تقدیم به کارگران نیشکر هفت تپه و کارگران فولاد اهواز: مصاحبه با لوئیس کونس (نماینده‌ی کارگران کارخانه‌ی خودگردانِ سرامیکِ نئوکن)

نویسنده: بهرام قدیمی، امین حصوری پنجشنبه ، ۱۱ بهمن ۱۳۹۷؛ ۳۱ ژانویه ۲۰۱۹

گفتگوهایی با کارگران کارخانه‌های اشغال‌شده و

مبارزان دیگر جنبش‌های اجتماعی در آرژانتین

بخش سوم:

کارخانه‌‌ی اشغال‌شده‌ی سرامیک نئوکن 

بهمن ۱۳۹۷

توضیح مختصری درباره‌ی کارخانه‌ی سرامیک نئوکن:‌

کارخانه‌ی سرامیک نئوکن سال ۱۹۷۸، در دوران حکومت نظامیان (۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳) تأسیس شد. در سال ۲۰۰۹ زمانی که تشدید بحران مالی و افزایش بدهی‌های کارخانه ادامه‌ی تولید را به تعلیق درآورده بود، این کارخانه هم مشمول تمهید قانونیِ «ورشکستگی پیش‌گیرانه» شد.

مصاحبه یک جلیقه زرد با خویشتن

نویسنده: سامان احمدزاده جمعه ، ۲۸ دی ۱۳۹۷؛ ۱۸ ژانویه ۲۰۱۹

مصاحبه زیر، مطلبی است که یکی از رفقای دست اندرکار در جنبش جلیقه زردها، بر اساس جمع آوری مطالبی که به وفور در تظاهرات و گردهمایی‌ها شنیده می‌شود تهیه و آن‌ها را بصورت این «مصاحبه» ارائه ​کرده‌است.

خبرنگار: سلام و تشکر از اینکه دعوتم را پذیرفتید، خصوصاً در جو کنونی، چون ظاهراً شما اطمینان چندانی به رسانه‌ها ندارید.

جلیقه زرد: سلام. اولاً من دعوت شما را صرفاً به این خاطر پذیرفتم چون گفتید پول ناهارم را می‌دهید، ثانیاً در مورد اطمینان به رسانه‌ها، حرف شما کاملاً درست است، ولی باید از خود بپرسید چرا؟

تقدیم به کارگران نیشکر هفت تپه و کارگران فولاد اهواز: مصاحبه با کارگران کارخانه‌‌ی اشغال‌شده‌ی زَنون

نویسنده: بهرام قدیمی، امین حصوری يكشنبه ، ۲ دی ۱۳۹۷؛ ۲۳ دسامبر ۲۰۱۸

گفت‌وگوهایی با کارگران کارخانه‌های اشغال‌شده و
مبارزان دیگر جنبش‌های اجتماعی در آرژانتین

بخش دوم:
مصاحبه با کارگران کارخانه‌‌ی اشغال‌شده‌ی زَنون

توضیح مختصری درباره‌ي کارخانه‌ی اشغال‌شده‌ و خودگردانِ زَنون
سرامیک‌سازی زَنون از سال‌ها پیش به یکی از نمادهای مبارزات کارگران آرژانتین برای اشغال و خودگردانی کارخانه‌ها بدل شده است و همزمان نمادی است از مبارزات خلاق و پرشور کارگران درمقابل فقر تحمیلی و بیکارسازی نظام‌مند در آمریکای لاتین، که تداوم مقاومت کارگران و جستجوی امکانات نو برای بسط مبارزه‌ی طبقاتی را تداعی می‌کند. طی سال‌های اخیر، درباره‌ی جنبش اشغال کارخانه‌ها در آرژانتین، به‌طور عام، و مشخصاً درباره‌ی پیکار کارگران زنون ادبیات زیادی تولید شده است. در همین زمینه، چندین فیلم‌ مستند هم ساخته شده‌اند، از جمله مستند نسبتاً معروفی با عنوان «تسخیر^١» (۲۰۰۴، ساخته‌ی نائومی کلاین و آوی لویسی) و شاید مهم‌تر از آن، مستندی به‌نام «قلب کارخانه^٢» (۲۰۰۸، ساخته‌ی ویرنا مولینا و ارنستو آردیتو).

