یادداشت‌هایی از غزه
دوستی در غزه (زیاد مدوخ) گه‌گاه یادداشت‌هایی به بیرون می‌فرستد که ما ترجمه آنها را پس از کسب اجازه، به مرور ارائه می‌کنیم:
از زیاد مدوخ به تاریخ ۲۲ آوریل ۲۰۲۴
در یک اقدام داوطلبانه شهروندی، با ساکنان برخی محله‌های غزه همراه شده و به جمع‌آوری زباله‌ها و نظافت جلوی خانه‌ها و ساختمان‌ها پرداختیم.
شخصاً فعالیت‌های داوطلبانه را خیلی دوست دارم و فکر می‌کنم هر فعالیتی که در جهت همبستگی افراد باشد نوعی وظیفه به شمار می‌آید.
خدمات شهری طبعاً به دلیل این تهاجم هولناک و محاصره‌ای که در آن قرار داریم از میان رفته است، حتی اگر خادمین شهری خواست انجام آنها را داشته باشند از
امکانات لازم برخوردار نیستند و انواع خودروها و تجهیزات آنها در اثر بمباران نابود شده است.
باید به این ساکنان شجاع و داوطلب این محلات آفرین گفت.
*******
۱۴ آوریل ۲۰۲۴- غزه
در شادی کودکان غزه شرکت داشتن حتی در بحبوحه این تهاجم هولناک یک وظیفه است.
عده‌ای جوان داوطلبْ با احساس مسئولیت زیاد، در یک مرکز پذیرش در غزه به توزیع هدیه و اسباب‌بازی برای کودکان پرداختند؛ باید به این جوانان شجاع که این فعالیت‌های متنوع را به‌طور کامل سازماندهی می‌کنند آفرین گفت.
آری غزه ویران شد
آری غزه منهدم شد
اما آنچه غزه است و می‌ماند لبخند فرزندان ما و اراده جوانان ماست.
زیاد مدوخ -غزه
۱۴ آوریل ۲۰۲۴- غزه
*******
4 آوریل 2024
شش ماه گذشت
۱۸۰ روز از آغاز این تجاوز وحشتناک علیه مردم عادی نوارغزه که در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد می‌گذرد.
۱۸۰ روز و فاجعه کماکان ادامه دارد!
آمار تلفات تا هم‌اکنون نیز بسیار سنگین است و لحظه‌ای از افزون شدن باز نمی‌ایستد.
ارزیابی موقت این نسل‌کشیِ برنامه‌ریزی‌شده که از طریق بمباران‌های شدید شبانه‌روزی پیش آمده و وضعیت انسانی فاجعه‌باری که برای همه شهروندان غزه که هر روز از این کشتار وحشتناک و قحطی واقعی رنج می‌برند به‌وجود آورده بنابر گزارش وزارت بهداشت فلسطین و چندین سازمان بین‌المللی به قرار زیر است:
۳۳۱۷۸ فلسطینی از جمله ۱۴۵۲۰ کودک، ۱۰۱۰۰ زن و ۵۷۸۷ سالمند کشته شدهاند؛
۷۶۰۰۰ مجروح که ۱۲۰۰۰ تن از آنان در وضعیت وخیمی به‌سر‌می‌برند؛
۱۳۰۰۰ نفر در زیر آوار مفقود شدهاند، که ۷۷درصد آنان را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند؛
تاکنون ۵۰ نفراز اهالی شمال غزه بر اثر گرسنگی جان باخته‌اند؛
همین دیروز، ۷ نفر از کارمندان خارجی عضو سازمان‌های بین‌المللی بشردوستانه به قتل رسیدند؛
۴۷۴ پزشک، پرستار و داوطلبانی که کمک‌های اولیه می‌کردند به قتل رسیده‌اند؛
۱۶۷ خبرنگار کشته شدهاند؛
۱۸۵ مدرسه دولتی و خصوصی و ۷ دانشگاه بزرگ به‌طور کامل ویران شده و ۲۰ دانشگاه و دانشکده دیگر آسیب‌های اساسی دیده‌اند؛
در این میان ۶۶۰۰ دانش‌آموز و دانشجو به قتل رسیده‌اند؛
۲۱۰ مسجد و ۳ کلیسا به طور کامل ویران شده؛
۱۵ شهرداری و ۱۶ کتابخانه مربوط به آنها از میان رفته است؛ و در جریان این تخریب‌ها ۱۷۵ مامور شهرداری به قتل رسیده‌اند؛
۱۲ بانک به‌طور کامل تخریب شده است.
بیش از یک میلیون و سیصد هزار نفر در مراکز پذیرش، بیمارستان‌ها و مدارس، در شرایط فاجعه‌بار انسانی بدون آب، غذا، دارو حتی بدون ابتدایی‌ترین کمک‌های بشردوستانه آواره شدهاند و هر لحظه در اثر عدم‌مراقبت، در خطر مرگ از گرسنگی به‌سر‌می‌برند؛
امروزه ۹۰درصد فلسطینی‌های غزه از ناامنی غذایی رنج می‌کشند؛
۸۶ نفر از دانشمندان، علما و اساتید نخبه دانشگاهی به قتل رسیده‌اند؛
۴۷ بیمارستان و مرکز درمانی در غزه هدف حملات ارتش قرار گرفته‌اند؛
در جریان این حملات ۹۷ امدادگر به قتل رسیده و همچنین ۲۳۹ دستگاه آمبولانس منهدم شده‌است.
۲۳۴۰۰۰ واحد مسکونی به‌طور کامل در سراسر نوار غزه ویران شده است؛
تاکنون۷۵۰۰ فلسطینی اهل غزه توسط نیروهای اشغالگر دستگیر شده و در زندان های اشغالگر در وضعیت بازداشت قرار دارند؛
۷۸ ورزشکار زن و مرد به قتل رسیده‌اند؛
۲۲۵ وزارتخانه و اماکن عمومی بمباران و ویران شده است؛
۲۷۰ مکان گردشگری، تاریخی و باستانی هدف قرار گرفته و آسیب دیده است؛
۲۵۰ حلقه چاه آب تخریب شده است.
خسارات اقتصادی ناشی از این تجاوز تاکنون بیش از ۲۰ میلیارد یورو برآورد می‌شود.
و این‌همه، بدون کوچکترین مجازات یا حسابرسی، آنهم در برابر سکوت همدستانهٔ دنیای رسمی بین‌المللی همچنان ادامه دارد!
اما ما باز فریاد می‌زنیم: زنده باد همبستگی!
غزه با عزت تمام مقاومت می‌کند!
زیاد مدوخ
۴ آوریل ۲۰۲۴
*******
امروز روز زمین در فلسطین است
سی‌ام مارس هر سال خلق فلسطین زمین خود را ارج می‌گذارد
اما در این سال ۲۰۲۴، این بزرگداشت با حمله وحشتناک اسرائیل علیه مردم غیرنظامی در نوارغزه رنگ خاصی به خود می‌گیرد
امسال سرزمین فلسطین خون می‌گرید
سرزمینی که زیر حمله، اشغال، مصادره، استعمار و دزدی است،
اما سرزمین فلسطین با افتخار سرود خود را می‌سراید
این زمین برای کرامت خود فریاد می‌زند
و از مقاومت و پایداری سخن می‌گوید
سرزمین فلسطین مولد آزادی است
سرزمین فلسطین علیرغم تمام این جنایات، پر از امید است
اینجا سرزمین ماست، ما اینجا را ترک نخواهیم کرد
اینجا کشور ما، اینجا فلسطین ما، و اینجا آینده ماست.
زیاد مدوخ
۳۰ مارس ۲۰۲۴
*******
یادداشتی از زیاد مدوخ -- 25 مارس 2024
وضعیت روحی که در اینجا تشریح می‌کنم، کم‌و‌بیش شامل همه فلسطینیان غزه می‌شود حتی افرادی که خیلی خوشبین محسوب می‌شوند:
در برابر خون فرزندان‌مان که شبانه‌روز قتل‌عام می‌شوند احساس ناتوانی وحشتناکی می‌کنم.
دیگر از توصیف این نسل‌کشی مکرر و برنامه‌ریزی‌شده علیه مردمی غیرنظامی و منزوی که باید امرتحمل‌ناپذیر را تاب بیاورند و هر لحظه از گرسنگی و جنایت می‌میرند ناتوان شده‌ام.
در میانه این وحشت مطلق و بدبختی‌ها و مصیبت‌هایی که بیش از شش ماه است ادامه دارد آنهم بدون آنکه دنیای رسمی واقعی که همدست قاتلین است کوچکترین واکنشی از خود نشان دهد تمام صبر و بردباری‌ام را از دست داده‌ام.
درد و رنجم صد چندان می‌شود زمانی که می‌بینم دنیای رسمی که نه تنها این جنایات را پذیرفته و با آنها همدست است بلکه در‌عین‌حال مصونیت قاتلین را تضمین کرده و ما را هرچه بیشتر از عدالت دور می‌کند.
وقتی صدای گریه‌ی بچه‌‌ی تاره متولد شده و دیگر نوزادان را می‌شنوم که در بیمارستان‌هایی هستند، در محاصره، حمله و بدون تجهیزات پزشکی و از مراقبت و حتی شیر خوردن محروم‌اند غم و اندوه تمام دلم را دربر می‌گیرد.
در مواجهه با این فاجعه انسانی و بهداشتی که بر سر مردم عادی غزه آمده و همچنان ادامه دارد، مردمی که در دام جنونی مرگبار گرفتار گشته‌اند، فقط می‌توانم بگریم.
من شوریده و پریشانم؛ قلبم از این ویرانی عظیم که تمام زیرساخت‌های غیرنظامی را در سراسر منطقه زیر بمب و آتش گرفته فشرده شده و به درد می‌آید؛.
دیگر در برابر اشک زنان فلسطینی که عزادار ناتوانی ما در متوقف کردن رنج کودکان گرسنه، آسیب‌دیده و وحشت‌زده خود هستند، یارای تحمل و بردباری ندارم.
در برابر خشم و درماندگی مردم بی‌گناه غزه که هر روز قربانی قتل، جراحت، آوارگی، تحقیر و ستم می‌شوند و از غذا، آب و دارو محروم هستند خودم را باخته‌ام.
در برابر سختی زندگی در غزه‌ی ویران و حمله‌ی دشمن تمام سرسختی، استقامت و قدرتم را از دست داده‌ام.
زمانی که طعم تلخ این بقای پیچیده را می‌چشم و شاهد شکست وجدان جمعی انسانیت هستم دیگر جایی برای خوشبینی نمی‌ماند.
من دیگر هیچ شجاعتی در خود نمی‌یابم زیرا اجازه دادم امید از دل‌های شکسته و فکرمان فرار کند زیرا که هر روز در برابر غم و اندوه همیشگی ما، امید خون‌چکان بود.
