Peykar info
  • صفحه اول
  • فهرست مطالب
    • فلسطین
    • جنبش زاپاتیستی
    • افغانستان
    • جنبش‌های اجتماعی
    • از آرشیو برخی نیروهای دیگر
    • از پوران بازرگان و در باره او
    • یادبود تراب حق‌شناس
    • Articles in other languages
    • سایت‌های دیگر
  • مقالات
  • صفحه آزاد
  • کتاب‌ها
  • از ادبيات و هنر
  • آرشيو اسناد سازمان پیکار
  • آرشیو نشریه پيکار
  • تماس با ما
  • در باره اين سايت

فلسطین

فیلترها
لیست مطالب در مجموعه فلسطین
عنوان تاریخ ایجاد نویسنده
روزنوشت های یک زخم فلسطینی 15 مرداد 1393 نوشته شده توسط محمود درویش
درس‌هایی از «غزه» برای ما 02 مرداد 1393 نوشته شده توسط حسام مناهجی
جلادها نیز می میرند 01 مرداد 1393 نوشته شده توسط شاهین شهروا
تمام دلایل‌‌ام برای ترک اسرائیل 01 مرداد 1393 نوشته شده توسط سَیِد قشوع
من فریاد می کشم پس هستم! ما فریاد... 28 تیر 1393 نوشته شده توسط تراب حق شناس
اسرائيل خواهان صلح نيست 24 تیر 1393 نوشته شده توسط گيدئون لِوی
فقدانی که با بمب‌های اسرائیلی پر می‌شود! 23 تیر 1393 نوشته شده توسط پراکسیس
غزه زیر بمباران است و دنیا ساکت! 20 تیر 1393 نوشته شده توسط Super User
ماشین تخریب یک روز هم متوقف نمی‌شود. 13 بهمن 1392 نوشته شده توسط ایلان پاَپه
چهار ساعت در شتیلا 08 آذر 1392 نوشته شده توسط ژان ژنه

صفحه7 از22

  • 2
  • 3
  • ...
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • ...
  • 11

  • شما اینجا هستید:  
  • خانه
  • فهرست مطالب
  • فلسطین

 

یادداشت‌هایی از غزه

دیگ2.jpeg  از زیاد مدوخ در غزه-اول ژوئن ۲۰۲۵

غزه - جایی که فریاد گرسنگی کودکان، بلندتر از صدای بمب‌هاست

و دولت‌ها وجدان بشری را در گلوگاه مردمِ خود خفه کرده‌اند

متنی از زیاد مدوخ

کدام کسی درد این کودک گرسنه را تسکین می‌بخشد؟

کدام کسی اشک‌های سنگین او را از گونه می‌زداید؟

کدام ‌یک اندوه عمیق‌اش را اندکی سبک‌تر می‌کند؟

کدامین کس خشم عظیم او را کمی فرو می‌نشاند؟

کدام فرشته عاقبتْ فغان او را داد‌ می‌رساند؟

آنگاه که در غزهٔ ویرانه غریوِ گرسنگی 

از صدای انفجار بمب‌ها رساتر است

ادامه

 .. ولی انقلابهای پرولتری ... مدام از خود انتقاد می کنند، پی در پی حرکت خود را متوقف می سازند و به آنچه که انجام یافته به نظر می رسد باز می گردند تا بار دیگر آن را از سر بگیرند، خصلت نیم بند و جوانب ضعف و فقر تلاشهای اولیه خود را بی رحمانه به باد استهزا می گیرند، دشمن خود را گویی فقط برای آن بر زمین می کوبند که از زمین نیروی تازه بگیرد و بار دیگر غول آسا علیه آنها قد برافرازد... مارکس، هجدهم برومر

Back to Top