زردی من از تو، سرخی تو از من (گزارشی از جنبش "جلیقه زردها" در فرانسه)

نویسنده: حبیب ساعی پنجشنبه ، ۲۲ آذر ۱۳۹۷؛ ۱۳ دسامبر ۲۰۱۸

در ابتدا دشوار بود که اخبار مربوط به این جنبش اعتراضی را شنید و به درستی آن را فهمید و اصلاً به زحمت‌کشان اندیشید، چرا که صدای اعتراض کامیون‌داران و کارفرمایان کوچک و جیغ و فریادهای آنان به شدت بوی گازوئیل و غرولندهای "طبقۀ متوسط" را می داد.

اما وقتی گُردانی از پلیس‌های ضدشورش زیر رگبار سنگفرش‌های "زیباترین خیابان جهان" در مقابل توریستهای ژاپنی حیران و وحشت‌زده، دُم‌شان را روی کول‌شان می‌گذارند و بُزدلانه فرار می‌کنند؛ وقتی با دو چشم می‌بینی که چطور زردپوشان نقابدار، آنان را زیر مشت و لگد گرفته‌اند؛ وقتی می‌شنوی «نمایندگانی» که دولت برای مذاکره احضار کرده، از طرف دیگران به مرگ تهدید شده و در نتیجه نخست‌وزیر را قال گذاشته‌اند؛ وقتی نمایندگان پارلمان تهدید به مرگ می‌شوند و مقرهای آنها در شهرستان‌ها مورد حمله قرار می گیرد؛^۱ وقتی لیست درخواست‌ها که نه، الزامات، سر به فلک می‌کشد، به خودت می‌گویی در این جنبش چیزی به سمت پایین، رو به طبقات تحتانی سُر خورده است. انگار جلیقه‌های زرد به سرخی می‌گرایند.

تقدیم به کارگران نیشکر هفت تپه و کارگران فولاد اهواز: مصاحبه با یکی از کارگران کارخانه اشغال شده ویومه در یونان

نویسنده: بنیامین الوندی چهارشنبه ، ۱۴ آذر ۱۳۹۷؛ ۰۵ دسامبر ۲۰۱۸

تجربه اشغال کارخانه در یونان

مختصری درباره کارخانه ویومه. Α.Ε. VΙΟME

کارخانه "ویومه"، متعلق به خانواده فیلیپو١، در منطقه صنعتی/ تجاری شرق سالونیک٢ واقع شده است با ۱۳۶ هکتار مساحت.
 این کارخانه، وابسته به شرکت فیلکِرام جانسون، در سال ۱۹۸۲ با هدف تولید مصالح ساختمانی تأسیس شد و با ۷۰ کارگر در بخش تولید و مدیریت، حدود ۱۵۰ تن در هر هشت ساعت تولید داشته و این مقدار تا سال ۲۰۰۹ بیشتر هم شد.

تقدیم به کارگران نیشکر هفت‌تپه و فولاد اهواز: گفت‌وگوهایی با کارگران کارخانه‌های اشغال‌شده و مبارزان دیگر جنبش‌های اجتماعی در آرژانتین

نویسنده: بهرام قدیمی، امین حصوری يكشنبه ، ۱۱ آذر ۱۳۹۷؛ ۰۲ دسامبر ۲۰۱۸

بخش اول:

کارخانه‌ی اشغال‌شده‌ی ایمپا

توضیحی درباره‌ی این مجموعه

«ره‌نورد! راهی وجود ندارد؛ راه با رفتن ساخته می‌شود[۱].» (آنتونیو ماچادو)

در سال ۲۰۰۵ یک رشته مصاحبه با جنبش‌های آمریکای لاتین انجام شد؛ هدف این کار، آشنایی با جنبش دادخواهی بازماندگان دولت نظامیان و مهم‌تر از آن با تجربیات مبارزات کارگری آن کشور در شرایط خاص‌شان بود؛ یعنی به‌ویژه آشنایی با جنبش کارخانه‌های بازپس‌گرفته‌شده (جنبش اشغال کارخانه‌ها) و کنترل کارگری، که از اواخر دهه‌ی ۱۹۹۰در آن کشور به‌وقوع پیوسته[۲] و پس از سال ۲۰۰۰ رشد چشم‌گیری یافته بود.