من دیگر متأسفانه مانند همه مردمی که به آنها تعلق دارم تبدیل به عددی شده‌ام که در انتظار به قتل رسیدن توسط دشمنان نور است که حتی بدون آنکه جسدم در پارچه‌ای سفید که نایاب شده است پیچیده شود در منطقه‌ای ویران و متروکه به آسمان حواله شوم.
25 مارس 2024
*******
(9 مارس 2024) از غزه، چند دقیقه پیش:
تلاش برای بازگرداندن لبخند بر لب کودکان غزه در بحبوحه‌ی این تجاوز جنایتکارانه، رسالتی نجیب و شرافتمندانه است.
عکس زیر فعالیت‌های تفریحی و حمایت روانی از این کودکان آسیب‌دیده را در یک مرکز پذیرش در غزه نشان می‌دهد.
باید در برابر داوطلبان جوان و باانگیزه‌ای که این نوع فعالیت‌ها را به‌طور کامل سازماندهی می‌کنند سر تعظیم فرود آورد و به آنها آفرین گفت.
غزه نابودشده،
غزه ویرانه،
اما در‌عین‌حال غزه‌ای که کماکان از خلال لبخند فرزندان و اراده جوانان ما زنده است.
*******
متن زیر، دیشب از طرف دوست‌مان زیاد مدوخ از غزه رسید که حاوی یک جمع‌بندی موقت از آمار کشتار ارتش اسرائیل است:
پنج ماه شد،
۱۵۰ روز از آغاز این تجاوز وحشتناک جدید علیه مردم غیرنظامی نوار غزه که در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد، می‌گذرد.
۱۵۰ روزی که همچنان دهشت‌بار ادامه دارد.
یک ارزیابی موقت از این نسل‌کشی برنامه‌ریزی‌شده با بمباران‌های شدید شبانه‌روزی، و وضعیت انسانی فاجعه‌باری که برای همه شهروندان غزه که در این کشتار وحشتناک و قحطی واقعی گیر افتاده و از آن رنج می‌برند چنین است:
منبع: وزارت بهداشت فلسطین و چندین سازمان بین‌المللی
۳۱۶۷۸ فلسطینی و از آن جمله ۱۴۳۰۰ کودک، ۱۰۲۰۰ زن و ۴۲۷۷ سالمند کشته شدهاند، همراه با ۷۲ هزار مجروح و ۱۲ هزار مفقود که زیر آوار مانده‌اند که ۷۷ درصدشان زنان و کودکان هستند.
۴۳۲ پزشک و پرستار به قتل رسیده‌اند؛
و ۱۴۵ خبرنگار نیز؛
۱۵۷ مدرسه دولتی و خصوصی به‌طور کامل تخریب شده،
۶ دانشگاه بزرگ به طور کامل ویران شده و
۱۸ دانشگاه و دانشکده آسیب دیده‌اند.
در این میان ۵۶۰۰ دانش‌آموز و دانشجو به قتل رسیده‌اند.
۱۹۰ مسجد ویران شده
از ۳ کلیسا دیگر هیچ اثری نیست؛
۱۴ شهرداری و ۱۳ کتابخانه شهرداری به کل از میان رفته‌اند
و ۹ بانک به طور کامل تخریب شده.
بیش از یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر در مراکز پذیرش، بیمارستان‌ها و مدارس در شرایط فاجعه‌بار انسانی بدون آب، غذا، دارو یا کمک‌های بشردوستانه آواره شده و از فرط گرسنگی و عدم مراقبت در آستانه مرگی حتمی قرار دارند.
۷۵ شخصیت علمی، دانشمند و دانشگاهی نخبه به قتل رسیده‌اند؛
۴۵ بیمارستان و مرکز پزشکی هدف بمباران قرار گرفته‌اند که به قتل ۹۰ امدادگر و انهدام ۱۸۷ آمبولانس منجر گشته است.
۱۶۸ مامور شهرداری به قتل رسیده‌اند؛
۲۳۰ هزار واحد مسکونی به طور کامل در سراسر نوار غزه ویران شده است؛
۷۰۰۰ فلسطینی از اهالی غزه تاکنون توسط نیروهای اشغالگر دستگیر شده و در زندان‌های اسرائیل در حالت بازداشت به‌سر‌می‌برند.
۶۹ ورزشکار و ورزشکار به قتل رسیده‌اند؛
۱۹۵ وزارتخانه و اماکن اداری بمباران و ویران شدهاند؛
۲۵۰ مکان گردشگری، تاریخی و باستانی هدف بمباران و موشک قرار گرفته و آسیب دیده‌اند؛
۲۴۰۰ حلقه چاه آب نابود شده است؛
و همه این جنایات جنون‌آمیز بدون کوچکترین مجازات ادامه دارد!
غزه علیرغم سکوتِ همدستِ دنیای رسمی بین‌المللی با عزت تمام مقاومت می‌کند.
زیاد مدوخ، غزه، ۷ مارس ۲۰۲۴
*******
پیام زیر ساعتی پیش (یک مارس 2024) از دوست‌مان زیاد مدوخ که اکنون در شمال غزه به سر می‌برد به ما رسید:
در حال حاضر قیمت هر چیز در غزه آنقدر گران است که به حساب نمی‌آید؛ البته همه چیز مگر خون این فلسطینی‌های غیرنظامی که از زمان شروع این تجاوز هولناک، آشکارا در برابر چشمانِ جهانِ بین‌المللی رسمی که همدست اشغالگر است، هر روز و هر لحظه بر زمین می‌ریزد.
آری، فلسطینی‌ها در نوار غزه، پس از پنج ماه بمباران شدید، کماکان هر لحظه به قتل می‌رسند.
آنها از گرسنگی، سوء‌تغذیه، کمبود آب آشامیدنی، نبود غذا و دارو جان می‌دهند.
آنها پس از ویرانی بیمارستان‌ها، ترور پزشکان و کمبود دارو و تجهیزات پزشکی، بر اثر بیماری‌های مزمن و عدم‌امکان درمان و مراقبتْ جان خود را از دست می‌دهند.
مردم عادی و غیرنظامی فلسطینی، در شرایطی توسط سربازان جنایتکار اسرائیل کشته می‌شوند که در انتظار رسیدن کمک‌های بشردوستانه بین‌المللی هستند؛ کمک‌هایی که به مقدار بسیار کم و به‌ندرت به نوار غزه می‌رسد و از آن هم کمتر، به شمال این منطقه.
طی این پنج ماه، بیش از ۳۰ هزار فلسطینی کشته شده و به قتل رسیده‌اند که اکثریت آنها را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند.
به‌راستی برای اینکه دنیای بین‌المللی و وجدان آن کمی تکان بخورد چند فلسطینی باید قربانی گردد؟
اول مارس 2024
*******
26 فوریه 2024
شمال غزه از گرسنگی جان می‌دهد!
قحطی واقعی در غزه در جریان است.
جمعیت غیرنظامی در شهر غزه و شمال این نوار از کمبود شدید مواد و محصولات غذایی رنج می‌برد.
هنوز بیش از ۴۰۰ هزار نفر در این ناحیه مانده‌اند و در حال جان‌دادن از گرسنگی هستند.
پس از پنج ماه بمباران شدید و بسته شدن کامل تمام گذرگاه‌هایی که نوار غزه را به جهان خارج متصل می‌کند، دیگر هیچ چیز در بازارهای غزه وجود ندارد.
کمک‌های بشردوستانه بین‌المللی به شمال نوار غزه وارد نمی‌شود؛
هیچ سازمان بین‌المللی یا انجمن محلی به داد این غیرنظامیانی که به حال خود رها شدهاند نمی‌رسد و دنیای رسمی که همدست اسرائیل است هیچ مسئولیتی در جهت مراقبت از این مردم به‌عهده نمی‌گیرد.
غزه می‌میرد، غزه را، مردم غزه را نجات دهید!
با این کار بشریت و همچنین انسانیت خود را نجات می‌دهید.
زیاد مدوخ از غزه
26 فوریه 2024
*******
سلام از غزه ویرانه (۲۴ فوریه ۲۰۲۴)
این دو خط کوتاه، فقط برای آنکه بدانید هنوز زنده‌ام. امروز توانستم با یک دوچرخه، دراین غزه نابودشده دوری بزنم و به‌وضوح عمق و شدت ویرانی را ببینم.
در غزه، در حال حاضر نه وسیله حمل و نقل وجود دارد، نه سوخت، نه هیچ چیز دیگری و نه اصلا زندگی.
با دوستی فلسطینی از غزه، نیرویی که در متانت و آرامش مقاومت می‌کند.
زیاد مدوخ
۲۴ فوریه ۲۰۲۴
*******
از غزه ویرانه ۱۸ فوریه ۲۰۲۴
دلم می‌خواست امروز که زادروز تولدم است را مثل آدم‌های معمولی در کنار خانواده و دوستانم جشن بگیرم.
اما در غزه چنین چیزی ممکن نیست؛ اصلا در اینجا، زیر بمب‌ها، هیچ چیز ممکن نیست؛ نه شادی معنایی دارد، نه سرخوشی، نه جشن و نه زندگی.
از همه دوستانی که به این مناسبت برایم پیام فرستاده و امید و آرزوی روزهای بهتری برای غزه را دارند، بسیار سپاسگزارم.
باید کماکان امیدوار بمانیم.
زیاد مدوخ
********
16 فوریه 2024 از غزه
از سه ماه پیش تمامی اهالی غزه از آتش هیزم برای تهیه غذا استفاده می‌کنند زیرا که اینجا در غزه زیر بمباران، برق و گاز و سوخت دیگر وجود ندارد. اینجا در این سرزمین ویران‌شده، مردم دائما در پی راه‌حلی برای زندگی و تطبیق خود با شرایط به‌سر می‌برند. آنها در تلاش برای تحمل شرایطی غیرقابل تحمل‌اند؛ در مقابل یک فاجعه‌ی انسانی بی‌سابقه، در مقابل اشغالی کور و سکوتی که در واقع همدستی به شمار می‌آید.
اما زندگی علیرغم ادامه بمباران‌های وسیع و همه جانبه و علیرغم این فاجعه که برسر تمامی اهالی وحشت زده و ناتوان غزه ریخته است ادامه دارد.
با دوستی‌های فلسطینی از غزه‌ی پرعزت، به تمام دوستانی که در سرتاسر جهان در همبستگی می‌کوشند.
زیاد مدوخ از غزه - 16 فوریه 2014
*******
ستقیم از غزه- 11 فوریه 2024
ارقام وحشتناکی از تلفات انسانی در نوار غزه به‌دست می‌رسد. در جریان این تجاوز وحشتناک علیه غیرنظامیان فلسطینی، روزی
حدود ۲۰۰ نفر توسط اشغالگران کشته و نابود می‌شوند.
