اول ماه مه
روز جهانی همبستگی کارگران برای دنيايی بهتر

اول ماه مه روز همبستگی بين المللی کارگران و حمايت از مبارزات آنان است. ما در دوران افت و کرنش شرم آوری بسر می بريم. به رغم تهاجم هار سرمايه ی جهانی به کليه ی دستاوردهايی که به برکت مبارزات کارگران و زحمتکشان و عموم نيروهای مترقی طی بيش از يک قرن کسب شده بوده، جبهه ی جهانی کار اساساٌ در موضع تدافعی ست و متأسفانه در اين موضع نيز از کارايی مؤثری برخوردار نيست. مبارزات کارگران و زحمتکشان جهان با همه ی گسترشی که به خود گرفته و ابعاد مطالبات آنان که بسيار عميق تر و پيچيده تر از گذشته نيز مطرح است، در برابر تهاجم سرمايه ضعيف است و بايد با حمايت وسيع آن دسته از اقشار و طبقات اجتماعی که منافع شان با منافع کارگران گره خورده و در جبهه ی کار و زحمت قرار می گيرند همراه باشد.
در ايران، کارگران و زحمتکشان ساليان دراز است که زير يوغ رژيم سرمايه داری جمهوری اسلامی در معرض استثماری مضاعف قرار دارند و اکثريت مردم ايران که همانا کارگران و زحمتکشان اند مجبورند برای کسب معيشتی حداقل، گاه دو شيفت يا بيشتر کار کنند، تازه اگر بخت يارشان باشد! آنها در عين تلاش برای حفظ دستاوردهاشان، يک دم از مبارزه با اين رژيم حريص و سفاک غافل نمانده اند زيرا لازمه ی ادامه ی حياتشان همين مبارزه ی روزمره است.
اخيراٌ و به دنبال تجارب دشوار و در عين حال آموزنده ی سال های گذشته، جريانی در صفوف کارگران ايران شکل گرفته که می کوشد حق برپايی تشکل های کارگری مستقل را به رژيم تحميل کند. کارگران مبارز و آگاه تا آنجا پيش رفته اند که اين خواست خود را در اعلاميه هايی مطرح نموده زير آنها را با نام و مشخصات شان ــ که شمار آنها به چند هزار نفر می رسد ــ امضا کرده اند. حمايت از اين خواست، که به نظر ما مانع طرح هيچ هدف بالاتری هم نيست، وظيفه ی همه ی طرفداران آزادی، دموکراسی و سوسياليسم است، وظيفه ی همه ی تبعيديانی ست که اميدوارند روزی ايران از شر ديکتاتوری سرمايه و ابزارهای سرکوب دينی و نظامی و سياسی و فرهنگی اش رها شود.
سال گذشته، کارگران ايران به ويژه در سقز جسورانه کوشيدند اول ماه مه را جشن بگيرند و اين به زندانی شدن و محاکمه ی شماری از آنان منجر شد که هنوز ادامه دارد. ما از اقدام آنان و کسانی که در معرض پيگرد قرار گرفته اند حمايت می کنيم.
آری با چنين نگاهی ست که ما اول ماه مه را به سبک خود و در ادامه ی سنت ارزشمند مبارزاتیِ اين روز بزرگ تاريخِ بشری جشن می گيريم. ما از مبارزه ی روزمره ی کارگران و هر عملی که خود تشخيص دهند بار طاقت فرسايی را که بر دوششان است حتی اندکی سبک تر می کند و نيز از اهداف بالاتری که به لغو نهايی استثمار راه می برد حمايت می کنيم.
اين روز را به جشنی واقعی و مسؤولانه و ادامه ی سنت مبارزاتیِ کارگران شيکاگو تا امروز بدل کنيم.
زنده باد اول ماه مه با شعار «کارگران جهان متحد شويد»!
سرنگون باد رژيم سرمايه داری جمهوری اسلامی ايران!
زنده باد همبستگی بين المللی کارگران و زحمتکشان!
از حق برپايیِ تشکل های کارگری مستقل در ايران حمايت کنيم!

اول ماه مه ۲۰۰۵
همبستگی سوسياليستی با کارگران ايران ـ پاريس