دعوت به شركت در مراسم بیست و پنجمین سالگرد قیام زاپاتیستى و یک همایش شبكه‌ها

نویسنده: ارتش زاپاتیستى آزادیبخش ملى سه شنبه ، ۲۹ آبان ۱۳۹۷؛ ۲۰ نوامبر ۲۰۱۸

مكزیك
١٧ نوامبر ٢٠١٨

خطاب به افراد، گروه‌ها، تشكل‌ها و سازمان‌هاى شبكه‌هاى همیارى با مجمع بومى دولت، به شبكه‌هاى مقاومت و شورش، یا هرچه كه اسمشان باشد: به کسانی که در سطح ملی و بین‌المللی به ششمین بیانیه از جنگل لاکندونا پیوسته‌اند:

عطف به اینكه:
سپیده دم است.

عطف به اینكه:
هوا سرد است.

عطف به اینكه:

در قعر این حفرۀ زمان كه در آن نه روز است و نه شب،  نه درونی هست و نه برون، نه سایه و نه نور، خواب از چشمانت پریده‌است،

مصاحبه با دانشجویان دانش‌سرای تربیت معلم ایوتسیناپا (ایسیدرو بورگوز)

نویسنده: پریسا نصرآبادی، بهرام قدیمی، گلناز خواجوی، پردیس رحمانفرد، فرامرز خوش‌کلام چهارشنبه ، ۱۶ آبان ۱۳۹۷؛ ۰۷ نوامبر ۲۰۱۸

در روزهای ۲۶ و ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۴، عده‌ای از دانشجویان دانش‌سرای تربیت معلم ایسیدرو بورگوزِ^۱ که به منظور جمع‌آوریِ کمک مالی به آکسیونی رفته بودند، در راه بازگشت اتوبوس‌های‌شان مورد حمله قرار می‌گیرد و شش نفر، که دو نفر از آنان دانشجویان دانش‌سرای تربیت معلم بودند، به قتل می‌رسند. ۴۳ نفر را هم پلیس با خود می‌برد و از قرار معلوم به نیروهای شبه‌نظامی وابسته به باندهای موادمخدر تحویل می‌دهد. از آن‌روز تا به حال دیگر از این دانشجویان خبری نیست.
ایالت گرررو همیشه دارای جنبش‌های اعتراضی بوده است. به‌خصوص مبارزات دهقانان و بومیان برای بهبود اوضاع و علیه شرکت‌های چند-ملیتی معدن. ولی در همه‌ی این جنبش‌ها به نوعی معلمان روستایی شرکت داشته‌اند. معلم روستایی یک معلم عادی نیست. او کسی‌ست که با درد و رنج زحمت‌کشان و بومیان با گوشت و پوست خود آشناست. در دوران ریاست جمهوری لاسارو کاردناس (از ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۰، او در سال ۱۹۳۸ نفت را ملی کرد) مدارس تربیت معلم روستایی تشکیل شد. کاردناس در مبارزه برای سوادآموزی شیوه‌ای را برگزید که پیش از آن در بولیوی وجود داشت: ایجاد مدارسی که در آن فرزندان روستاییان آموزش ببینند و به‌عنوان معلم به روستاهای خود بازگردند. با چنین پرو‌ژه‌ای دانش‌سراهای تربیت معلم روستایی تشکیل می‌شوند. این امر به این معنی‌ست که دانشجو قبل از ورود به این دانش‌سرا نیز با ستم طبقاتی آشناست.