فقط امروز ۱۵۰ نفر در پیِ بمباران شدید در سراسر این منطقه به قتل رسیده‌اند؛
۲۰ نفر از مجروحین به‌دلیل عدم امکان مراقبت و درمان در بیمارستان‌های بمباران، تخریب و محاصره‌شده‌ای که دیگر قادر به ارائه خدمات به مردم نیستند، زندگی را وداع گفتند؛
روزانه ۲۰ مریض مبتلا به بیماری‌های مزمن به‌دلیل عدم‌امکان درمان جان خود را از دست می‌دهند؛
روزی حداقل ۱۰ فلسطینی در غزه از گرسنگی می‌میرند زیرا دیگر چیزی پیدا نمی‌شود: نه غذا، نه آب، نه دارو و نه زندگی.
و هیچ کمک بشردوستانه‌ای هم وارد این منطقه ویران‌شده نمی‌گردد.
یک نسل‌کشی واقعی و تمام‌عیار در حال وقوع است!
چیزی غیرقابل تصور و تحمل !
این وضعیت تا کی می‌تواند ادامه یابد؟
زیاد مدوخ از غزه
۱۱ فوریه ۲۰۲۴
*******
پیغام امروز ۷ فوریه ۲۰۲۴ از غزه
یک فنجان چای داغ که روی آتش هیزم درست کرده‌ام، در غزهٔ زیر بمباران ؛ چاره چیست وقتی نه گازی در کار است نه برق و نه هیچ چیز؛ وضعیت فاجعه‌بار اینجا ایجاد چنین امکانی را الزام‌آور می‌کند.
همه فلسطینیان غزه که زیر اشغال، با کمبود هرگونه وسایل زندگی و معیشت در این منطقه ویران‌شده روبه‌رو هستند، باید یک لقمه غذای خود را با آتش هیزم درست کنند.
این ساکنان شجاع، صبور و مصمم با شرایطی بسیار دشوار در برابر این فاجعه انسانی بی‌سابقه، امر تحمل‌ناپذیر را تحمل کرده و زنده می‌مانند.
زندگی با‌وجود ادامه بمباران‌های شدید در سراسر نوار غزه علیرغم این فاجعه که مردم غیرنظامی وحشت‌زده و درمانده تجربه‌اش می‌کنند ادامه دارد.
غزه زنده است، زندگی می‌کند، زنده می‌ماند و در وجود خویش پایدار است.
زیاد مدوخ
*******
6 فوریه 2024- سلام از غزه ویران،
سلام از غزه‌ای که در پرده سکوت همدستانه دنیای رسمی به حال خود رها شده است،
تصورش را بکنید:
ده‌ها هزار فلسطینی در غزه، در‌حال‌حاضر، هر سه یا چهار روز فقط یک وعده غذا گیرشان می‌آید؛
دیگر در بازارهای غزه هیچ چیز پیدا نمی‌شود؛
پدر و مادرها تمام روز در بازار به دنبال چیزی برای سیر کردن فرزندان خود پرسه می‌زنند و اغلب دست خالی به پناهگاه‌شان باز می‌گردند؛
مشکل این است که هیچ سازمان بین‌المللی یا انجمن محلی یا افراد مسئولی وجود ندارد که به داد این آوارگان و بی‌خانمان‌شدگان که در اوج فقر و نیازمندی گرفتارند برسد.
کمک‌های بشردوستانه بین‌المللی که اصلاً به شمال نوار غزه وارد نمی‌شود.
به‌راستی وحشتناک است!
درد و رنج همه ساکنان این منطقه که توسط اشغالگر ویران شده هر لحظه در حال افزایش است.
از همه گروه‌های همبستگی با فلسطین و مردم خیرخواه در سراسر جهان که خواهان کمک نقدی یا جنسی به شهروندان غزه هستند، از همه شما بسیار سپاسگزارم ولی متاسفانه باید به شما اطلاع دهم که همه چیز در غزه بسته است.
اینجا، در‌حال‌حاضر، همه چیز راکد است.
بیش از چهار ماه است که همه شعب بانکی و موسسات مالی تعطیل هستند.
زندگی کاملا فلج شده است.
ضمناً باید مراقب برخی کلاهبرداری‌هایی هم باشیم که سعی دارند از این وضعیت وحشتناک، به اسم کمک به جمعیت غیرنظامی سوءاستفاده کنند.
جامعه رسمی بین‌المللی باید برای نجات جان فلسطینیانی که هنوز در قید حیات هستند بجنبد و کاری بکند؛ جامعه بین‌الملل باید برای کمک به این مردمی که این وضعیت فاجعه‌بار انسانی را تحمل کرده و هنوز زنده مانده‌اند، که ۱۲۵ روز است که زیر بمباران هستند و امروز از گرسنگی می‌میرند، حرکت کند.
آخر تا کی ممکن است این وضعیت ادامه یابد؟
زیاد مدوخ از غزه
۶ فوریه ۲۰۲۴
*******
متن زیر امروز ۴ فوریه ۲۰۲۴ از طرف دوست‌مان زیاد مدوخ از غزه رسیده است:
چهار ماه گذشت،
۱۲۰ روز از آغاز دوباره این تجاوز وحشتناک علیه مردم غیرنظامی نوار غزه که در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد می‌گذرد؛
۱۲۰ روز!
ترازنامه موقت این نسل‌کشی برنامه‌ریزی‌شده، زیر بمباران شدیدی که روز و شب ادامه دارد وضعیت انسانی فاجعه‌باری برای همه شهروندان غزه ایجاد کرده که به‌طور روزمره با آن درگیر هستند.
بنابر گزارش وزارت بهداشت فلسطین و چندین سازمان بین‌المللی:
۲۷۲۵۰ فلسطینی کشته شدهاند که در میان آنها ۱۱۳۰۰ کودک، ۹۶۰۰ زن و ۳۸۵۰ سالمند یافت می‌شود؛
به این همه باید هفتاد‌هزار مجروح و ده‌هزار مفقودشده که زیر آوار مانده‌اند را هم افزود که ۷۵ درصدشان را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند.
به‌طور خاص باید از ۳۹۷ پزشک و پرستار و ۱۳۷ خبرنگار نام برد که به قتل رسیده‌اند؛
۱۲۵ مدرسه دولتی و خصوصی به‌طور کامل تخریب شده و از ۴ دانشگاه بزرگ، چیزی جز تلی از بتون و سیمان به جای نمانده؛
۱۵ دانشگاه و دانشکده آسیب‌های جدی دیده‌اند؛
۵۲۰۰ دانش‌آموز و دانشجو به قتل رسیده‌اند؛
۱۶۷ مسجد و ۳ کلیسا به‌طور کامل ویران شدهاند؛
۱۲ شهرداری و ۹ کتابخانه تخریب شده و۶ بانک از روی زمین محو شدهاند؛
بیش از یک میلیون و هفتصد هزار آواره در مراکز پذیرش، بیمارستان‌ها و مدارسی که هنوز در‌و‌پیکری دارند، تجمع کرده و در شرایط غیرانسانی فاجعه‌باری بدون آب، غذا، دارو یا کمک‌های بشردوستانه پناه گرفته‌اند.
۶۵ کادر دانشگاهی و علمی زبده به قتل رسیده‌اند؛
۳۶ بیمارستان و مرکز پزشکی هدف حمله نیروهای اشغالگر قرار گرفته و طی این حملات ۵۶ امدادگر به قتل رسیده و ۱۵۷ دستگاه
آمبولانس منهدم گشته است ؛
۱۲۵ مامور شهرداری کشته شدهاند؛
صد‌و‌نود هزار واحد مسکونی در سراسر نوار غزه به‌طور کامل ویران شده؛
تاکنون ۶۵۰۰ فلسطینی اهل غزه توسط نیروهای اشغالگر دستگیر و راهیِ زندان‌های اسرائیل شدهاند.
۵۹ ورزشکار شناخته‌شده به قتل رسیده‌اند.
۱۷۵ وزارتخانه و اماکن عمومی زیر بمباران ویران شده همراه با ۲۳۰ مکان گردشگری، تاریخی و باستانی که به‌شدت آسیب دیده‌اند؛
ارتش اسرائیل دست به تخریب ۱۷۰۰ حلقه چاه آب زده تا مردم حتی به آب دسترسی نداشته باشند.
و تمام این فجایع و جنایات بدون کوچکترین حسابرسی و مجازات ادامه دارد!
اما غزه با عزتِ تمامْ به مقاومت خود ادامه می‌دهد.
زیاد مدوخ
۴ فوریه ۲۰۲۴
*******
[توصیفی عینی از "زندگی" روزمره در غزه از زبان یک فلسطینی در غزه]
سلام از غزه‌ی ویران‌شده، سلام ازغزه‌ی نابودشده،
باور کنید که دیگر آنچه از عزم، اراده، شهامت، توانِ انعطاف، صبر و خوشبینی در من باقی مانده بود نمی‌تواند بر سیه‌روزی‌ام غلبه کند.
پس از گذشت قریب چهار ماه از آغاز این تعرض هولناک اشغالگران، علیه مردم غیرنظامی نوار غزه، وضعیت میدانی به‌طور فزاینده‌ای فاجعه‌بار و وحشتناک است.
اگر بگویم از زندگی فقط طعم تلخی باقیست، زیاده‌گویی کرده‌ام زیرا در غزه دیگر چیزی به‌نام زندگی وجود ندارد.
زندگی چیزی است کاملا مفلوج و ازکار‌افتاده؛
دیگر در غزه هیچ چیز نیست: نه غذایی پیدا می‌شود، نه آبی، نه دارویی، نه برقی، نه گازی، نه شیری، نه نانی، نه میوه‌ای، نه یک سبزی، نه یک تکه گوشت، نه مرغ، نه ماهی، نه وسیله حمل‌و‌نقل، نه مسکن و نه چشم‌اندازی برای آینده؛
هزاران دانش‌آموز و ده‌ها هزار دانشجو از درس و تحصیل محروم هستند؛
هزاران کارمند بخش عمومی، کارکن و کارگر، دیگر نه شغلی دارند و نه حقوقی؛
در حال حاضر هیچ چیز در غزه کار نمی‌کند: نه اداره‌جات و نه کسبه؛
من بسیار غمگینم و رنج می‌کشم مانند همه ساکنان این منطقه ویران‌شده که می‌بینند چطور جامعه رسمی بین‌المللی آنها را به حال خود رها کرده و عملاً همدست نیروی اشغالگر است؛ و تلاش می‌کنم تحمل‌ناپذیر را تحمل کنم؛
تصمیم گرفتم این شهادت‌نامه را بنویسم تا درد و رنج خود را با شما، دوستان و حامیان پُرحسن‌نیت در میان بگذارم، شما تنها تسکین من در این جهنم روزمره هستید.
