سنجید، اگرچه به این جوانب نیز حتما باید به جای خود، و در چارچوب منطقی خود پرداخت.
چیزی در اواخر عمر خویی بود که پس از سی سال تبعید و دربدری او را شکست و ذهنمان نمی‌تواند آن را نادیده بگیرد، اما چیزی در خویی هست و خواهد بود که متعلق به فرهنگ‌مان است و تا همیشه در قلوب‌مان خواهدماند. جدای از نظرگاه‌ها و موضعگیری‌های سیاسی اسماعیل خویی، جایگاه وی در ادبیات معاصر ایران و تأثیر اشعار او بر نسلی از مبارزین کشورمان را نمی‌توان به سادگی نادیده انگاشت.
فعالیت مبارزه (3)
15 آبان 1399
یاد آر آبان احمر را
روایت اول:-آبان-۹۸
به نعره می‌گوید: سلمیة! این واژه شعارِ کوتاهی بود که در تمامی اعتراضات پراکندۀ اتوبانِ
فعالیت مبارزه (۲)
بیا در بحر دریاشو رها کن این من و ما را
که تا دریا نگردی تو ندانی عین دریا را
فراخوان "ساچمه های تبعیدی"
چندی پیش جمعی از رفقا، فراخوانی جهت سندیت بخشیدن به یکی دیگر از جنایات رژیم جمهوری اسلامی منتشر کردند.
بهاران خجسته باد!
فرا رسیدن بهار سال ۱۳۹۹ بر شما مبارک باد
نان_کار_آزادی
شادی_رفاه_آبادی
نابود باد استثمار و کار مزدی
توطئه‌ای جدید علیه خلق فلسطین!
٢٩ ژانویه ۲۰۲۰
بار دیگر پرده بالا رفت و از پس آن نقشهٔ فجیع آمریکا و اسرائیل آشکار شد.
تکفیر مؤمنان
(در پاسخ به آذرخش)
"ما هرگز کاملاً با زمان حالِ‌مان معاصر نیستیم؛ تاریخ با چهرۀ پوشیده پیش‌می‌رود؛ در هر پرده با نقاب پردۀ قبل وارد می‌شود و ما هیچ چیز از نمایش‌نامه به یاد نمی‌آوریم؛ هر بار که پرده بالا می‌رود، باید نخ‌ها را دوباره به‌هم گِرِه زد.