(گفتگو با یکی از فعالین زاپاتیست) ”وقتی خشم تبدیل به آگاهی شود، همه‌ی برنامه‌ها عقب مانده‌اند!“​

نویسنده: پریسا نصرآبادی، بهرام قدیمی، گلناز خواجوی، پردیس رحمانفرد، فرامرز خوش‌کلام پنجشنبه ، ۱۹ مهر ۱۳۹۷؛ ۱۱ اکتبر ۲۰۱۸

درباره‌ی شرکت کنگره‌ی ملی بومیان در انتخابات ریاست جمهوری مکزیک در سال  ۲۰۱۸

س: پرسش اصلی ما درباره‌ی کارزار انتخاباتی زاپاتیست‌هاست. ممکن است درباره‌ی این کارزار برای ما توضیح بدهید؟
پاسخ: قبل از هر چیز باید این را از سرتان بیرون کنید که این کارزار یک کارزار انتخاباتی است. این یک کارزار سیاسی‌ست برای بازسازی کنگره‌ی ملی بومیان. به عبارتی برای تقویت یک جمع بومی در سراسر کشور است و با استفاده از این بازسازی تلاش داریم به قلب بورژوازی دست برده و به آن ضربه بزنیم. به مردم بگوییم انتخابات دردی را دوا نمی‌کند و این که آن‌ها حتی به ما اجازه نمی‌دهند با قوانین خودشان در آن شرکت کنیم.
طی این فرآیند می‌توانیم با خودمان صحبت کنیم و تشریح کنیم که در کشور چه می‌گذرد. امتداد این فرآیند بازسازی تشکیلاتی، به تشکیل یک شورای دولت بومی منتهی می شود.

مصاحبه با سرخیو رودریگز لاسکانو ، سردبیر نشریه "شورشگری" و از فعالین جنبش زاپاتیستی

نویسنده: پریسا نصرآبادی، بهرام قدیمی، گلناز خواجوی، پردیس رحمانفرد، فرامرز خوش‌کلام چهارشنبه ، ۱۱ مهر ۱۳۹۷؛ ۰۳ اکتبر ۲۰۱۸

Sergio Rodriguez Lascano, Revista Rebeldilla
سن کریستوبال، ۵ ژانویه ۲۰۱۷
ترجمه بهرام قدیمی

س: نظریه زاپاتیستها در برخورد به مسئله دولت چگونه است؟ وقتی زاپاتیستها از "شورای دولت خوب" صحبت میکنند، منظورشان چیست؟ این دولت، چه ساختاری دارد و با نظریات رایج از تئوری دولت تا چه حد می توان آن را توضیح داد؟
سرخیو رودریگز: میکوشم موضع زاپاتیستها را به روشنی توضیح بدهم؛ زیرا تعبیرهای مختلفی از زاپاتیسم وجود دارد که از نظر من تعبیرهای غلطی هم بین آنها هست، بخصوص نظر جان هالووی. طرح قضیه قدرت در زاپاتیسم موضوع با اهمیتی است. قضیه بر سر دو فاز مختلف است، اولین فاز نیاز به ویران کردن سلطه سرمایه‌داری است. اشتباه دیدگاه هالووی این است که فکر میکند قدرت برابر است با دولت یا حکومت. در حالیکه در استنباط رفقای زاپاتیست، قدرت به معنی سلطه‌ی اقتصادی و سیاسی - اجتماعی سرمایه‌داری است و بنابراین اولین قدم نابود کردن این سلطه است. چیزی که زاپاتیستها طرح میکنند یک لحظه‌ی تاریخی منحصر به فرد است، اما نه به معنی یک  لحظه در زمان بلکه روندی است که باید ساختمان آن قبل از به دست گرفتن ماشین دولتی شروع شده باشد. با چنین درکی ساختمان "شورای دولت خوب"، شکلی از قدرت دوگانه است. یعنی وقتی کسی وارد مناطق زاپاتیستی میشود، اولین چیزی که خواهد دید تابلوهایی است که می‌گوید: "در این منطقه دولت فدرال دستور نمیدهد بلکه خلق است که دستور میدهد".  در عین حال در آنجا مانند" منطقه‌ی آزاد شده" عمل نمی‌شود. زیرا تصور آنان این نیست که به تدریج مناطق بیشتری آزاد شوند تا دست آخر بتوان دژ را تماماً آزاد کرد، بلکه مسئله روند ساختمان روابط اجتماعی جدید است که با یکدیگر تفاوتهای زیادی خواهند داشت، زیرا خلق‌های مختلف با هم تفاوت دارند و فقط یک بخش آن ویژه مکزیک است.