وقتی کمی به اینترنت دسترسی پیدا می‌کنم سعی دارم از اخبار مطلع‌تان سازم، مشکل این است که برای رسیدن به یک نقطه اینترنتی، باید دو کیلومتر پیاده‌روی کنم و وقتی به آنجا می‌رسم، جمعیت زیادی دیوانه‌وار در انتظارند… و به همه فقط سی دقیقه اجازه تماس داده می‌شود. همه می‌خواهند خبری از خانواده خود در جنوب داشته باشند و شبکه ارتباطی هم اغلب در اثر بمباران یا نابود شده و یا اختلال دارد.
معذالک پیام‌های متعدد حمایت و همدردی شما را می‌بینم - کسانی که کمک‌های جنسی و مالی می‌کنند، از همه شما بسیار متشکر و ممنون هستم. همیشه گفته‌ام که مهمترین چیز، همبستگی اخلاقی و سیاسی است، علاوه بر این من یک شهروند فلسطینی ساده اهل غزه هستم و مثل همه ساکنان اینجا زندگی می‌کنم و نمی‌خواهم با اتکا به شبکه خود و دوستان و آشنایان زیادی که دارم از امتیازی برخوردار باشم.
اگر به دلیل ضعیف بودن شبکه اینترنت نتوانم به شما پاسخ دهم، بدانید که پیام‌های شما چقدر باعث تسکین این شهروند فلسطینی ساکن غزه می‌شود که همه چیزش را از دست داده و با اندک امیدی که برایش باقیست تلاش می‌کند زنده بماند.
زندگی روزمره بسیار سخت و پیچیده شده است؛
علیرغم اینکه از بچگی شاهد بسیاری جنگ‌ها، حمله‌ها، تهاجم‌ها و کشتارها بوده‌ام، اما هرگز چنین وضعیت وحشتناکی را تجربه نکرده بودم؛
در حال حاضر، از محله‌ای به محله دیگر و از خانه‌ای به خانه دیگر در میان اقوام و عموزاده‌ها نقل مکان می‌کنم، زیرا بمباران شبانه‌روز در همه جای این زندان سر باز و محصور ادامه دارد و هر لحظه امکان دارد تانک‌ها وارد محله شوند.
مشکل این است که در هر خانه، سی تا چهل نفراز ساکنین و آواره‌گان حضور دارند و همه باید با این وضعیت استثنایی کنار بیایند.
من که بیخانمان و بی‌پناه شده‌ام، باید همه چیز را در این پناهگاه‌ها بپذیرم.
در این خانه‌ها سر‌و‌صدا و ازدحام ده‌ها نفره اجازه نمی‌دهد بخوابم و بنویسم؛ علاوه‌بر‌این، پس از نابودی آپارتمانم در اوایل دسامبر سال گذشته، کامپیوترها و کتابخانه‌ام را که شامل سه‌هزار کتاب به زبان فرانسه می‌شد از دست دادم. نتوانستم هیچ یک از وسایل، لباس‌ها، دیپلم‌ها، کتاب‌های منتشر‌شده، تحقیقات و جزوه‌هایی که تدریس می‌کردم را پیدا کنم.
همه قبل از ساعت پنج بعدازظهر به خانه باز می‌گردند و ما حوالی ساعت هفت شب می‌خوابیم؛ عصر که هوا تاریک می‌شود لامپ‌هایی را روشن می‌کنیم که صبح با پَنِل‌های خورشیدی شارژ شدهاند؛ خوشبختانه همیشه در غزه خورشید وجود دارد. در واقع، پنل‌های خورشیدی کمک زیادی به مردم کرده‌اند؛ ساکنان غزه از آغاز این تجاوز در اوایل اکتبر گذشته، در این دوره از تاریکی و قطعیِ برق، با شارژ کردن این لامپ‌ها کمی نور داشته و توانسته‌اند باتری تلفن همراه خود را پُر کرده و آنرا بکار‌اندازند.
شب‌ها خوابم نمی‌برد، در تاریکی به برادرم فکر می‌کنم که با تمام خانوادهاش به قتل رسید و گریه می‌کنم؛ خاطرات زیبای قبل از این حمله را به یاد می‌آورم و سعی می‌کنم در رویا به آینده‌ای بهتر امیدوار باشم … اما همه این تلاش‌ها عبث است.
منی که به جوانان و کودکان زخم‌خورده غزه روحیه می‌دادم، خودم زیر فشار حوادث غم‌انگیز متناوبی که در ماه‌های اخیر بر سر خانواده‌ام و همه شهروندان غزه آوار شد، روحیه‌ام را به‌کل باخته‌ام و کسی هم نیست که اشک‌هایم را پاک و این خشم عظیمی را که در دل دارم آرام کند. قلب من آکنده از خون است.
باور کنید من شخص بدبینی نیستم و مثل همه مردم فلسطین زندگی را خیلی دوست دارم، اما شرایط ما به‌راستی غیر‌قابل‌تصور، غیرقابل‌قبول و وحشتناک است!
تا جایی‌که به غذا مربوط می‌شود، فقط یک وعده در روز و گاهی یک وعده هر دو روز می خوریم؛ در بازارها چیزی برای خوردن وجود ندارد، اغلب باید به یک بشقاب برنج یا چند تکه نان کفایت کرد، و اگر یک فنجان قهوه یا چای بدست آوریم، دیگر اوج تجمل است.
در هر خانه، زنان و مردان برای آماده کردن غذا روی آتشی با هیزم، سخت کار می‌کنند زیرا گاز وجود ندارد.
مسئله چندان کمبود پول نیست، بلکه نبود مواد غذایی و محصولات ضروری است، زیرا ۴ ماه است که هیچ محصولی وارد غزه نشده و هیچ کمک بشردوستانه‌ای هم به شمال نوار غزه نمی‌رسد.
علاوه‌بر‌این، هیچ سازمان بین‌المللی یا انجمن محلی وجود ندارد که از افراد بی‌بضاعت و آواره‌ای که تعدادشان هم سر به فلک می‌کشد مراقبت کند.
بر اساس آخرین گزارش سازمان ملل در اوایل ژانویه ۲۰۲۴، نود درصد ساکنان غزه از ناامنی غذایی رنج می‌برند.
مرگ از گرسنگی، شروع شده است.
مضافاً به اینکه قیمت‌ها ده برابر شدهاند و محصولات اندکی که موجود است بسیار گران هستند:
یک بطری کوچک آب معدنی در حال حاضر در غزه پنج یورو قیمت دارد، قبلاً قیمت آن حتی از ۱۰ سنت هم تجاوز نمی‌کرد.
یک کیلو برنج که قیمتش دو یورو بود، ده یورو شده؛ یک کیلو آرد از یک یورو به دوازده یورو رسیده و یک دانه تخم مرغ سه یورو قیمت دارد، در حالی که یک شانه تخم مرغ (سی عدد) قبل از حمله فقط چهار یورو بود.
همه چیز در غزه بسیار گران است و هیچ چیزی هم در بازارها یافت نمی‌شود.
به همه اینها باید نبود میوه و سبزی را هم اضافه کرد؛ در واقع تمام زمین‌های کشاورزی شمال نوار غزه نابود شدهاند.
از آنجایی که بسیاری از چاه‌های آب تخریب شدهاند، آب شرب وجود ندارد و حتی آب برای مصارف خانگی به شیرها نمی‌رسد و باید آن را از برخی از ایستگاه‌هایی که هنوز کار می‌کنند به قیمت بسیار گران خرید.
بیماری‌های واگیردار در بین اهالی شیوع پیدا کرده است.
از همه بدتر این است که هیچ مرجعی، هیچ دولتی و هیچ نوع خدمات شهری وجود ندارد که وضعیت بسیار بحرانی را مدیریت و کنترل کند.
برای بقا هر کس باید به تنهایی گلیم خود را از آب بیرون بکشد.
در‌حالی‌که برعکس، فلسطینی‌ها در غزه با یکدیگر همبستگی نشان می‌دهند، اما گاهی مردم چیزی برای دادن ندارند، زیرا دیگر اصلاً چیزی در آنجا وجود ندارد.
دغدغه همه مردم از سر صبح این است که چیزی برای سیر کردن خانواده‌شان بیابند و با بی‌نهایت دشواری به دنبال آب بگردند.
وقتی در خیابان‌های غزه راه می‌روم، بسیار اندوهگین و ناراحت می‌شوم، زیرا در هر محله با خانه‌ها، عمارت‌ها، ساختمان‌ها و زیرساخت‌های شهری ویران‌شده روبه‌رو هستم.
هر روز از قتل پسرعموها، اقوام، دوستان، همکاران، همسایه‌ها و شاگردانم مطلع می‌شوم، این مرا بسیار مغموم می‌کند زیرا احساس درماندگی می‌کنم و حتی نمی‌توانم یک کلمه به خانواده آنها تسلیت بگویم.
احساس درماندگی چیز وحشتناکی است.
فکرش را بکنید، در شهری خرابه که در آن هیچ نانوایی، فروشگاه، داروخانه، رستوران یا کافه‌ای باز نیست.
و بدترین چیز این است که مردم اینجا بسیار غمگین هستند، آنها درگیر زندگی روزمره غم‌انگیز خود هستند، به عزیزان گمشده خود فکر می‌کنند و سعی دارند برای فرزندان خود کمی آب و غذا بدست بیاورند؛ هیچ‌کس با کسی صحبت نمی‌کند، هیچ مراوده‌ای، حرفی با هم ندارند. همه با اخم‌های گره‌کرده و بدون لبخند، همه در شوک هستند. هر خانواده‌ای، کشته، مجروح، آواره و خانه‌ی ویران شده‌اش را بر دوش می‌کشد.
گاهی اوقات از خود می‌پرسم چگونه مردم اینجا زنده می‌مانند و اصلا هنوز وجود دارند؟!
از نظر بهداشتی، وضعیت وخیم است؛ هیچ بیمارستانی کار نمی‌کند، همه‌شان از کار افتاده‌اند؛ تنها سه کلینیک در کل شهر غزه باقیمانده که باید به سیصد هزار ساکن و آواره خدمت کند. در هر درمانگاه، تنها پنج یا شش پزشک داوطلب وجود دارد که زیر بار بیماران و مجروحین غرق شدهاند؛ آنها باید هر روز پنج هزار نفر را درمان کنند آن هم بدون داروی درست‌و‌حسابی، با داروهایی که تاریخ مصرف‌شان گذشته.
من خودم در حال حاضر مریض هستم ولی نمی‌توانم آزمایشگاهی برای انجام آنالیزها بیابم یا داروخانه یا بیمارستانی که به دادم برسد.
"اخلاقی‌ترین ارتش دنیا" تاکنون بیست‌وهفت‌هزار فلسطینی، از جمله بیست و دو هزار کودک و زن را در غزه به قتل رسانده و هفتاد هزار نفر مجروح به‌جای گذاشته؛
ناگفته نماند که تقریباً شصت‌و‌پنج درصد زیرساخت‌های مدنی وعمرانی را تخریب کرده است؛
و دست‌آخر مشکل این است که این ارتش بزدل و جنایتکار به هیچ‌کدام از اهدافی که این دولت راست افراطی برایش معین کرده بود دست نیافته است.
در اینجا شاهد جنون جنایتکارانه‌ای هستیم که در مصونیت کامل و بدون هیچ واکنش رسمی بین‌المللی همچنان می‌تازد.
فلسطینی‌های غزه، علیرغم خشم و بدبختی‌شان، از تظاهرات همبستگی در سراسر جهان که برای محکوم کردن این نسل‌کشی مکرر انجام می‌شود و همین‌طور بابت درخواست آتش‌بس فوری در نوار غزه از همگی کسانی که در این فعالیت‌ها نقش دارند بسیار قدردانی می‌کنند.
چهار ماه شد، چهار ماه بسیار سخت برای من و برای همه ساکنان غزه با حوادث دردناکش، این چهار ماه سراسر وحشت بود.
در ماه اکتبر ۲۰۲۳، در آغاز حمله و تجاوز، درست است که بمباران‌های شدیدی رخ می‌داد، اما من بسیار مشغول بودم، با رسانه‌های فرانسوی‌زبان مصاحبه می‌کردم، به اینترنت دسترسی داشتم و می‌توانستم روزانه اخبار را گزارش دهم و با دوستان و گروه‌های همبستگی با فلسطین در جهان تماس‌های منظم داشته باشم. بازارها باز بودند و هنوز مقداری غذا وجود داشت.
در ماه نوامبر، اوضاع بسیار پیچیده شد؛ با شروع عملیات زمینی، به اجبار خانواده‌ام را به جنوب فرستادم و خود شاهد ورود تانک‌ها به محله‌ام بودم و عاقبت، در خانه‌ام، در محله ویرانه‌ام محاصره شدم.
ماه دسامبر ۲۰۲۳، برای من با قتل برادرم و تمام خانوادهاش، با تخریب آپارتمان و ساختمان ما همراه شد و اجبار من به ترک محله و پناه بردن به اقوام؛ نوامبر ماه سیاهی بود.
ماه ژانویه ۲۰۲۴، شاهد ادامه بمباران‌ها و ورود تانک‌ها به سرتاسر شهر غزه بودیم و من بار دیگر به دنبال مسکن دیگری برای زندگی بودم.
چیزهای زیادی برای گفتن وجود دارد؛ توصیفِ زندگیِ روزمره‌ی بسیار دشوارمان در زیر بمب‌ها و در شوک این وضعیت اسف‌بار غیرانسانی و این فاجعه‌ی بی‌سابقه به صفحات و کتاب‌های زیادی نیاز دارد و من هنوز باور نمی‌کنم که همچنان زنده هستم، زیرا من روزی هزار بار مرگ را می‌بینم، گرچه از مرگ نمی‌ترسم، اما نگران آینده‌مان هستم.
در این میان آنچه می‌توان وجه مثبت ماجرا تلقی کرد و به آن مفتخرم این است که با این‌همه هیچ نفرتی در من نیست.
با دوستی فلسطینی، از غزه‌ای که دیگر غزه نیست
و زیاد که دیگر زیاد نیست
زیاد مدوخ - ۲۶ ژانویه ۲۰۲۴
*******
۱۰۰ روز شد!
۱۰۰ روز از آغاز تجاوز نظامی جدید نیروی اشغالگر و کشتار غیرنظامیان نوار غزه که در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد، می‌گذرد.
۱۰۰ روز!
از هم‌اکنون می‌توان یک ترازنامه موقت از این نسل‌کشی که به‌خوبی برنامه‌ریزی شده بود ارائه داد،
با اتکا به آمار وزارت بهداشت فلسطین و چندین نهاد بین‌المللی:
۲۴۴۵۰ فلسطینی از جمله ۹۶۰۰ کودک، ۶۷۰۰ زن و ۳۸۵۰ سالمند کشته شدهاند؛
۶۱ هزار نفر مجروح؛
۹۳۵۰ نفر مفقودشده که زیر آوار مدفون‌اند، ۷۰ درصد از آنها زن و کودک هستند؛
۳۴۵ پزشک و پرستار به قتل رسیده
و ۱۰۹ خبرنگار؛
۱۰۰ مدرسه دولتی و خصوصی به‌طور کامل تخریب شده
و ۹ دانشگاه آسیب دیده‌اند؛
۴۵۰۰ دانش‌آموز و دانشجو به قتل رسیده‌اند؛
۱۲۰ مسجد و ۳ کلیسا به‌طور کامل ویران شدهاند؛
بیش از ۱.۶ میلیون نفر آواره در مراکز گوناگون پذیرش، در بیمارستان‌ها یا مدارس در شرایط فاجعه‌بار انسانی به‌سر‌می‌برند؛
۳۰ بیمارستان و مرکز پزشکی مورد هدف قرار گرفته و مثل
۱۳۰ هزار واحد مسکونی در سراسر نوار غزه به‌طور کامل ویران شدهاند؛
۲۰۰ مکان گردشگری، تاریخی و باستانی مورد حمله قرار گرفته و آسیب دیده‌اند؛
۱۵۰۰ چاه آب از بین‌رفته‌اند…
اما غزه با عزت تمام مقاومت می‌کند!
زیاد مدوخ ۱۴ ژانویه ۲۰۲۴
*******
زیاد مدوخ چند دقیقه پیش (2024-01-10) پیام و عکس همراه آن را به بیرون از غزه فرستاد:
من هرگز زادگاهم غزه و سرزمینم فلسطین را ترک نخواهم کرد؛
علیرغم آن که چند تن از اعضای خانواده - برادر و پسرعموهایم، که از کارمندان دستگاه اداری فلسطین بودند - به قتل رسیده و خانه‌ام ویران شده است.
آماده‌ام که یا ایستاده بمیرم یا با عزت در این سرزمین زیبای فلسطین زندگی کنم.
من همیشه در غزه خواهم ماند، حتی در کنار ویرانه‌ها و در میان آوار این ساختمان کاملا ویران شده‌ای که روزی خانه‌مان بود؛
علیرغم رنج هر روزه و جراحتی که در درون خود احساس می‌کنم.
اینجا سرزمین ماست، ما آن را ترک نخواهیم کرد،
اینجا فلسطینِ زیبای من است، اینجا شهر زیبای من غزه است،
غزه سمبل مقاومت، غزه عزت و غزه زندگی.
دوستی فلسطینی از غزه آینده و غزه امید.
*******
تبریک سال نو، زیاد مدوخ از غزه، اول ژانویه ۲۰۲۴
رفیق زیاد از غزه، علیرغم دشواری ارتباط، پیام چند خطی زیر را چند دقیقه پیش فرستاده است:
«از قعر این غزه‌ی ویران‌شده، برای همگی آرزوی سال نویی، مبارک می‌کنم.
با همه وجود، علیرغم تجاوزات اسرائیل به مردم فلسطین در نوار غزه، بهترین آرزوها را برای شما دارم.
امید به آینده در ما همیشه زنده است.
از پیام‌های شما بسیار سپاسگزارم؛ وضعیت کنونی برای کل جمعیت غیرنظامی این منطقه که زیر بمباران‌ها گرفتار مانده فاجعه‌بار است.
با دوستی‌های فلسطینی،
از غزه: عزت، مقاومت و امید».
*******
غزه ۳۰ دسامبر
این خبر سلامت را ساعتی پیش از رفیق‌مان زیاد دریافت کردیم:
سلام از غزه‌ی ویران‌شده
من هنوز زنده‌ام
شرایط اسفباری را پشت سر می‌گذارم
از یک محله ویران‌شده به محله محاصره‌شده دیگری آمده‌ام
و از یک خانه ویران‌شده، به خانه آسیب‌دیده‌ای دیگر،
هیچ شبکه‌ای برای تماس و فرستادن اخبار وجود ندارد
ولی هم خانواده و هم خودم هنوز سالم هستیم
با دوستی فلسطینی از غزه‌ای که دیگر غزه نیست.
زیاد مدوخ
غزه ۳۰ دسامبر ۲۰۲۳
*******
سوم دسامبر ۲۰۲۳
خبری وحشتناک:
نیروی اشغالگر دیشب، سوم دسامبر ۲۰۲۳، ساختمان ما در شهر غزه را بمباران کرد. در این بمباران بسیار شدید، برادرم زکی، ۴۷ ساله که مهندس کشاورزی بود و تمام خانوادهاش یعنی همسر و پنج فرزندش (سه پسر و دو دختر) به قتل رسیدند.
آپارتمان من در طبقه دوم این ساختمان بود که در پی این بمباران کاملاً ویران شده است. من همه چیزم را از دست دادم: خانه، وسایل، خاطرات و کتاب‌هایم را… آری، همه چیز مگر امید.
در غزه، بیخانمان شده‌ام و همراه مادر، برادرها و خانوادههایمان تلاش خواهیم کرد پناهگاهی پیدا کنیم، هرقدر هم که در شرایط فعلی و ادامه بمباران شدید اسرائیل این امر پیچیده و دشوار باشد. اوضاع به‌راستی وحشتناک است!
دوستی‌های فلسطینی از خانه ویران‌شده‌ام در غزه.
*******
شنبه ۲ دسامبر ۲۰۲۳
امروز شنبه ۲ دسامبر ۲۰۲۳
وضعیت برای فلسطینیان غزه که اجباراً تغییر مکان داده‌اند اسفناک است. آنها در مدارس و پناهگاه‌ها جمع شدهاند ولی هیچ سازماندهی محلی یا بین‌المللی وجود ندارد که به هزاران نفری که در پی بمباران اسرائیل خانه‌های خود را از دست داده‌اند، برسد.
در حال حاضر، ۱۲۰ هزار آواره در ۱۲ مدرسه و پناهگاه هستند و بدون هیچ گونه کمک مادی و غذایی دور هم جمع شدهاند.
عکس‌های گرفته شده مربوط به همین شنبه است
دوستی فلسطینی، از غزه زیر بمب
*******
اول دسامبر ۲۰۲۳
امروز جمعه، اول دسامبر ۲۰۲۳ ساعت ۲ بعدازظهر است.
نیروی اشغالگر پس از یک هفته آتش‌بس شکننده، بمباران‌های شدید خود را در سراسر نوار غزه از سر می‌گیرد.