تحولات اخیر فلسطین

نویسنده: سامان احمدزاده چهارشنبه ، ۲۸ شهریور ۱۳۹۷؛ ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۸

در چند ماه اخیر شرایط زندگی فلسطینی ها رو به وخامت نهاده است . دولت نتانیاهو که می توان گفت دست راستی ترین دولتی‌ست که  از تاریخ پیدایش این کشور به قدرت رسیده، با انتخاب ترامپ، افسارگسیختگی‌اش دیگر حدی نمی‌شناسد و در این چند ماه شدیدتر نیز شده است.

دولت اسرائیل که همیشه خود را دموکراتیک ترین دولت خاورمیانه وانمود میکرد با تصویب قانون "دولت ملت یهود" این بار خصلت آپارتایدی دولتش را در قانون اساسی به ثبت رساند و اساساً امکان بوجود آمدن یک دولت واحد که در آن کلیه شهروندان از حقوقی برابر برخوردارباشند را منتفی کرد. در عین حال جایگاه زبان عربی را که تا کنون زبان دوم رسمی کشور محسوب می شد نفی کرد. این قانون در تاریخ ۱۹ ژوییه ۲۰۱۸ به تصویب نمایندگان رسید.

دیدار با سمیر امین، در بزرگداشت او

نویسنده: حبیب ساعی يكشنبه ، ۲۸ مرداد ۱۳۹۷؛ ۱۹ آگوست ۲۰۱۸

در اواسط سال های ۹۰ پس از چندسال انتشار  نشریه اندیشه و پیکار زمانی که براستی بر ما آشکار شد  که ابعاد بحران جنبش کمونیستی بین المللی بسیار عمیق تر از آن است که پاسخ به آن از عهده یک جریان و یک نیروی خاص برآید به سراغ  متفکرین و محققین مارکسیست رفتیم.
حاصل این تلاش که عمدتا به همت  تراب حق شناس انجام گرفت، مجموعه ترجمه های کنگره بین المللی مارکس بود. ما به عنوان نشریه ای که سهمی کوچک در برگزاری کنگره به عهده گرفته بود، در جریان تدارک کنگره در رابطه  با محققین و دانشگاهیان مارکسیست  قرار گرفته و با دست اندرکاران آن به نحوی نزدیکتر آشنا شدیم.
در جریان این ملاقات های حضوری امکان دیدار با سمیر امین برای ما فراهم آمد. در همین چارچوب بود که هنگام تدارک ترجمه های جلد دوم کنگره بین المللی مارکس (سپتامبر ۱۹۹۸) تصمیم گرفتیم که ویژه نامه ای مختص سمیر امین ضمیمه آن سازیم. با این هدف، از او تقاضای مصاحبه ای کردیم که او پیشنهاد ما را مثل همیشه با صمیمیت پذیرفت.

کشتار و دیگر هیچ

نویسنده: میشل ورشفسکی چهارشنبه ، ۲۳ خرداد ۱۳۹۷؛ ۱۳ ژوئن ۲۰۱۸

ده روزی است که آنچه رسانه‌های بین المللی به‌طور شرم آوری "رویارویی" می نامند - که البته چیزی جز هدف گلوله قرار دادن تظاهرکنندگان بی سلاح فلسطینی در مرز غزه از طرف تک تیراندازان اسرائیلی نیست - رو به آرامی میرود. نتانیاهو و لیبرمن نباید فریاد پیروزی سر دهند چرا که این آرامش فقط و فقط به این دلیل است که ماه رمضان فرا رسیده و مسلمانان ساعات زیادی از روز را در روزه بسر میبرند. پس از عید فطر که پایان این ماه محسوب می شود، به احتمال قوی تظاهرات دوباره تشدید خواهد شد و در نتیجه کشتارها نیز. 