بر اساس ارزیابی موقت وزارت بهداشت فلسطین و سازمان‌های بین‌المللی، از صبح امروز بیش از ۸۵ فلسطینی به شهادت رسیده و ۲۰۰ نفر زخمی شدهاند که بسیاری از آنها زن و کودک بودند.
بسیاری از شهروندان مجبورند خانه و محله‌های خود را ترک کنند.
وضعیت فعلی واقعاً وحشتناک است.
امروز هیچ کامیون کمک‌های بشردوستانه وارد غزه نشده است.
سعی می‌کنم هر روز از وضعیت باخبرتان سازم، هرچند با شبکه‌های ارتباطی و اینترنتی که اکنون به شدت آسیب‌دیده‌اند هیچ یقینی در کار نیست.
از غزه زیر بمب، با احترامات مملو از دوستی فلسطینیان
*******
سی نوامبر ۲۰۲۳
امروز پنجشنبه سی‌ام نوامبر ۲۰۲۳ ، آتش‌بس شکننده وارد اولین هفته خود می‌شود، اما زحمتکشان فلسطینی از آن بی‌بهره هستند.
همه آنها در حالتی از بهت و گیجی
خسارات و ویرانی‌های عظیمی را که به محله‌هایشان وارد آمده نظاره‌گرند
در هر محله‌ی غزه، زیرساخت‌های غیرنظامی زیر بمب‌ها آسیب دیده یا به‌کل ویران شده است،
شهروندانی مأیوس، هر روز با نگرانی زیاد منتظرند ببینند آیا آتش‌بس تمدید می‌شود یا جنون مرگبار اشغالگر دوباره سر به آسمان می‌کشد؛
آنها نه می‌توانند مشغول تعمیر آنچه از خانه‌هایشان باقیست شوند و نه پیدا کردن و جمع کردن آنچه از وسایل زیر آوار است.
فروشگاه‌ها تقریبا خالی است و غذایی هم وجود ندارد.
قیمت‌ها بسیار گران است.
روزانه تنها ۵۰ کامیون کمک‌های بشردوستانه وارد شمال نوار غزه می‌شود، در این کامیون‌ها کمی دارو، چند پتو و چند بطری آب وجود دارد. از سوخت، گاز، آرد و شیر خبری نیست.
این وضعیت یک بحران واقعی انسانی و بهداشتی برای ساکنان این منطقه ویران‌شده است.
علیرغم مصمم بودنشان، فلسطینیان غزه با نگرانی
منتظرند و امیدوار.
*******
27 نوامبر 2023
چند ساعت پیش، خوشبختانه این خبر سلامتی را از رفیق‌مان در غزه دریافت کردیم، اما خانه و کاشانه او زیر بمباران ویران گشته است:
به یمن یک معجزه
هنوز زنده‌ام
در بهت و گیجی
راهی برای ارتباط وجود ندارد
دو هفته وحشتناک را گذراندم
با روزها و شب‌هایی هولناک
لبخندْ فلسطینی است.
27 نوامبر 2023
*******
پیام جدید زیاد مدوخ از غزه:
14 نوامبر 2023
در منطقه‌ای تحت تحریم
زندانی‌ْ در شهری در محاصره
اسیرْ در محله‌ای ویران،
محبوس در خانه‌ای محصور،
در بندِ اتاقی در معرض ریزش،
فعلاً سالمم و در سلامت
و با وجود خطرات
مصمم.
مقاومت، امری فلسطینی است.
*******
سلام از غزه
امروز دوشنبه است ۱۳ نوامبر ۲۰۲۳
ارتش اسرائیل بخش بزرگی از شهر غزه را اشغال کرده است. تانک‌ها به 500 متری محله من رسیده‌اند و چیزی نمانده به خانه‌ام هم برسند.
عکسی که برای‌تان ارسال می‌کنم، دیروز گرفته شده است.
نمی‌توانم از خانه بیرون رفته و یا از پنجره به بیرون بنگرم.
ارتش اسرائیل همه بیمارستان‌ها را هدف قرار داده و همگی از کار افتاده‌اند. ده‌ها جسد در خیابان‌ها می‌پوسند. هیچ آمبولانسی حق تردد ندارد.
همه اهالی غزه را خطری مهلک و فوری تهدید می‌کند.
در این شرایط بسیار سخت، شاید دیگر نتوانم پیام دیگری ارسال کنم...
وضعیت دردناک‌تر از همیشه است.
*******
غزه، یک ماه گذشت
یک ماه بعد!
و کماکان ادامه دارد!
جنون قاتل، در شهری محاصره شده
شهری متروک، غمگین و فراموش‌شده
زندگی روزمره جهنمی است ولی در‌عین‌حال دوست‌داشتنی،
تلفات انسانی بی‌شمار
تنهایی بی‌سابقه
عزلتی تشدید‌شده
حصری مضاعف
رنجی بی‌پایان
درد، روح و دل آدمی را می‌فشارد
رنجی دراز‌مدت
نوعی گسیختگی تحمل‌ناپذیر درونی
روزهای وحشتناک
شب‌های وحشتناک
در منطقه‌ای متروک
وضعیت اسفباری که به توصیف نمی‌آید.
مردمی تضعیف‌شده
به‌ضرب حملات هوایی لاینقطع
بمباران مداوم
آتش از همه رنگ
بمب‌ها و سلاح‌های ممنوعه
انفجاری که از هر گوشه می‌بارد
صدای بلند آسمان و دریا
فسفر سفید که همه جا را فراگرفته
و کودکانی که به‌دنبال والدین‌شان، زیر آوارها می‌گردند.
در این زندان روباز و ویران‌شده
معصومیت مقتول
نوزادانی که بلافاصله پس از تولد، می‌میرند،
خانواده‌های آنها قبل از شناسنامه، گواهی‌فوت دریافت می‌کنند
زنان بارداری که نمی‌توانند درمانگاه یا تختی بیابند تا امیدهای‌شان را زنده کنند
نوزادانی دفن‌شده که به‌سرعت به بهشت عروج کردند
سریعتر از هر هواپیمای شکاری
همه به دست اشغالگری که از زندگی و نور متنفر است
و در ظلمات زندگی می‌کند.
شهروندان فلسطینی غزه
در شهر خودشان
آواره و پناهنده شدهاند
آنها در شرایط وحشتناکی زندگی می‌کنند
خانواده‌های کاملی که از هم جدا افتاده‌اند
و بی‌چیز، نه آب، نه غذا و نه دارویی
بدون برق و بدون اینترنت
بدون تماس با داخل و خارج.
در حال حاضر در غزه زندگی‌ای وجود ندارد
فقط وحشت
وحشتی مطلق
مرگ هزاران نفر،
مجروحانی که بدون هیچ اقبالی برای زندگی، در بیمارستان‌هایی که زیر فشار، هدف قرار گرفته و فاقد همه چیز هستند، می‌پوسند.
تخریب گسترده کل زیرساخت‌های غیرنظامی
درماندگی موحش،
اضطراب و هراسی وحشتناک
زندگی در تعلیق
و جمعیتی وحشت‌زده.
یک ماه جنایت و کشتار
یک ماه ظلمت با اشک‌های دل
یک ماه نسل‌کشی مکرر
یک ماه سکوت همدستان
و یک ماه مصونیت کامل برای قاتلان.
اما، یک ماه سربلندی، افتخار و استقامت
برای مردمی غیرنظامی و مقاوم،
که همچنان امیدوار و مصمم
در برابر مهاجمان ایستاده و آنها را
و جنایات هولناک‌شان را با نهایت شجاعت و پایداری
به چالش می‌کشند؛
مردمی که این بی‌عدالتی مداوم را پشت‌سر می‌گذارند
که روزها و شب‌ها در میان جهنم، بر این زمین سوخته تلاش می‌کنند زنده بمانند.
غزه‌ی انسانی، غزه‌ی زیبا… و فریاد برحق و همبسته‌ی دلیرانی که با قدرت و امید می‌کوشند تا پیش از آن که مرگ به سراغ‌شان آید، زندگی باشند.
*******
سلام از غزه زیر بمب
است
امروز پنجشنبه 2 نوامبر 2023 است، ساعت 3 بعدازظهر
شبکه اینترنت دوباره توسط نیروی اشغالگر قطع شد.
2 نوامبر 1917
2 نوامبر 2023
106 سال از اعلامیه بالفور می‌گذرد
و قتل‌عام و نسل‌کشی مردم فلسطین همچنان ادامه دارد،
بی‌عدالتی ادامه دارد.
آمار تخمینی موقت پس از 27 روز کشتار جدید غیرنظامیان در غزه:
9123 فلسطینی کشته شدهاند که 3790 کودک و 2156 زن را شامل می‌شود.
23650 مجروح
جنگنده‌های رژیم صهیونیستی طی 27 روز بیش از 25 تن بمب بر روی نوار غزه ریخته‌اند؛
وحشتناک است.
هیچ‌کس نمی‌تواند اراده‌ی نمونه‌ی ملت فلسطین را که پایدار ایستاده است بشکند
نه «اخلاقی‌ترین» ارتش دنیا
نه رهبران عرب و غربی که جنایات اسرائیل را می‌پذیرند
نه رسانه‌های غربی که تبلیغات اشغالگر را تکرار می‌کنند؛
جمعیت غیرنظامی غزه محکم ایستاده است، صبور است و مصمم.
با دوستی‌های فلسطینی
از غزه ویران‌شده، غزه مقاوم و غزه پُرعزت
*******
عصر‌بخیر از غزه زیر بمب
امروز سه‌شنبه 31 اکتبر 2023 است ساعت 8:30 شب
25 روز وحشت مطلق و شمارش قربانیان
25 روز است که وحشت‌زده و هراسانم؛
و هنوز از خودم می‌پرسم چگونه می‌توان این زندگی روزمره جهنمی را توصیف کرد و این وضعیت وحشتناک را منتقل کرد؛
و به‌خصوص اینکه چگونه موفق به زنده‌ماندن در این زمین سوخته شده‌ام.
من در خشم می‌سوزم و کسی را هم ندارم که این عصبانیت هر لحظه فزاینده را آرام کند،
در برابر این بی‌عدالتی و ظلم احساس درماندگی می‌کنم،
اما هیچ نفرتی در من نیست.
شب و روز مرگ احاطه‌ام کرده است
با این بمب‌ها که هر دو سه دقیقه یک بار نزدیک من فرو می‌افتد
قلبم آکنده از خون است؛
با وجود نیرو و صبری لایزال
روزی هزار بار گریه می‌کنم و کسی نیست که اشک‌هایم را پاک کند؛
بیش از ترس و وحشت، نگرانم،
سعی می‌کنم این اشک‌های موجه را با لبخندی کوچک بر چهره‌ای غمگین که شاهد تکرار نسل‌کشی‌های مکرر است بپوشانم؛ نسل‌کشی‌هایی که سال به سال، با همدستی دنیایی رسمی که بر آنها صحه می‌گذارد، که از جنایات فجیع یک اشغالگر منزجر از نور و زندگی دفاع می‌کند؛
چیزی در درون من از هم گسیخته می‌شود و درد و رنج را به درونم سرازیر می‌کند؛ درد و رنجی که نباید نشان داد.
تحمل‌ناپذیر را تحمل می‌کنم
در منطقه‌ای ویران‌شده که به حال خود رها کرده‌اند؛
زندگی را مانند مردمم بسیار دوست می‌دارم، اما اگر مرگ فرا رسد، آن را پذیرا هستم؛ از سرنوشت گریزی نیست؛
چند چیز مرا در این وضعیت فاجعه‌آمیز تسکین می‌دهد:
- فداکاری مردمم، شجاعت و اراده آنها در برابر جنایات مکرر، مردمی که هنوز ایستاده‌اند، پیام‌های همبستگی و حمایتی که از گوشه و کنار جهان می‌رسد، از سوی مردمی باوقار، دلیر و خیرخواه که از یک آرمان عادلانه و شریف دفاع می‌کنند.
این پیام‌ها از سوی افرادی فوق‌العاده می‌آید، آنها به من کمک می‌کنند تا بر این وضعیت وحشتناک بی‌سابقه غلبه کنم،
پیام‌های‌شان که از صمیم قلب برخاسته‌است؛
به افرادی که خواهان کمک کردن هستند فقط می‌گویم که مهمترین کمک همین همبستگی اخلاقی، پشتیبانی شماست که به من قوت می‌بخشد.
*******
عصر بخیر،
از غزه‌ی زیر بمب می‌نویسم
امروز دوشنبه 30 اکتبر 2023 است، ساعت 8 بعدازظهر
امروز صبح، درخت لیموی خانه‌مان را آب دادم
کمی آب،
چرا که آب در غزه کمیاب است،
اما این حیاتی است که درختان ما رشد کنند و در فلسطین رشد کنند.
آنها نماد صلح، امید و زمین هستند
این سرزمین فلسطینی
این زمین سوخته که امروز
زیر آتش و بمب است.
آنها، این کینه‌ورزان، فراموش کرده‌اند که
درختان زیتون و لیموی ما از اشغال و استعمار و رژیم آپارتاید سالمندترند.
24 روز از آغاز این کشتار جدید غیرنظامیان فلسطینی در غزه می‌گذرد.
بعدازظهر امروز تانک‌های اسرائیلی بدون تهاجم زمینی گسترده، به شمال و شرق نوار غزه چند بار نفوذ کردند.
ارقام و آمار موقت تلفات که توسط وزارت بهداشت فلسطین و سازمان های بین‌المللی حاضر در محل ارائه می‌شود بدین قرار است:
8645 فلسطینی از جمله 3490 کودک جان باخته‌اند،
2150 زن و 560 سالمند،
21460 مجروح،
116 پزشک و پرستار در پی بمباران شدید اسرائیل کشته شدهاند،
1600 نفر زیر آوار مانده‌اند،
36 روزنامه‌نگار فلسطینی و
19 مامور دفاع مدنی به قتل رسیده‌اند،
همچنین 2000 دانش‌آموز و دانشجو،
و 76 معلم؛
همه این افراد به‌دست ارتش اسرائیل به قتل رسیده‌اند.
32 هزار خانه، مسکن و عمارت غیرنظامی به‌طور کامل ویران شده است.
نوار غزه شاهد وضعیت اسفباری است که قبلاً هرگز برای کل جمعیت غیرنظامی دیده نشده بود.
یک فاجعه انسانی واقعی!
اما این در‌عین‌حال حاکی از 24 روز سربلندی، پایداری، مقاومت و اعتماد برای کل جمعیت غیرنظامی است؛ کسانی که وابسته به سرزمین و موطن خود فلسطین هستند.
دوستی فلسطینی،
از غزه‌ی مقاوم و پُرعزت.
*******
عصر بخیر از غزه زیر بمب‌ها
ساعت 8 بعدازظهر روز یکشنبه 29 اکتبر 2023 است.
ابتدا می‌خواستم از همه دوستان و حامیان با حسن‌نیت به خاطر پیام‌های همبستگی که برایم فرستادید و حاکی از نگرانی‌تان از بی‌خبری طی این دو روز گذشته بود تشکر کنم.
دو روزی که بدون اینترنت و بدون هیچ‌گونه ارتباط با داخل و خارج گذشت.
در این دو روز ترس همه جا حکمفرما بود زیرا در صورت قتل‌عام یا جنایات فجیع، حتی نمی‌شد با امدادگران هم تماس گرفت.
ابراز نگرانی شما مرا تسکین می‌دهد، مرا، یک فلسطینی غزه که هر روز بیشتر در زندان ویران شده‌اش منزوی می‌شود.
می‌دانم که همه در این دو روزِ انزوای فلسطینی‌ها در غزه نگران بوده‌اند.
دو روز وحشتناک را بدون هیچ خبری از عزیزان و خانوادههایمان گذراندیم؛
و بدون آن که بتوانیم خبری از سلامت خود برای اطمینان دادن به دوستان و حامیان با حسن‌نیت بیرون بفرستیم.
احساس انزوا وحشتناک است
وقتی از هراس، اضطراب و ترس احساس درماندگی می‌کنی و هیچ کاری از دستت برنمی‌آید.
امروز صبح توانستم کمی خرید کنم.
در غزه مغازه‌ها و سوپرمارکت‌ها بعد از 23 روز تقریبا خالی شدهاند،
23 روز وحشت مطلق
مجازات دسته‌جمعی برای کل مردم
و مواجهه با سکوت همدستانه جامعه رسمی بین‌المللی.
خوشبختانه، کسان زیادی همچنان در همبستگی با خلق فلسطین و مردم غیرنظامی غزه حضور دارند.
شمارش موقت این نسل‌کشی جدید که به‌خوبی برنامه‌ریزی شده چنین است:
8325 فلسطینی کشته شدهاند از جمله 3085 کودک و 1746 زن.
بیش از 18457 مجروح وجود دارد و حداقل 1500 نفر زیر آوار باقی مانده‌اند که در میان‌شان بیش از هزار کودک وجود دارد.
87 نفر از کارمندان فلسطینی سازمان‌های بین‌المللی که در غزه مشغول به کار بوده‌اند تاکنون به قتل رسیده‌اند،
105 پزشک، پرستار زن و مرد، راننده آمبولانس و پرسنل درمانی به قتل رسیده‌اند؛
بیش از 25 آمبولانس منهدم شده،
12 بیمارستان و 32 درمانگاه به کل از کار افتاده‌اند.
امروز تنها 24 کامیون کمک‌های بشردوستانه وارد نوار غزه شد.
32 خبرنگار کشته شدهاند؛
40 درصد خانه‌ها دیگر غیرقابل‌سکونت هستند
و فهرست خسارات انسانی و مادی بسیار طولانی است.
با دوستی از غزه.
*******
سلام از غزه
امروز 29 اکتبر است
من حالم خوب است و کل خانواده‌ام هم همین‌طور.
اشغالگر، شبکه اینترنت و تمام شبکه‌های ارتباطی را قطع کرده
حتی در خود نوار غزه تماس‌ها ناممکن گشته.
دیگر ارتباط ما با غزه و جهان قطع شده.
وضعیت همچنان در نوار غزه فاجعه‌بار است.
ارتباط بسیار محدود شده.
یکشنبه، از غزه پُرکرامت
[از خبر سلامتی که دادی بسیار خوشحال شدیم.
ما تلاش می‌کنیم پیغام‌های مملو از انسانیت و مقاومت تو را در میان ایرانیان پخش کنیم.
از صمیم قلب مرگ عمویت یوسف را تسلیت می‌گوییم.
ما با تمام وجود در همبستگی با شما هستیم و به هیچ‌وجه این همدلی را رها نخواهیم کرد.
در اینجا و در همه جا همبستگی عمومی با آرمان فلسطین در حال پیشروی و شدت یافتن است.
دستت را با صمیمیت می‌فشاریم!
جمع اندیشه و پیکار]
*******
عصر بخیر، از غزه می‌نویسم
امروز پنجشنبه 26 اکتبر 2023 است.
خبر غم‌انگیزی‌ست
امروز عمویم، یوسف را از دست دادم!
برادر بابام که 77 سال سن داشت.
او به‌طور طبیعی فوت کرد،
اما برگزاری مراسم تشییع جنازه، مهیا کردن مجلس عزاداری سه روزه آن‌طور که اینجا رسم است آنهم در این وضعیت انفجاری نوار غزه، زیر ادامه بمباران‌های شدید اسرائیل، بسیار سخت بود.
در تشییع جنازه عمویم فقط شش نفر حضور داشتند، سه تا از پسرانش و دو تا از برادرانم.
وضعیت امکان بیشتری نمی‌دهد.
غمِ بی‌پایانی این منطقه ویران‌شده را که برای بیستمین روز متوالی زیر بمباران است فراگرفته.
20 روز جنایات مکرر
7000 فلسطینی کشته شدهاند که 3000 تای آنها کودک بوده‌اند؛
بیش از 17500 مجروح در بیمارستان‌هایی تجمع کرده‌اند که دیگر هیچ امکاناتی ندارند.
بیش از 1300 نفر زیر آوار مانده‌اند؛
جمعیت غیرنظامی، وحشت‌زده در یک وضعیت غیرانسانی فاجعه‌بار به‌سر‌می‌برد.
یک گُردان ویژه اسرائیل، صبح امروز وارد شمال نوار غزه شد و سپس عقب‌نشینی کرد؛
در حال حاضر عملیات زمینی وجود ندارد؛
مردم فلسطینی غزه با وجود این همه تلفات انسانی و با وجود ویرانی عظیم این منطقه، همچنان سربلند و مصمم ایستاده‌اند.
فردا اوضاع بهتر خواهد شد،
باید امید خود را حفظ کنیم.
با دوستی‌های فلسطینی
از غزه پُرکرامت.
*******
سلام، از غزه سخن می‌گویم
امروز سه‌شنبه 24 اکتبر 2023 است ساعت 9 شب.
حالم خوب است.
یک فلسطینی به درخت زیتون می‌ماند
نماد صلح، امید و دلبستگی به سرزمین خویش است
ریشه‌کن کردنش غیر ممکن است
با وجود وحشت مطلقی که غزه را فراگرفته،
خلق فلسطین مصمم،
شجاع و صبور ایستاده است.
او همیشه حاضر است خون خود را برای آزادی، برای درختان زیتون و سرزمین خود بدهد.