شعرهای ناتالی هندل

نویسنده: ترجمه و صدای محسن عمادی يكشنبه ، ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۷؛ ۲۰ مه ۲۰۱۸

۱

روزگار دانشجویی بود و سال‌های شور و امید. هنوز خیال می‌کردیم تغییر جهان به اراده‌ی ما و یاران‌مان ممکن است. زلال بودیم و پر از اعتماد. شاعران جهان، افق‌هامان را به دوردست‌هایی می‌بردند نامکشوف. از آن میان، محمود درویش، صدای بغض ما بود. می‌خواستیم کنگره‌ای شکل دهیم برای شعر عرب در دانشگاه تهران. یادم هست که من از کلارا خانس، شاعر اسپانیایی خواستم تا تلفنی از محمود به من بدهد. دوستی چندین‌ساله‌ای میان کلارا و او بود. درویش با حضور در تهران موافقت کرد و فقط ماند هماهنگی با مسئولین دانشگاه و از آن‌جا بورورکراسی آغاز شد:

بیانیه تشکل های مستقل کارگری پیرامون اوضاع حاکم بر کشور و فرا رسیدن اول ماه مه روز جهانی کارگر

نویسنده: تشکل های مستقل کارگری پنجشنبه ، ۳۰ فروردين ۱۳۹۷؛ ۱۹ آوریل ۲۰۱۸

سال ۹۷ را، در شرایطی آغاز می کنیم که دستمزدهای چهار برابر زیر خط فقر بر کارگران تحمیل شده  و در عین حال  شیرازه های اقتصاد و اداره جامعه به شکل غیرقابل کنترلی در حال از هم گسیختگی است و در این میان جناح های مختلف قدرت برای بقا و تامین منافع ضدانسانی خود، هیچ برنامه ای  جز تحمیل فقر و فلاکت بیشتر به میلیون ها کارگر و مردم زحمتکش ایران  و سرکوب اعتراضات  بخش های مختلف جامعه ندارند.

​بازگشت بزرگ

نویسنده: سامان احمدزاده پنجشنبه ، ۲۳ فروردين ۱۳۹۷؛ ۱۲ آوریل ۲۰۱۸

بار دیگر فلسطین،  بار دیگر غزه، بار دیگر کشتار، و بار دیگر مبارزه این خلق قهرمان...
چگونه می‌توان از فلسطین گفت و تکرار مکررات نکرد؟ چگونه می‌توان از این خلق حماسه آفرین و و مقاومتش سخن گفت و به دام حمایت‌ها و موضع‌گیری‌هایی که فقط وجدان معذب را برای خواب آسوده آرام می‌کنند نیافتاد ؟
هرگاه به فلسطین و مبارزاتش می‌اندیشیم که در طی چندین دهه هرگز دست از مقاومت و ایستادگی برنداشته است درد در رگان جای خون را می‌گیرد .
داستان فلسطین فشرده‌ایی است از هر آنچه سرمایه‌داری می‌تواند بر سر خلق‌های جهان بیاورد: استثمار، استعمار، برده‌داری، شکنجه و کشتار .وظیفه ما قطعاً این خواهد بود که مبارزات این خلق را در چهارچوب نظام سرمایه‌داری جهانی ارزیابی کنیم و از این طریق جایگاه و دوران مبارزاتی آن را دریابیم که خود البته کاری است کارستان؛ چرا که در حال حاضر نه تنها ما داده‌های کافی و دقیقی از فلسطین نداریم، بلکه از درگیری‌های درونی جناح‌های دست اندرکار نیز اطلاعات روشنی در دست نیست. در چنین شرایطی دو وظیفه لاجرم در مقابل ما قرار دارند: تحریم کالاهای تولید شده در اسرائیل و حمایت از جنبش بایکوت  علیه  اسرائیل  BDS  و تبلیغ دائم آن، و نیز تلاش دائم برای انعکاس هر چه بیشتر مبارزات خلق فلسطین .

به بهانه اکتبر

نویسنده: حبیب ساعی دوشنبه ، ۱۴ اسفند ۱۳۹۶؛ ۰۵ مارس ۲۰۱۸

(نوشته زیر مبنای بحثی شفاهی است که در سمینار "صدمین سال انقلاب اکتبر" ارائه شد؛ این نشست به ابتکار و همّت رفقای «جمعی از کمونیست‌ها» در فرانکفورت در تاریخ ۲۷ و ۲۸ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار گردید. (برای اطلاع بیشتر از این سمینار نک به https://rishehaa.wordpress.com ) واضح است که مباحث شفاهی مطروحه در جریان سمینار، به واسطۀ بحث‌ها و سؤالاتی که به دنبال داشت با متن فعلی تفاوت‌‌‌هایی دارد و برای اطلاع یافتن کامل از این نشست باید به فایل صوتی هم مراجعه کرد.)