او شایسته زندگی می‌کند و ایستاده می‌میرد.
اینجا سرزمین ماست
با وجود جنایات و کشتارها
اینجا را ترک نخواهیم کرد.
18 روز از این تجاوز جدید اسرائیل به غیرنظامیان در غزه می‌گذرد،
18 روز جنایات مکرر اسرائیل.
توصیف این وضعیت اسفناک در این منطقه‌ی ویران بسیار دشوار است
اما 18 روز است که مقاومت و باز هم مقاومت ادامه دارد
و هر لحظه‌اش مملو از افتخار و بردباری است.
با بهترین دوستی‌های فلسطینی
از غزه‌ی پُرکرامت.
*******
با سلام از غزه
امروز روز دوشنبه 23 اکتبر 2023 ساعت 7:30 عصر است.
شب وحشتناکی را گذراندیم.
250 حمله هوایی اسرائیل که از نیمه‌شب تا پنج صبح آن هم فقط روی شهر غزه ادامه داشت.
صدای بسیار بلند ناشی از بمباران شدید همه فضا را پر کرده بود.
یک سنجش موقت از تعداد قربانیان و زخمی‌ها پس از این هفده روزی که از تجاوز جدید اسرائیل به غزه می‌گذرد حاکی از این ارقام وحشتناک است:
5125 فلسطینی کشته شدهاند که در میان آنان 264 کودک 1123 زن و 390 سالمند وجود داشتند.
15370 مجروح در بیمارستان‌هایی که دیگر هیچ گنجایشی ندارند تلمبار شده و از هرگونه مراقبت یا دارویی بی‌بهره‌اند. آنان کماکان در خطر بمباران هستند.
1500 نفر زیر آوار مانده‌اند.
20 هزار خانه و مسکن به‌طور کامل ویران شده است. به اینها باید 36 مدرسه 32 مسجد و 3 کلیسای ویران شده را افزود.
امروز تنها 18 کامیون امکان یافتند از طریق گذرگاه جنوبی رفح وارد نوار غزه شوند.
در این کامیون‌ها بطری‌های آب، مقداری غذا، کمی دارو و تجهیزات پزشکی وجود دارد؛ اما نیاز کل جمعیت غیرنظامیِ وحشت‌زده بسیار زیادتر از این حرف‌هاست، این به یک فاجعه انسانی تمام‌عیار می‌ماند.
فلسطینی‌های غزه بعد از 17 روز بمباران دائمی، کماکان ایستادگی می‌کنند، مقاومت می‌کنند، پایداری می‌کنند و در یک کلام وجود دارند.
مراتب دوستیِ فلسطینی ما را بپذیرید
از غزه‌ی پُرکرامت.
*******
با سلام از غزه
امروز جمعه 20 اکتبر 2023، ساعت 5 بعدازظهر.
من هنوز اینجا هستم.
این چند خط را کتبی می‌نویسم چون شبکه اینترنت در محله ما به کل از بین رفته است، حتی ارتباط از طریق تلفن هم بسیار دشوار شده.
تماس با نزدیکان و خانوادههایمان هم در نوار غزه قطع شده است.
فعلا که محکم ایستاده‌ایم؛ دو هفته ایستادگی و پایداری در برابر این تجاوز و این فاجعه انسانی.
اما تا کی قرار است تحمل کنیم؟
********
امروز پنجشنبه 19 اکتبر 2023 است، ساعت 7:30 بعدازظهر
عصر بخیر، در غزه هستم.
وضعیت اسفناکی فلسطینیان غزه را احاطه کرده است.
امروز صبح خانه را ترک کردم تا کمی غذا و چند بطری آب بخرم.
بمباران شدید، روز و شب در سراسر نوارغزه ادامه دارد.
جمعیت غیرنظامی وحشت‌زده هستند اما مصمم و قاطع.
من همیشه تلاش می‌کنم رسانه‌های فرانسوی زبان را در جریان اوضاع بگذارم و مشاهداتم را به آنها منتقل کنم؛ این‌بار اجباراً با تلفن تماس برقرار کردم زیرا اینترنت بسیار ضعیف است.
متوجه شدم که برخی رسانه‌ها مرا سانسور می‌کنند.
آنها ترجیح می‌دهند ندانند که مردم غیرنظامی، زیر بمب‌ها چه رنجی را باید متحمل شوند.
به آنها می‌گویم: من از شما نمی‌خواهم طرفدار فلسطین باشید، فقط طرفدار عدالت و حقیقت باشید.
هیچ‌کس قادر نخواهد بود واقعیت این لحظات را پنهان سازد.
در نوارغزه فقط احزاب سیاسی و جناح‌های نظامی وجود ندارند،
اینجا یک جامعه مدنی بسیار سازمان‌یافته نیز وجود دارد، زنان فلسطینی فعال و در صحنه، جوانانی که داوطلبانه کمک می‌کنند و کلا مردمی که برای آینده‌ای بهتر برای غزه و فلسطین می‌جنگند. آینده‌ای سرشار از صلح و امید.
کمک‌های بشردوستانه هنوز وارد غزه نشده است.
مردم غزه علیرغم نیازهای فراوان، علیرغم این فاجعه انسانی که همه را در اینجا تحت تأثیر قرار می‌دهد، این فاجعه‌ی بی‌سابقه، چندان طالب این کمک‌ها نیستند، بلکه قطع فوری و بلافصل این تعرض جدید اسرائیل را می‌خواهند. تعرض و حملاتی که غیرنظامیان را هدف قرار داده است.
تا سیزدهمین روزی که از حمله نظامی می‌گذرد، نزدیک به 4000 فلسطینی کشته شده که بسیاری از آنها زنان و کودکان می‌باشند.
اگر در آینده خبری ندادم نگران نباشید.
شبکه اینترنت در محله‌مان از بین رفته است.
من محکم ایستاده‌ام و هنوز اینجا در خانه هستم.
فعلاً صبر می‌کنم.
با قلبی آکنده از دوستی فلسطینی، از غزه‌ی مقاوم، از غزه‌ی پُرکرامت.
*******
با سلام از غزه
عصر دوشنبه 16 اکتبر 2023 است ساعت 11 شب
من حالم خوب است.
فعلا محکم ایستاده‌ایم.
یک روز جدید، مقاومت و تاب‌آوردن.
روز جدیدی از مقاومت، عزم و سربلندی علیرغم نگرانی، خشم و بمباران شدید.
کمی غذا،
کمی آب،
تا بتوانیم در شرایط بسیار دشوار نوارغزه دوام بیاوریم.
وضعیت اسفباری است که از چندین دهه پیش در نوار غزه پیش نیامده بود.
یک فاجعه انسانی واقعی.
توصیف کردن وحشت مطلق، بسیار دشوار است.
دهمین روز تجاوز نظامی جدید اسرائیل به غیرنظامیان نوارغزه است با تلفات بسیار سنگین در میان قربانیان غیرنظامی؛
مردمی را که دنیای رسمی، دنیای همدست، به سرنوشت خود رها کرده است.
از پیام‌های حمایت و تشویق شما بسیار سپاسگزارم.
نگران ما نباشید، من کماکان در خانه هستم
در انتظار اندوه و شهادت دادن.
من همیشه مصمم خواهم ماند
من همیشه یک صلح‌طلب فلسطینی خواهم ماند،
کسی که آرزوی صلح وعدالت دارد و دلبسته به سرزمین و میهنش است،
خوشبین به آینده‌ای بهتر برای فلسطین و مردم آن که چیزی جز آزادی نمی‌خواهند.
فردا، روزی نو فرا‌می‌رسد، امیدی نو.
دوستی فلسطینی، از غزه‌ی زیر بمب‌ها، غزه‌ی مقاوم و غزه‌ی پُرکرامت.
*******
امروز یکشنبه 15 اکتبر 2023 است، ساعت 10 شب
عصر بخیر، از غزه
قبل از هرچیز باید بابت عکس‌هایی که تلاش کردم روی فیسبوک بگذارم عذرخواهی کنم. ظاهراً آنها عکس‌های بمباران‌های شدید نوارغزه توسط اسرائیل را به همراه نوشته‌ها حذف می‌کنند.
بله، بی‌عدالتی نسبت به فلسطینیان و دوستان آنها حتی در شبکه‌های اجتماعی برقرار است.
همچنین از همه خیرخواهانی که برایم پیام‌های حمایتی ارسال کردند و نتوانستم به فریادهای قلبی آنها پاسخ دهم عذرخواهی می‌کنم.
یک نسل کشی واقعی در غزه جریان دارد.
تا‌به‌حال، جنون اشغالگری بیش از 2700 کشته فلسطینی به بارآورده که شامل 800 کودک و 650 زن می‌شود. و این صرفاً تلفات موقتی است.
11000 مجروح که در میان آنها 4700 کودک و 3600 زن هستند.
اسرائیل به‌طور منظم به تخریب عظیم تمامی زیرساخت‌های غیرنظامی در این منطقه پرداخته که منجر به یک وضعیت فاجعه‌بار انسانی برای ساکنان و آوارگان خواهد شد.
فلسطینی‌های غزه در حال تحمل وضعیتی غیرقابل‌تحمل هستند.
برخی رسانه‌های فرانسوی‌زبان از من دعوت می‌کنند تا شهادت بدهم، من تمام تلاشم را می‌کنم که عینی باشم، حتی اگر توصیف وحشت و جنایاتی که در جلوی چشم دارم بسیار دشوار باشد.
اما همین شهادت دادن برایم مایه آرامش است زیرا می‌توانم احساساتم را ابراز کرده و خشم خود را آرام کنم، حتی اگر برخی از رسانه‌ها وقتی از رنج مردم غیرنظامی، در زیر بمب‌های اشغالگر صحبت می‌کنم حرفم را قطع کنند.
یک روز جدید و مملو از نگرانی و ناراحتی را گذراندم، زیرا که دیروز اجباراً همسر و پنج پسرم را به جنوب بردم تا شاید از این بمباران‌ها مصون بمانند.
همانطور که قبلاً توضیح دادم، تصمیم من برای ماندن در خانه، نه خودکشی است و نه یک ژستِ قهرمانانه، این صرفاً انتخاب فردیست که از طریق دلبستگی به سرزمین خود مقاومت می‌کند.
اگر امروز خانه‌ام را ترک کنم، فردا شهرم را ترک خواهم کرد و سپس فلسطین را به مقصدی نامعلوم ترک خواهم کرد.
من نمی‌خواهم در بازتولید تبعیدی جدید برای مردمی که به دنبال یک زندگی با کرامت در سرزمین خود هستند، شرکت کنم.
در مورد زندگی روزمره زیر بمب‌ها چیزهای زیادی برای گفتن دارم، همه را به فردا موکول می‌کنم.
با امید!