قبل از آغاز بحث، چند هشدار ضروری به نظر می‌رسد:

- بحث ما در مضامین تئوریک خود، به تضاد جنسیتی برخورد نمی‌کند و حداقل از این نقطه نظر ناکامل است. تضاد جنسیتی به عنوان اساس مفهوم جمعیت - که خود بنیادی‌ترین مقوله در "نیرو‌‌های مولده" است - باید در مفصلبندیِ خود با تضادِ کار و سرمایه مورد بررسی مشخص قرار گیرد. امری که در چارچوب بحث کنونی ناممکن بود؛ در نتیجه کل بحث ما صرفاً بر تضاد کار و سرمایه متکی است.

- در بحثِ فعلی تلاش می‌شود با رهیافت رایجِ تاریخ عقایدی- تاریخ وقایعی مرزبندی شود و از نتیجۀ منطقیِ چنین برخوردی که چیزی نیست مگر دستچین کردنِ بعضی "مواضع" در تاریخ جنبش کارگری و کمونیستی، اجتناب گردد. این رهیافت را که می‌توان "کاتالوگی دیدنِ برنامه انقلابی" توصیف کرد، یعنی گزینش در میان کاتالوگی از مواضع که از کاتالوگی از وقایع استخراج شده و خود را به صورت کاتالوگی از مفاهیم و مقولات و مواضع تجریدی عرضه می‌کند و نسخه‌ای می‌شود که برای هر انقلابی از قبل پیچیده شده است، ما از مدت‌ها پیش "برنامه‌گرایی" خواندیم.

فراخوان کارگران نیشکر هفت تپه برای تجمع در تاریخ یکشنبه ۱۷ دی ماه

نویسنده: Administrator شنبه ، ۱۶ دی ۱۳۹۶؛ ۰۶ ژانویه ۲۰۱۸

متن فراخوان از کانال تلگرام هفت تپه

فریاد بزنیم : نان کار آزادی

مردم ایران سلام
بدین وسیله ما کارگران شرکت نیشکر هفت تپه حمایت خود را از اعتراضات سراسری در اکثر شهر های ایران را اعلام می کنیم و معتقدیم مردم ایران جامعه ی معترضی است و امروز صدای اعتراض از تمام نقاط این سرزمین به گوش می رسد و دادخواهی می کنند و مسئولین نظام بجای اینکه شنوندی صدای دردناک فقر و بیکاری و گرسنگی ملت شریف ایران باشند به روال گذشته بار دیگر همان مکانیزم تکراری برخورد با معترضین دردمند را در پیش گرفته اند

مصاحبه با جعفر عظیم زاده، (با زیرنویس اسپانیایی)

نویسنده: Administrator شنبه ، ۱۶ دی ۱۳۹۶؛ ۰۶ ژانویه ۲۰۱۸

مصاحبه با آقای جعفر عظیم زاده عضو هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران با زیرنویس اسپانیایی

https://www.youtube.com/watch?v=0yIFPnLq-uQ

بیانیه تشکلهای مستقل کارگری پیرامون اعتراضات خیابانی مردم

نویسنده: تشکلهای مستقل کارگری سه شنبه ، ۱۲ دی ۱۳۹۶؛ ۰۲ ژانویه ۲۰۱۸

آن هنگام كه حكومتگران به بن بست رسيده باشند و هيچ راه حلي برای برون رفت از بحران‌هایی که خود بدست خویش ساخته اند، نداشته باشند و مردمِ به تنگ آمده از ظلم و بیداد، ديگر حاضر نباشند همانند گذشته تن به ستم دهند، هنگام اعتراضات گسترده‌ و زیر و رو کننده اجتماعي فرا میرسد.